Από πολλές ενδείξεις γίνεται σαφές ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδιώκει πρόωρες εκλογές.
Δεν μπορεί να γίνεται τυχαία και χωρίς σκοπό όλη αυτή η προσπάθεια ηρωοποίησης του πρωθυπουργού, που τον παρομοιάζει τη μια με τον… Μωυσή που έσωσε το λαό του από την πανδημία και την άλλη με τον… Τσώρτσιλ που κήρυξε τον πόλεμο και κατήγαγε περιφανή νίκη κατά του αόρατου εχθρού.
Όπως δεν μπορεί να μην υπάρχει σκοπιμότητα στην προπαγάνδα που παρουσιάζει την Ελλάδα του Μητσοτάκη στο ρόλο της πρωταθλήτριας σε (αναξιόπιστους πάντως, λόγω ελάχιστων τεστ) αριθμούς κρουσμάτων στην Ευρώπη.
Όπως δεν μπορεί να μην υπάρχει σκοπιμότητα και πίσω από τις άστοχες συγκρίσεις μας με τις αναπτυγμένες οικονομικά και με μεγάλη διεθνή κινητικότητα χώρες της Δ. Ευρώπης, που προσβλήθηκαν από την πανδημία πολύ νωρίτερα και σε πολύ μεγαλύτερες δόσεις από εμάς.
Κι όποιος νομίζει ότι η προπαγάνδα δεν έχει εσωτερικό, αλλά μόνο διεθνή αποδέκτη, επειδή δήθεν αποσκοπεί στην προσέλκυση τουριστών για το καλοκαίρι, μάλλον δεν διάβασε Γερμανικό τύπο.
Διότι ήδη αυτή η υπερβολή και ο κομπασμός με τα ψευδή στοιχεία και τα πλαστά δεδομένα έχει αρχίσει να μας κάνει κακό. Ήδη η Deutche Welle και Γερμανικές εφημερίδες αναφέρονται με πολύ αρνητικά σχόλια στην προπαγάνδα της ελληνικής κυβέρνησης, αποκαλώντας μας ανεύθυνους και… εξυπνάκηδες.
Και βέβαια, ποιος πιστεύει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοίρασε εν μέσω πανδημίας και επερχόμενης ύφεσης της οικονομίας, 20 εκ. Ευρώ στα ΜΜΕ και χάρισε χρέη αξίας άλλων 21 εκ. Ευρώ στους καναλάρχες, έτσι, χωρίς πρόγραμμα, που έλεγε και η Μαρία Ρεζάν!
Κάποια σκοπιμότητα θα κρύβεται πίσω από την εξαγορά των ΜΜΕ.
Κι όποιος απαντήσει ότι η επικοινωνιακή καμπάνια αφορά σε ενημέρωση και οδηγίες για την πανδημία και την ασφαλή έξοδο από το lock down, η απάντηση που θα πάρει θα αφορά στο κόψιμο από τη χρηματοδότηση μη φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ. Μια πρακτική που μόνο σε εκλογικούς σχεδιασμούς παραπέμπει…
Αλλά και η απολύτως άκαιρη δημοσιοποίηση δημοσκοπήσεων σε φιλοκυβερνητικά κανάλια, εν μέσω σοβαρής υγειονομικής κρίσης και μακροχρόνιου εγκλεισμού και αρρώστιας και θανάτων, τη στιγμή μάλιστα που δεν ετέθη στους πολίτες το ερώτημα των εκλογών για να απαντήσουν τι θα ψήφιζαν κι αυτή μάλλον δεν έγινε τυχαία.
Κι ύστερα, αν πράγματι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλη διαφορά προτίμησης των πολιτών υπέρ της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε και συνεπώς αισθάνονται ασφαλείς για τη δημοφιλία τους και την εκλογική υπεροχή τους, τότε γιατί δημοσιοποιούν τις δημοσκοπήσεις τόσο άκαιρα, κινδυνεύοντας να χάσουν το υποτιθέμενο πλεονέκτημα;
Μήπως, λοιπόν, η δημοσιοποίηση των δημοσκοπήσεων αποσκοπεί στη δημιουργία κλίματος νίκης και όχι στην αποτύπωσή του, επειδή ακριβώς φοβούνται ότι δεν υπάρχει;
Και τέλος, αυτή η συστηματική προσπάθεια εκμετάλλευσης του φόβου των Ελλήνων για την υγεία και τη ζωή τη δική μας και των διπλανών μας και αυτή η καθημερινή προσπάθεια υποκλοπής της πρωτοφανούς πειθαρχίας και της σπάνιας υπευθυνότητας που επιδείξαμε ως λαός απέναντι στις οδηγίες των ειδικών, υπέρ της δημοφιλίας της κυβέρνησης και συγκεκριμένα υπέρ της εικόνας του πρωθυπουργού προσωπικά, η οποία έχει πια ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της επικοινωνίας σε δημοκρατικό πολίτευμα και αγγίζει τα όρια του ολοκληρωτισμού, παραπέμποντας σε δικτατορίες τύπου Β. Κορέας, γίνεται, άραγε, χωρίς να υπάρχει κάποια σκοπιμότητα;
Εκτός κι αν έχουμε να κάνουμε με παθολογικούς νάρκισσους, πράγμα που ακόμη κι αν είναι αληθές και πάλι, κάπως πρέπει να αξιοποιηθεί.
Όλα λοιπόν μαρτυρούν ότι ο Μητσοτάκης θέλει εκλογές. Το ερώτημα βεβαίως είναι το γιατί.
Ο εκλογικός σχεδιασμός πριν από την πανδημία, πράγματι, φαίνεται να ήταν η διεξαγωγή πρόωρων εκλογών ώστε να καεί νωρίς, πριν ακόμη εξαντληθεί το πολιτικό κεφάλαιο που οι τελευταίες εκλογές προίκισαν την κυβέρνηση, το πλεονέκτημα της αντιπολίτευσης και μειονέκτημα της κυβέρνησης της ΝΔ, η απλή αναλογική.
Γι’ αυτό και ο αρχικός σχεδιασμός πρέπει να έδειχνε ως πιθανό οριακό χρόνο διεξαγωγής των εκλογών το προσεχές φθινόπωρο.
Αυτό εξηγεί και την προσπάθεια εκμετάλλευσης της πανδημίας και της εφαρμογής των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης και της δικής μας υπεύθυνης στάσης και του καθηγητή Τσιόδρα και της επιστημονικής επιτροπής, υπέρ της κυβέρνησης, στην αρχή ακόμη της εφαρμογής των μέτρων.
Η καλή πορεία της εξάπλωσης της νόσου, λόγω εξαιρετικά υπεύθυνης συμπεριφοράς των Ελλήνων, φαίνεται να ενίσχυσε τον αρχικό σχεδιασμό. Από την άλλη, η πρωτοφανής συναίνεση που έδειξε η αξιωματική αντιπολίτευση και η υποστήριξη που παρείχε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στην προσπάθεια ανάσχεσης της εξάπλωσης της αρρώστιας και περιορισμού των θανάτων, πρέπει να ενθάρρυναν σημαντικά τους αρχικούς σχεδιασμούς.
Κι ύστερα πρέπει να άρχισε ο εφιάλτης της επερχόμενης ύφεσης της οικονομίας.
Οι εκτιμήσεις διεθνών οικονομικών κύκλων και τραπεζών και του ΔΝΤ περί επερχόμενης ύφεσης της διεθνούς οικονομίας, αλλά και συγκεκριμένα, οι εκτιμήσεις για πολύ πιο βαθιά ύφεση, άνω του 10% του ΑΕΠ για την Ελλάδα και συγχρόνως και η εκτιμώμενη μεγάλη απώλεια θέσεων εργασίας που αγγίζει το 20-25%, πρέπει να θορύβησαν την κυβέρνηση.
Διότι σύμφωνα με τις διεθνείς εκτιμήσεις, το φθινόπωρο η κρίση στην Ελλάδα θα είναι τέτοια, ώστε οι πάντες να είναι στα κάγκελα.
Γιατί όλοι θα πληγούμε από την επερχόμενη συρρίκνωση του ΑΕΠ της χώρας και όλοι θα έχουμε στο στενό μας περιβάλλον και έναν, τουλάχιστον, δικό μας που θα χάσει τη δουλειά του ή το μαγαζί ή την επιχείρησή του.
Εδώ οι επιλογές της κυβέρνησης ήταν δύο:
Η πρώτη ήταν να ακολουθήσει την υπεύθυνη και σοβαρή πολιτική των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Να επενδύσει δηλαδή ένα σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ, ίσο ή μεγαλύτερο της αναμενόμενης ύφεσης, (άρα στη δική μας περίπτωση της τάξης του 10-15% του ΑΕΠ), στην ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, ώστε να ξεπεραστεί γρήγορα και με το ελάχιστο κόστος η επερχόμενη οικονομική κρίση. Όπως ακριβώς έκαναν όλες οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες χρηματοδότησαν με οικονομικά μέτρα ύψους από 12%, έως το εντυπωσιακό 52% του ΑΕΠ τους, στην περίπτωση της Γερμανίας.
Αυτή ήταν η υπεύθυνη επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, την οποία και δεν ακολούθησε.
Η δεύτερη επιλογή, αυτή που η κυβέρνηση ακολούθησε, ήταν η ανεύθυνη και καιροσκοπική επιλογή της χαμηλής χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας και των εργαζομένων, σε τόσο βαθμό, όσο χρειάζεται για να βγει από την υποχρέωση να πει ότι έλαβε κάποια μέτρα.
Το μοναδικό στην Ευρώπη 3,5% του ΑΕΠ με το οποίο, η κυβέρνηση της χώρας που περιμένει τη μεγαλύτερη ύφεση, χρηματοδοτεί την αντιμετώπισή της, δείχνει ή ότι πρόκειται περί ηλιθίων ή ασχέτων, που δεν έχουν ιδέα από οικονομία ή ότι προγραμματίζουν, πριν ξεσπάσει η κρίση, κάποια ηρωική έξοδο.
Και η πιο ηρωική έξοδος που αυτή τη στιγμή έχει ως επιλογή η ελληνική κυβέρνηση, είναι να προκηρύξει το συντομότερο, πριν ή και μέσα στο καλοκαίρι, πρόωρες εκλογές.
Επειδή κανείς δεν τους θεωρεί ηλίθιους, αλλά ίσα ίσα, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι αν μη τι άλλο, ξέρουν να υποστηρίζουν με ευλαβική προσήλωση τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα, καθώς και τα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπούν, όπως άλλωστε και το σκάνδαλο των vouchers αποκάλυψε, η μόνη ανάγνωση που απομένει για το 3,5% του ΑΕΠ των οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης, είναι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Τις οποίες πιστεύουν ότι, εφόσον γίνουν πριν να έρθει το τσουνάμι της κρίσης θα τις κερδίσουν.
Τουλάχιστον έτσι εκτιμούν για τις δεύτερες εκλογές, τις επαναληπτικές, που θα διεξαχθούν με το δικό τους εκλογικό σύστημα. Αφού περιμένουν ότι οι πρώτες, αυτές με την απλή αναλογική, δεν θα αναδείξουν κυβέρνηση.
Έτσι θεωρούν ότι θα πετύχουν με ένα σμπάρο, πολλά τρυγόνια.
- Θα κάψουν την αντιπαθή, επικίνδυνη για τους πολιτικούς σχεδιασμούς τους και καθόλου ωφέλιμη για την πολιτική λογική τους, απλή αναλογική.
- Θα εκμεταλλευτούν στο έπακρο τα αισθήματα φόβου και ανασφάλειας που εξακολουθεί να γεννά στο εκλογικό σώμα η απειλή της πανδημίας.
- Θα αξιοποιήσουν πλήρως το κεφάλαιο της καλής πορείας της εξάπλωσης της νόσου, το οποίο υπέκλεψαν από τους επιστήμονες, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και κυρίως από τους πολίτες που επέδειξαν υψηλό βαθμό ευθύνης. Και το οποίο όσο απομακρυνόμαστε από το lock down και πλησιάζουμε προς ένα ελληνικό καλοκαίρι χωρίς τουρισμό, τόσο θα εξανεμίζεται.
- Απαλλαγμένοι από το άγος του πολιτικού κόστους, ως νέα πια κυβέρνηση με φρέσκια και ανανεωμένη εντολή, θα διαχειριστούν την οικονομική κρίση με τον δικό τους νεοφιλελεύθερο και προκλητικά ευνοιοκρατικό, υπέρ των δικών τους παιδιών, τρόπο, χωρίς να χρειάζεται να δίνουν πια λογαριασμό σε κανέναν. Που σημαίνει ότι θα υποστηρίξουν εκείνους που θέλουν, προκειμένου να ελέγξουν πλήρως το νέο τοπίο στην ελληνική οικονομία.
Και όσο για τους υπόλοιπους, τους πολλούς, τα εκατομμύρια των εργαζομένων και τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρομεσαίους επιχειρηματίες που θα καταστραφούν, θα πέσει «σκοιλ ελικικου» που θα πάει σύννεφο…
Το σχέδιο λοιπόν, με δυο λόγια, είναι εκλογές τώρα, στα τυφλά, που ακόμη οι Έλληνες χαίρονται που βγήκαν ζωντανοί από την πανδημία και που ακόμη δεν καταλαβαίνουν τι τους περιμένει.
Μια παλιά παροιμία λέει:
«Μοναχός σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα».
Που σημαίνει ότι καλά είναι τα σχέδια επί χάρτου, αλλά να δούμε και τι αποτελέσματα θα φέρουν όταν εφαρμοστούν.
Γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιη η μεγάλη δημοφιλία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία εν μέσω κρίσης, μπορεί να αποδειχθεί πολύ εύθραυστη.
Ούτε όμως είναι βέβαιον και το ότι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση θα αποβεί άκαρπη, ώστε να χρειαστεί να προχωρήσουμε σε επόμενες. Έχουν άλλωστε γνώσιν και οι φύλακες, αλλά και η αντιπολίτευση…
Υπάρχει πάντως και μια άλλη, εξ ίσου σοφή παροιμία, που λέει:
«Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο»
Με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα για τη χώρα και ιδίως για τον τουρισμό, από τον οποίον περιμένει να ζήσει, σύμφωνα με τις έρευνες, ο ένας στους τέσσερις Έλληνες, η παροιμία αυτή έχει πολλές πιθανότητες να βγει προφητική…
* Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι καθηγητής ΑΠΘ
Πηγή: TVXS.GR
