Άρης Στυλιανού: Η πολιτική αλλαγή είναι αναγκαία και για τη Θεσσαλονίκη
Αρθρογραφεί στο TheOpinion o Άρης Στυλιανού, Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ, Υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην Α’ Θεσσαλονίκης
Στη Θεσσαλονίκη, εδώ και δεκαετίες, έχουμε κάποιες σταθερές, όπως είναι τα κούφια λόγια για δήθεν «μεγάλα έργα», η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και η έλλειψη προοπτικής της πόλης, που συχνά οδηγεί στη φυγή των νέων.
Αυτό το τελευταίο με πληγώνει περισσότερο, επειδή από την επαγγελματική μου πορεία γνωρίζω ότι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτής της πόλης είναι το ανθρώπινο δυναμικό της, και ειδικότερα οι νέοι της. Έχω την τύχη να διδάσκω στο ΑΠΘ και κάθε στιγμή να μαθαίνω κάτι καινούργιο από τους φοιτητές μου, τους άξιους αυριανούς επιστήμονες, που εν τέλει καταλήγουν στην ανεργία, τη μετανάστευση ή σε άσχετες κακοπληρωμένες δουλειές. Είχα και την τιμή να διοικήσω το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας και να γνωρίσω από κοντά αυτόν τον πλούτο της πόλης, τους ανθρώπους που παράγουν πολιτισμό και σήμερα ασφυκτιούν από την κυβερνητική πολιτική.
Οι επιστήμες και η τέχνη είναι καίριοι τομείς, είναι εργαλεία ανάπτυξης για να καταφέρει η Θεσσαλονίκη να βγει από το τέλμα της: μπορούν να προσελκύσουν επιχειρήσεις να επενδύσουν εδώ ή να ενισχύσουν τον τουρισμό, να δημιουργήσουν δηλαδή δουλειές και σε άλλους τομείς. Η επόμενη κυβέρνηση της χώρας, η προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας παρέμβασης από την προηγούμενη διακυβέρνησή μας υπήρξε η δημιουργία του ΕΚΟΜΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας), που άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη πολλών ξένων κινηματογραφικών παραγωγών στη χώρα και ειδικά στη Θεσσαλονίκη. Μια στρατηγική επιλογή που ενίσχυσε και δυναμικούς τομείς του τόπου, όπως η φιλοξενία, η εστίαση, οι μεταφορές και μπορούσε ακόμα περισσότερα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλοίωσε τον χαρακτήρα του Κέντρου με πολιτικές που έπληξαν τα αναπτυξιακά του χαρακτηριστικά, δημιούργησαν οικονομικές σκιές και οδήγησαν στην υπερχρέωσή του, με ταινίες να μένουν απλήρωτες. Σήμερα, αυτή η επένδυση για το μέλλον κινδυνεύει και στις προτεραιότητές μας είναι να την προστατέψουμε, να την εξελίξουμε, αλλά και να σχεδιάσουμε ανάλογες πολιτικές με πολλαπλασιαστική δυναμική και σε άλλους τομείς.
Άλλο παράδειγμα είναι η έρευνα στα Πανεπιστήμια, όπου οι εξαιρετικοί νέοι ερευνητές, υποψήφιοι, διδάκτορες και μεταδιδάκτορες, υπηρετούν την επιστήμη τους με ελάχιστους πόρους, όταν δεν αναγκάζονται να την εγκαταλείψουν για να βιοποριστούν αλλιώς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ίδρυσε το ΕΛΙΔΕΚ (Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας), που έδωσε πολλές υποτροφίες και συνέβαλε ουσιωδώς στην προώθηση της ερευνητικής δραστηριότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΕΛΙΔΕΚ απαξιώθηκε, υποχρηματοδοτήθηκε συστηματικά και κινδυνεύει να κλείσει.
Όσο για την ποιότητα ζωής στην πόλη, αυτή διολισθαίνει σταθερά. Αν και για πολλά προβλήματα που σχετίζονται με αυτή την υποβάθμιση θα πρέπει να αναζητήσουμε τις ευθύνες στην τοπική αυτοδιοίκηση, ωστόσο υπάρχουν άλλα τόσα που μπορεί και θα κάνει η επόμενη κυβέρνησή μας.
Το παράδειγμα εδώ είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση στη Θεσσαλονίκη, ένα φαινόμενο ιδιαίτερα οξύ στις δυτικές συνοικίες και στο κέντρο, που στοιχίζει εκατοντάδες ζωές συμπολιτών μας κάθε χρόνο και πρόσφατα οδήγησε στην καταδίκη της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα για το οποίο θα απαιτηθεί μια δέσμη μέτρων: από παρεμβάσεις στην πολιτική για τις βιομηχανίες, μέχρι την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας και τη βελτίωση των συγκοινωνιών, πεδία στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει στο παρελθόν την ικανότητά του (όπως με την επιτάχυνση των εργασιών του Μετρό την περίοδο 2015-2019, πριν από το πισωγύρισμα Μητσοτάκη και το «έγκλημα στη Βενιζέλου»), αλλά και έχει διδαχθεί και από τις αδυναμίες του (όπως στην περίπτωση του ΟΑΣΘ).
Είναι σαφές ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Θεσσαλονίκης την τελευταία τετραετία είναι η ατυχής συγκυρία να έχει έναν άβουλο δήμαρχο, σε συνδυασμό με μια αποτυχημένη κυβέρνηση που είναι εχθρική προς την πόλη.
Χρειαζόμαστε άμεσα Μετρό και ποιοτικές δημόσιες συγκοινωνίες, ώστε να λυθεί το κυκλοφοριακό χάος.
Χρειαζόμαστε καθαριότητα, πράσινο, ελεύθερους χώρους και πάρκα για τα παιδιά. Χρειαζόμαστε οικονομική ανάπτυξη, περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας για τους νέους, ώστε να μη φεύγουν στην Αθήνα ή στο εξωτερικό. Η ΔΕΘ μπορεί να μετακινηθεί δυτικά, για να υπάρξει ανάπτυξη στις εκεί υποβαθμισμένες περιοχές, και να δημιουργηθεί ένα μητροπολιτικό πάρκο από την παραλία μέχρι το Σέιχ-Σου.
Απαιτείται λοιπόν μια νέα κοινωνική συμφωνία για τη Θεσσαλονίκη, ένας «οδικός χάρτης» για το μέλλον, μέσα από ανοιχτή διαβούλευση, με τη συμμετοχή όλων των δημοτών. Το κλειδί είναι η χρηστή διαχείριση που συνδυάζει γνώση, πάθος και όραμα. Η πολιτική αλλαγή είναι αναγκαία. Με τη νέα προοδευτική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις κάλπες στις 21 Μαΐου, όλες και όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε.
Πηγή:theopinion.gr
