Πέρα από τους serial killers και τα εγκλήματα πάθους, η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες έτυχε να γνωρίσει κάποιες εγκληματικές φυσιογνωμίες, οι οποίες, δυστυχώς, απέκτησαν κάτι που εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε τραγικά εγκλήματα: Εξουσία. Κάθε αιώνα, και σε κάθε μέρος του πλανήτη τα δεδομένα και οι “κανόνες” διαμορφώνονται διαφορετικά, πόσο μάλλον όταν αυτό αφορά συνθήκες πολέμου. Από τον Χίτλερ μέχρι και τον Ιβάν τον τρομερό, εμείς σας παραθέτουμε τις ιστορίες 5 ανδρών, εξαιτίας των οποίων γράφτηκαν οι πιο αιματοβαμμένες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Αδόλφος Χίτλερ (1889-1945)
Καγκελάριος της Γερμανίας από το 1933 έως το 1945 και Φύρερ του Ναζιστικού Κόμματος, ο Αδόλφος Χίτλερ ίσως και να ήταν η πιο εγκληματική φυσιογνωμία που γνώρισε ο 20ος αιώνας. Ο Χίτλερ ήταν ο κύριος υπεύθυνος για το ολοκαύτωμα των Εβραίων και για τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το αφήγημα του περί ανωτερότητας της Αρίας φυλής και το μίσος του απέναντι στους Εβραίους, αρχικά εκφράστηκε μέσα από την προπαγάνδα που τους ήθελε να είναι “η πηγή κάθε κακού”, ενώ στη συνέχεια ξεκίνησαν οι εγκληματικές πρακτικές σε βάρος τους. Οι ενέργειές του οδήγησαν σε θάνατο πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι είτε εκτελούνταν εν ψυχρώ, είτε κατέληγαν εξαιτίας της πείνας και των βασανισμών από τα SS. Το τέλος του Χίτλερ ήρθε όταν αντιλήφθηκε πως έχασε τον πόλεμο και καθώς δεν μπορούσε να αντέξει κάτι τέτοιο, έδωσε τέλος στην ζωή του αυτοκτονώντας στην στην αποθήκη του στις 30 Απριλίου 1945.
Χάινριχ Χίμλερ (1900-1945)
Ήταν επικεφαλής των SS και ο εγκέφαλος που κρυβόταν πίσω από την “Τελική Λύση” της εξόντωσης και του αφανισμού όλων των Εβραίων της Ευρώπη. Ο Χίμλερ διέταξε τη δολοφονία περίπου 6 εκατομμυρίων Εβραίων, 2 έως 5 εκατομμυρίων Ρώσων και πολλών άλλων ομάδων που οι Ναζί πίστευαν πως δεν άξιζε να ζήσουν. Αν και δεν επαληθεύτηκε ποτέ, φήμες λένε ότι διατηρούσε έπιπλα από οστά και δέρματα εβραίων θυμάτων. Όπως και ο αρχηγός του, Αδόλφος Χίτλερ, ο Χίμλερ αυτοκτόνησε χωρίς να δικαστεί για τα φρικτά του εγκλήματα.
Τζένγκις Χαν (1162-1227)
Ο Τζένγκις Χαν ήταν ο αυτοκράτορας της Μογγολίας από το 1206 έως το 1227 και είναι ένας από τους πιο διάσημους “κακούς” όλων των εποχών, καθώς η τέχνη και η ψυχολογία έχει προσπαθήσει να ερμηνεύσει το ψυχολογικό του προφίλ, ουκ ολίγες φορές. Η αιμοβόρα φύση του οδήγησε σε πολλές νίκες την αυτοκρατορία του, καθώς κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος της Κίνας, αλλά ταυτόχρονα εξαιτίας του δολοφονήθηκαν αναρίθμητοι άνθρωποι. Ακόμη λέγεται, ότι οι άντρες του, εάν δεν είχαν νερό, έπιναν το αίμα από τα άλογά τους. Ο στρατός του σκότωσε 15 εκατομμύρια ανθρώπους στο ιρανικό οροπέδιο. Συνολικά περίπου 20 έως 60 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας του. Ο θάνατός του παραμένει μέχρι και σήμερα ένα άλυτο μυστήριο.
Κόμης Δράκουλας (1431-1476 / 77)
Ο Πρίγκιπας Βλαντ ΙΙΙ ο επονομαζόμενος Κόμης Δράκουλας, άφησε εποχή, λόγω της σαδιστικής του προσωπικότητας και των σκληρών πρακτικών που ακολούθησε για τους ανθρώπους της περιοχής της Βλαχίας, όπου βασίλεψε τρεις φορές από το 1448 έως το 1462 σκοτώνοντας περίπου το 20% του πληθυσμού. Έχει διάφορα ονόματα όπως Πρίγκιπας Βλαντ, ή Βλαντ ο Παλουκωτής, ή Βλαντ ΙΙΙ Δράκουλας, ή Βλαντ Τέπες, αλλά στον περισσότερο κόσμο είναι γνωστός ως Δράκουλας. Μάλιστα, φήμες λένε πως δειπνούσε ανάμεσα στα πτώματα των παλουκωμένων αιχμαλώτων του ή πως έπλενε τα χέρια του με αίμα πριν δειπνίσει. Ένα γερμανικό φυλλάδιο είχε γράψει κάποτε: «Έψησε τα παιδιά, τα οποία ταΐζονταν στις μητέρες τους. Και (αυτός) έκοψε τα στήθη των γυναικών, και ανάγκασε τους συζύγους τους να τις τρώνε. Μετά από αυτό, τους έβαζε όλοι παγωμένους ». Πάντως, παρά την σκληρότητά του, στην Ρουμανία μέχρι και σήμερα τιμάται, καθώς ήταν αυτός που τους απελευθέρωσε από τους Οθωμανούς.
Ιβάν ο Τρομερός (1530-1584)
Ο Ιβάν ήταν ο πρώτος τσάρος της Ρωσίας. Ως παιδί, οι μύθοι λένε πως έριχνε ζώα από την κορυφή ψηλών οικοδομημάτων για να διασκεδάσει. Αν και ήταν έξυπνος, αντιμετώπιζε ξεσπάσματα οργής λόγω ψυχικής ασθένειας που τον ταλαιπωρούσε. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου ξεσπάσματος, σκότωσε ακόμη και τον δικό του κληρονόμο του θρόνου. Του άρεσε να βλέπει βίαιες εικόνες με ανθρώπους να αποκεφαλίζονται, να καίγονται, να δολοφονούνται, και γενικότερα να κάνουν κακό στους άλλους. Ο Ιβάν ακόμη και τα φιλικά του πρόσωπα τα έβλεπε ως εχθρούς, ενώ στη σφαγή του Νόβγκοροντ, περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι βασανίστηκαν μέχρι θανάτου. Ο θάνατος τον βρήκε μια απλή ημέρα, που έπαιζε σκάκι με τον φίλο του.
Άννα Σαϊνίδου
