Μα τι είναι επιτέλους αυτό το «τρολ» που λένε και ξαναλένε αυτοί οι νεολαίοι;
Με μια απλή αναζήτηση στην εγκυκλοπαίδεια της καρδιάς μας Wikipedia, διαβάζουμε πως το τρολ είναι η slang λέξη για τα άτομα εκείνα που επιδιώκουν συνεχώς να στήνουν διαδικτυακούς καυγάδες χωρίς κάποιον απώτερο σκοπό, αντλώντας ηδονή μόνο και μόνο επειδή δημιουργούν στους υπόλοιπους χρήστες αρνητικά συναισθήματα.
Συχνά μάλιστα, η όλη κατάσταση έχει ως αφετηρία μια παντελώς άσχετη με το θέμα που συζητιέται νύξη, μέσω της οποίας το άτομο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τον διάλογο και να πυροδοτήσει εχθρικό κλίμα από το μηδέν.
Αν λοιπόν έχει πάρει ποτέ το μάτι σας καυστικά, διαδικτυακά σχόλια τα οποία περιέχουν κατά βάση ad hominem επιχειρήματα, που επιτίθενται δηλαδή στο άτομο κι όχι στις απόψεις που αυτό εκφράζει, μιλάμε κατά βάση για καλό, παραδοσιακό ιντερνετικό τρολάρισμα.
Μερικά καθημερινά παραδείγματα κι ενδείξεις είναι τα εξής:
-
Αρνητικός σχολιασμός εξωτερικής εμφάνισης, φωτογραφίας προφίλ κλπ.
-
Σχολιασμός των ανεπαρκών γλωσσικών δεξιοτήτων του ατόμου ή της έλλειψης σωστής ορθογραφίας
-
Χρήση ξένης ταυτότητας με σκοπό το «τρολ» να χαθεί, μετά το πέρας της αποστολής του, στην ανώνυμη θάλασσα του διαδικτύου
-
Έντονα δείγματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς, τα οποία δεν είναι αποδεκτά στις κανονικές, face to face συναναστροφές
Μια δεύτερη, πιο ειδική κατηγορία τρολ, είναι αυτή που δε στοχεύει τόσο στην αναστάτωση για χάριν της αναστάτωσης, όσο στο να αιχμαλωτήσει την προσοχή ενός συγκεκριμένου, επιθυμητού προσώπου. Το είδος αυτό έχει συχνά θύματα δημοφιλή πρόσωπα, είτε σε μικρή είτε σε μεγάλη κλίμακα.
Είναι το τρολάρισμα μια απενοχοποιημένη μορφή σαδισμού;
Όπως σε κάθε κοινωνικό φαινόμενο, έτσι και στο «τρολάρισμα» συναντάμε διάφορες αποχρώσεις μεταξύ του άσπρου και του μαύρου.
Το κοινό σημείο μεταξύ των χρηστών που επιλέγουν αυτό το ασυνήθιστο (ή όχι και τόσο)…χόμπι, είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η προσπάθεια να προβάλλουν τις δικές τους πηγαίες ανασφάλειες σε ξένους ανθρώπους -αφού δεν μπορούν στους οικείους τους.
Από κει και πέρα τα επιμέρους κίνητρα διαφέρουν αρκετά μεταξύ των ατόμων αυτών· κάποιοι το κάνουν από βαρεμάρα, κάποιοι από ζήλια για τις ζωές των άλλων, κάποιοι καθαρά για να διασκεδάζουν από τις αντιδράσεις ή να νιώσουν το επίκεντρο της προσοχής, και ναι, κάποιοι άλλοι επειδή απλά απολαμβάνουν να προκαλούν συναισθηματικό πόνο στους συνανθρώπους τους.
Σε κάθε περίπτωση, η συμπεριφορά αυτή δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζετε ελαφρά την καρδία. Τα τρολ προσπαθούν συνήθως να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους με το επιχείρημα ότι η προσωπικότητα που επιδεικνύουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι το πραγματικό τους πρόσωπο, ωστόσο το παραπάνω πρόκειται περί πλάνης όταν αγγίζονται ζωές αληθινών ανθρώπων.
Εξάλλου, το ποιόν μας σαν άνθρωποι δεν αντικατοπτρίζεται από τις σκέψεις και τις προθέσεις μας, αλλά κυρίως από τις πράξεις μας.
Κι αν το τοπίο σας φαίνεται ομιχλώδες, ένας απλός κανόνας που μπορεί να οριοθετήσει την λεπτή γραμμή μεταξύ τρολαρίσματος και αστείου, είναι να αναρωτηθούμε, πριν πατήσουμε enter, αν το σχόλιό μας θα φανεί εξίσου διασκεδαστικό και από την πλευρά του δέκτη, χωρίς να πατάει προφανώς πάνω σε ευαίσθητες, συναισθηματικές χορδές.
Και όχι, το σεξιστικό, boomer αστειάκι που ετοιμάζεσαι να γράψεις κι έχει ως punch line το «πάνε να πλύνεις κάνα πιάτο», ακόμα κι αν κάνει τον άλλον να γελάσει, αγνό χιούμορ σίγουρα δεν είναι.
Ντορίνα Παπαγεωργίου
