Έχουμε φτάσει στο ευτυχές στάδιο που ο περισσότερος κόσμος σκέφτεται διπλά και τριπλά πριν αγοράσει αντί να υιοθετήσει έναν τετράποδο σύντροφο. Οι καμπάνιες για τα δικαιώματα των ζώων και οι «εκνευριστικοί vegan» (sic) να ναι καλά, που μας έδειξαν έναν αόρατο κόσμο εκμετάλλευσης και πόνου τον οποίο αγνοούσαμε παντελώς.
Ακόμα όμως και οι πιο φιλόζωοι ανάμεσα μας, όταν διαβαίνουν το κατώφλι ενός ασύλου, το βλέμμα τους μαγνητίζεται κατευθείαν από τα κουταβάκια ή γατάκια που μετρούν μόλις κάποιους μήνες στη ζωή. Απόλυτα κατανοητό φυσικά, καθώς πέρα από το γεγονός ότι είναι αξιολάτρευτα, τα μωρά ζώα έρχονται για να μείνουν πολλά χρόνια στη ζωή μας και να μας χαρίσουν αμέτρητες στιγμές ευτυχίας.
Τι γίνεται όμως με τα ενήλικα ή ακόμα χειρότερα ηλικιωμένα ζώα; Εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο στενάχωρα, καθώς τα ζώα αυτά κατέχουν το μεγαλύτερο ποσοστό μη υιοθεσίας από οποιαδήποτε άλλα. Αν στην εξίσωση προσθέσουμε τα πιθανά προβλήματα υγείας τους ή κάποιες μικρές και μεγάλες αναπηρίες, η πιθανότητα να βρουν σπίτι αυτά τα ζωάκια πριν από το τέλος της ζωής τους τείνει στο μηδέν.
Γι’ αυτό τον λόγο ο Νοέμβριος έχει θεσπιστεί ως μήνας υιοθεσίας ηλικιωμένων ζώων, προκειμένου να συζητηθεί το πρόβλημα στους φιλόζωους κύκλους και να αλλάξει όσο γίνεται η νοοτροπία των wanna-be σκυλογονέων και γατογονέων ως προς την περίθαλψη μεγαλύτερων σε ηλικία ζώων.
Σε κάθε περίπτωση, είτε το αποφασίσουμε είτε όχι, οφείλουμε να ξέρουμε τα δύο μεγάλα plus που συνοδεύουν την υιοθεσία ηλικιωμένων αντί νεαρών ζώων:
-
Τα ηλικιωμένα σκυλάκια και γατάκια είναι οι καλύτεροι σύντροφοι για οικογένειες με παιδιά, καθώς είναι ήρεμα, δεν προκαλούν φασαρίες και δεν κινδυνεύουν να κάνουν ανά πάσα ώρα και στιγμή το σπίτι γης μαδιάμ. Ένας εξαντλημένος γονέας λοιπόν ίσως και να προτιμούσε μια τέτοια επιλογή, για να μη χρειάζεται να τρέχει πίσω από ένα ακόμα «παιδί». Το ίδιο ισχύει σαφώς και για τους ηλικιωμένους που θέλουν τη συντροφιά ενός ζώου χωρίς τα συνοδευτικά παρατράγουδα.
-
Είναι πολύ πιθανό τα ηλικιωμένα ζώα να διαθέτουν ήδη εκπαίδευση και τρόπους, καθώς είτε έχουν αφεθεί στον δρόμο σε προχωρημένη ηλικία από τα πρώην αφεντικά τους, είτε, ακόμα κι αν δεν ισχύει αυτό, έχουν αναπτύξει από μόνα τους ένα είδος προσωπικής ρουτίνας, κάτι που τα καθιστα ιδιαίτερα καλόβολους συγκατοίκους.
Ντορίνα Παπαγεωργίου
