Μιχάλης Καραγιάννης: Η φιλία στη νέα γενιά, μετά την πανδημία
Ένα αρθρο του Μιχάλη Καραγιάννη
Για τις παλαιότερες γενιές, η εργασία ήταν ο μοναδικός τόπος σύνδεσης. Χωρίς γραφεία, οι νέοι έπρεπε να είναι έξυπνοι για να κάνουν φίλους. Το να κάνεις φίλους ως εργαζόμενος στην αρχή της σταδιοδρομίας είναι κρίσιμο, ειδικά για άτομα σε μια νέα πόλη χωρίς υπάρχοντες δεσμούς.
Αυτές οι φιλίες τρέφουν τους ανθρώπους μέσα από εργασιακές κρίσεις και προσωπικές στιγμές και σε ορισμένες περιπτώσεις, καταλήγουν να είναι για μια ζωή.
Όμως, ενώ το να κάνεις φίλους ως ενήλικας μπορεί να είναι δύσκολο από μόνο του, τα εμπόδια δεν ήταν ποτέ υψηλότερα, ειδικά για τη Gen Z την γενιά που μεγάλωσε μέσα στην πανδημία. Ενώ η εργασία ήταν παραδοσιακά ένας τόπος δημιουργίας συνδέσεων, πολλοί από αυτούς τους νέους δεν είχαν ευκαιρίες καθώς πολλές εταιρείες στρέφονται σε υβριδικά μοντέλα διανεμημένης ή απομακρυσμένης εργασίας.
Ειδικοί λένε ότι, συνολικά, οι κοινωνικοί κύκλοι έχουν συρρικνωθεί μετά από μερικά μοναχικά χρόνια κατά τη διάρκεια της πανδημίας και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν ιδρύθηκαν ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι νέοι αναζητούν νέους τρόπους να κάνουν φίλους.
Ειδικότερα, η Gen Z που ανατράφηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιεί τώρα νέες πλατφόρμες για τη δημιουργία βιώσιμων στενών συνδέσεων με τρόπο που δεν το έκαναν οι γενιές πριν από αυτές.
Ο Covid-19 δημιούργησε μια άνευ προηγουμένου κατάσταση για τη δημιουργία φιλιών. Για τους νεότερους που ήταν ακόμα στο σχολείο, τα lockdown της πανδημίας επέβαλαν μια περίοδο απομόνωσης και αναστάτωσης.
Οι νεότεροι μόλις μπήκαν στο εργατικό δυναμικό βρέθηκαν συχνά αποκομμένοι από τους νέους συναδέλφους που θα είχαν γνωρίσει υπό κανονικές συνθήκες και ξεκινούν μια νέα δουλειά για πρώτη φορά όπου δεν γνωρίζουν κανέναν. Το σχολείο και η εργασία, που παραδοσιακά αποτελούσαν κοινές εμπειρίες για νεαρούς ενήλικες στις προηγούμενες γενιές, δεν εξυπηρετούσαν πλέον αυτόν τον σκοπό. Η πανδημία πλέον, είχε επηρεάσει αρνητικά τις ικανότητές τους να διατηρήσουν φιλίες και να κάνουν νέες.
Αυτή η έλλειψη σχέσεων μπορεί να βλάψει την ευημερία οποιουδήποτε. Οι νέοι αυτή τη στιγμή, αντιμετωπίζουν περιόδους συντριπτικών αλλαγών στη ζωή τους: αποφοίτηση από το σχολείο, μετακόμιση σε νέες πόλεις, έναρξη νέων θέσεων εργασίας, είσοδος στο εργατικό δυναμικό. Ακόμη χειρότερα, έχουν να αντιμετωπίσουν δομικά προβλήματα της κοινωνίας: την φτώχεια, την ανεργία, την διαφθορά.
Με όλη αυτή την αλλαγή, χρειάζονται κοινωνικοποίηση στους νέους τους χώρους. Και πρέπει να μαθαίνουν μέσα από νέες εμπειρίες. Το να κάνεις νέες φιλίες βοηθάει στο να εκτεθείς σε κάτι εντελώς νέο και διαφορετικό. Και η εύρεση αυτών των ουσιαστικών φιλιών που προκαλούν και διευρύνουν τους ορίζοντες ενός νεαρού ενήλικα είναι μια κρίσιμη εμπειρία που επηρεάζει το υπόλοιπο της ζωής κάποιου. Καθώς στη νεαρή ενήλικη ζωή, οι άνθρωποι αναζητούν την αίσθηση του εαυτού τους, οι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν κάποιον να γίνει καλύτερος ή διαφορετικός άνθρωπος.
Ο Μιχάλης Καραγιάννης είναι Συντονιστής Εκπαίδευσης Προσφύγων
