Όταν ο 40χρονος Αντνάν και οι 30 Σύροι μισθοφόροι του έφτασαν πρώτη φορά στη Λιβύη τον περασμένο Ιανουάριο, δεν μπορούσαν να κρύψουν τον ενθουσιασμό τους. Η τουρκική κυβέρνηση είχε υποσχεθεί σε καθέναν τους μηνιαίο μισθό 2.000 δολαρίων για να πολεμήσουν στο πλευρό του Λίβυου πρωθυπουργού Σάρατζ. Λίγες εβδομάδες αργότερα ο στρατός του Αντνάν ενισχύθηκε με άλλους 150 μισθοφόρους, αλλά ο αρχικός ενθουσιασμός μειώθηκε, καθώς οι απώλειές τους στις μάχες ήταν μεγάλες. «Μέσα σε λίγους μήνες χάσαμε πιο πολλούς άνδρες απ’ ό,τι στα 10 χρόνια του εμφυλίου στη Συρία» λέει ο Αντνάν στο αιγυπτιακό πρακτορείο ειδήσεων ΜΕΝΑ.
«Τώρα λυπούμαστε που ήρθαμε. Το τίμημα που πληρώσαμε είναι πολύ μεγάλο» προσθέτει ο επικεφαλής των μισθοφόρων, που συνδέεται με τη συριακή αντικυβερνητική οργάνωση Al Hamza, την οποία ίδρυσαν οι Τούρκοι και οι Αμερικανοί το 2013 για να ανατρέψουν το καθεστώς Ασαντ στη Δαμασκό. Ο Αντνάν ομολόγησε ότι η Αγκυρα είχε ήδη στείλει 7.000 Αραβες μισθοφόρους στη Λιβύη και σχεδιάζει να τους αυξήσει σε 10.000 τους επόμενους μήνες. «Πουλήσαμε τη συριακή επανάσταση για τα χρήματα. Γίναμε ένα πιόνι σε ένα παιχνίδι σκακιού και οι Τούρκοι μάς μετακινούν όπου θέλουν» λέει ο Αντνάν σε μια κρίση… συνείδησης.
«Οι Τούρκοι μάς είπαν ότι το καθήκον μας θα ήταν η φύλαξη των στρατιωτικών τους βάσεων, αλλά στην πραγματικότητα έχουμε βαλτώσει σε έναν άλλο αιματηρό εμφύλιο» λέει ο Αμπντουλάχ, ένας άλλος μισθοφόρος της «Ταξιαρχίας του Σουλτάνου Μουράτ».
Παρά τη δελεαστική μηνιαία αμοιβή των 2.000 δολαρίων, πολλοί Αραβες μισθοφόροι προσπαθούν να φύγουν από τη Λιβύη αλλά δεν μπορούν, αφού οι περισσότεροι δεν έχουν διαβατήρια ή δελτία ταυτότητας. Και όσοι επιχειρούν να διαφύγουν και συλληφθούν εκτελούνται από τους Τούρκους ή τους Λίβυους στρατιώτες!
Η γερμανική «Suddeutsche Zeitung» γράφει ότι ο Ερντογάν πρόκειται να συνάψει συμφωνία με τον Σάρατζ, που θα περιλαμβάνει «την κατασκευή τουρκικών στρατιωτικών βάσεων, την εκπαίδευση του μελλοντικού στρατού της Λιβύης και την υποστήριξη όλων των στρατιωτικών ενεργειών στον εν εξελίξει εμφύλιο πόλεμο. Με τη συμφωνία θα προστατεύονται επίσης οι Τούρκοι στρατιώτες από κάθε δίωξη από το δικαστικό σώμα της Λιβύης».
Με τη βοήθεια και των μισθοφόρων «ο Νεοοθωμανός «σουλτάνος» Ερντογάν επιδιώκει να… αναστήσει τη δόξα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να επεκτείνει με τα στρατεύματα και τις εταιρίες του την επιρροή της Αγκυρας στη Μεσόγειο και πέραν αυτής: Συρία, Γάζα, Ιερουσαλήμ, Λιβύη, Υποσαχάρια Αφρική…» λέει ο Γάλλος συγγραφέας Ντοβ Ζερά.
Για να δείξουν ποιος κυβερνά την περιοχή, οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής στη βορειοανατολική Συρία διέκοψαν μάλιστα την περασμένη Κυριακή την άντληση νερού στον σταθμό Αλ Ολούκ στην πόλη Χασάκα, στερώντας το πόσιμο νερό σε 1.000.000 ανθρώπους. Η γερμανική «Die Welt» το λέει χωρίς περιστροφές: «Ο Ερντογάν θέλει να συγκροτήσει ένα χαλιφάτο, κατά προτίμηση από την Εγγύς Ανατολή έως τη Βόρεια Αφρική. Για τον σκοπό αυτόν θέλει να μετατρέψει τη Λιβύη σε προτεκτοράτο». «Έχουμε στρατιωτική βάση στη Σομαλία και στο Κατάρ. Στη Λιβύη θέλουμε επίσης να οικοδομήσουμε μια αεροπορική και ναυτική βάση και να παραμείνουμε μόνιμα» δήλωσε ο Ερκάν Τσιτλίογλου, εμπειρογνώμονας ασφαλείας στο Κέντρο Στρατηγικής Ερευνας στο πανεπιστήμιο Baskent στην Αγκυρα, αλλά και σύμβουλος του τουρκικού στρατού για αντιτρομοκρατικά θέματα.
Για τον σκοπό αυτόν ο Ερντογάν έχει εξασφαλίσει την οικονομική βοήθεια του Κατάρ. Την περασμένη εβδομάδα ο Τούρκος πρόεδρος επισκέφθηκε την Ντόχα και ζήτησε από τον εμίρη του Κατάρ Σέιχ Ταμίμ μπιν Χαμάντ αλ-Τάνι «να σκάψει βαθιά στις τσέπες του και να βρει τα απαραίτητα κεφάλαια για να ενισχύσει το έργο της Τουρκίας στη Μεσόγειο» γράφει η αραβική επιθεώρηση «Arab Weekly». «Το σχέδιο του Ερντογάν ήταν, και εξακολουθεί να είναι, να μετατρέψει το Κατάρ σε αγελάδα που θα σώσει την τουρκική οικονομία από τη χρόνια διαρθρωτική κρίση της, καθώς και να χρηματοδοτήσει το αυτοκρατορικό όνειρό του. Εκμεταλλευόμενος την πιθανή απόσυρση των Αμερικανών από το εμιράτο, ο Τούρκος πρόεδρος πιέζει το Κατάρ να χρηματοδοτήσει τις στρατιωτικές του εκστρατείες στη Συρία και τη Λιβύη, και τη στρατιωτική επίδειξη δύναμης στη Μεσόγειο Θάλασσα, θέλοντας να αναστήσει την περίοδο της οθωμανικής πειρατείας στη Μεσόγειο υπό την ηγεσία των αιμοσταγών Ορούτς Ρέις και Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα» προσθέτει το αραβικό περιοδικό στην ηλεκτρονική του έκδοση. Και η Ευρώπη; Τι κάνει για όλα αυτά;
Ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. Γιόζεπ Μπορέλ μετέβη στην Αγκυρα την περασμένη Δευτέρα για συνομιλίες με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Τσαβούσογλου και τον υπουργό Αμυνας Ακάρ περισσότερο για να… κατευνάσει παρά για να πιέσει τον Ερντογάν. Και περιορίστηκε να ακούσει τους Τούρκους να εμμένουν στα… πειρατικά τους σχέδια. Πολύ σωστά η γερμανική «Frankfurter Rundschau» έστειλε αυστηρό μήνυμα στις Βρυξέλλες, «να δείξουν στον Ερντογάν ότι υπάρχουν όρια».
Όπως τονίζει η γερμανική εφημερίδα, «η Ε.Ε. πρέπει να τερματίσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία που έχουν μετατραπεί σε φάρσα. Μετά την εισβολή στη Συρία, η Τουρκία εμπλέκεται στον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη. Ο Eρντογάν στηρίζει ακραίες ισλαμιστικές ομάδες στην περιοχή. Στη διένεξη για τον ορυκτό πλούτο στην ανατολική Μεσόγειο εμφανίζεται όλο και πιο επιθετικός έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ήρθε η ώρα να δείξει η Ε.Ε. τα όριά της στον Ερντογάν. Δεν πρέπει μόνο να τερματίσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Αγκυρα, αλλά να εξεταστεί ενδελεχώς ακόμη και το θέμα της τελωνειακής ένωσης». Ακούει κανείς στις Βρυξέλλες;
