[ad_1]
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Σιγά μην άφηνε ανεκμετάλλευτη τέτοια ασίστ στο κενό τέρμα. Πάνω στον ενθουσιασμό της, μάλιστα, σκέφτηκε να σκοράρει φαντασμαγορικά. Με «ψαράκι» που θα προβαλλόταν βδομάδες στα εγχώρια χάι λάιτ· το γκολ της χρονιάς. Οριζοντιώθηκε, λοιπόν, στο σημείο του πέναλτι, έτοιμη να προωθήσει σαδιστικά με τον αριστερό μετωπιαίο κόλπο το τόπι στο πλεκτόν. Φαίνεται όμως ότι ο άνεμος, που φυσούσε αντίθετα και δαιμονισμένα, διαπέρασε τις φολίδες του κρανίου της, πασπαλισμένες ήδη με άφθονο τεμπεσίρι.
Βιαίως διείσδυσε κοπανιστός αήρ στον λιποβαρή εγκέφαλο, προκαλώντας του ισχυρό κλακάζ. Υπέρ το δέον ανετσούμπαλη κίνηση της κεφαλής ακολούθησε, η οποία σημάδεψε τη σφαίρα στο εξωστρεφές ινιακόν οστούν με αποτέλεσμα να διαγράψει εντυπωσιακή καμπύλη τροχιά προς τα πίσω, προτού καταλήξει αυτογκόλ από ’κείνα που κυριαρχούν στις Αθλητικές Κυριακές ολόκληρης της Υφηλίου. Η υπερβολική σιγουριά αποδεικνύεται καταστροφικός σύμβουλος, χαντακώνοντας συχνά τους φορείς της. Ο λόγος για την εκ Καβάλας ορμώμενη και εκ ΠΑΣΟΚ προερχόμενη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Τάνια Ελευθεριάδου· Σουλτάνα το κολυμπηθράτο της.
Ωσαύτως συνιστά εφάμιλλο αυτογκόλ η μετατροπή του Σουλτάνα σε Τάνια. Το πρώτο παραπέμπει στην αδιαμφισβήτητη αρχόντισσα του χαρεμιού, σε γυναίκα εκπάγλου καλλονής, άνασσα ανάμεσα στις συζύγους του αυτοκράτορα και μητέρα του διαδόχου, αποπνέουσα κύρος και θαυμασμό. Ενώ το δεύτερο μοιάζει με άυλο απατηλό προϊόν φίτνες μηδέν τοις εκατό, μια τρύπα στο νερό δηλαδή. Ισως γι’ αυτό χαρακτηριστικότερη εκπρόσωπος του ως άνω υποκοριστικού φαντάζει η Τάνια Τρύπη.
Λέω, ωστόσο, να ξετυλίξουμε το νήμα απ’ την αρχή, τουτέστιν από την πάσα στην άδεια εστία. Την έκανε σε ανύποπτο χρόνο ο Μητσοτάκης Τζούνιορ, που το ’χει παραξηλώσει με τη μανία της διαρκούς αναζήτησης συναινέσεων. Δεν του ’φτανε ότι εξασφάλισε τη θετική ψήφο της Φώφης, με τρόπο ώστε να διατείνεται πως η ίδια έγραψε το έκτρωμα που περιορίζει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι, ζητιάνεψε και την πρωθύστερη συνδρομή κορυφαίου συνταγματολόγου και διανοητή της ευρύτερης Αριστεράς.
Ολωσδιόλου κυνικά υπογράμμισε κατά την ομιλία του στη Βουλή: «Καλώ όλους τους συναδέλφους της αντιπολίτευσης να ξαναδιαβάσουν το νομοσχέδιο στο φως των λόγων του Αλέξανδρου Σβώλου, του έγκυρου θεωρητικού, ηγετικής μορφής της Εθνικής Αντίστασης». Εύκολα τον αποστομώνει κανείς, αρκεί να παρατηρήσει ότι δεν γυρίζει τη χώρα 53 χρόνια πίσω, στο αλήστου μνήμης 1967, όπως του καταλογίζουν, αλλά 104 συναπτά έτη, ήτοι στο 1916, οπότε ο Σβώλος συνέγραψε το πόνημα «Αι εν υπαίθρω συναθροίσεις κατά το δημόσιον ημών δίκαιον».
Σίγουρη για τον εαυτό της η εν λόγω Τάνια, προτίμησε τον δύσκολο δρόμο των συριζαϊκής κοπής αποκαλύψεων. «Ο κ. Μητσοτάκης μας ανέφερε για να υποστηρίξει το νομοσχέδιό του τον κύριο Σβώλο, γνωστό υποστηρικτή σας». Το «ψαράκι» επέφερε τρικυμία εν κρανίω αναντιρρήτως. Η πλάκα είναι ότι νομίζει πως ο Σβώλος ζει. Ειδάλλως δεν θα τον αποκαλούσε «κύριο», αφού οι τεθνεώτες χάνουν αυτομάτως την τιμητική προσαγόρευση. Ούτε «γνωστό υποστηρικτή», άρα σύγχρονο, των βουλευτών της Ν.Δ. στους οποίους απευθυνόταν. Τυγχάνει και νομικός η αθεόφοβη!
[ad_2]
Πηγή : EFSYN
