Με ένα Νομοσχέδιο καθ’ υπαγόρευση των απαιτήσεων των τραπεζών μπαίνει οριστικό τέλος στην προστασία της πρώτης κατοικίας των νοικοκυριών με τις κατ’ ευφημισμό ρυθμίσεις περί δήθεν δεύτερης ευκαιρίας και κατάσχεση μέρους των μισθών και συντάξεων των οφειλετών, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο για τον νέο πτωχευτικό κώδικα που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή.
Για πρώτη φορά στο Νομικό Σύστημα της χώρας μας η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καθιερώνει την πτώχευση και των ιδιωτών, εκτός από τους εμπόρους, όπως ίσχυε παγίως από την σύσταση του ελληνικού κράτους, επιδιώκοντας μία συνολική αναδιάρθρωση της αγοράς και οδηγώντας σε ακραία φτωχοποίηση τα νοικοκυριά. Το μέλλον που επιφυλάσσει στους οφειλέτες-νοικοκυριά που θα πτωχεύουν είναι εφιαλτικό, αφού θα εκποιείται το σύνολο της περιουσίας τους, όπως προβλέπεται στις διατάξεις του Νομοσχεδίου, που έφερε για ψήφιση η Νέα Δημοκρατία.
Είναι χαρακτηριστικό της κοινωνικής αναλγησίας της κυβέρνησης, ότι δεν προβλέπεται καμία προστασία για τις ευάλωτες ομάδες, καθώς η μόνη δυνατότητα που δίνει ο νέος πτωχευτικός είναι να γίνουν ενοικιαστές στα σπίτια τους και να πληρώνουν ενοίκιο σε έναν ιδιωτικό φορέα (fund). Το ακόμα πιο εξωφρενικό είναι, ότι σε περίπτωση που ο ευάλωτος δανειολήπτης μετά από δώδεκα χρόνια που πληρώνει ενοίκιο, θελήσει να ξαναγοράσει το σπίτι του, θα πρέπει να πληρώσει την εμπορική αξία του ακινήτου χωρίς καν να αφαιρούνται από το τίμημα τα ενοίκια που τόσο καιρό κατέβαλλε, ούτε φυσικά και ό,τι είχε πληρώσει από το αρχικό δάνειο. Δηλαδή και θα πληρώνει ενοίκιο και θα πρέπει να αγοράσει το σπίτι του μετά, χωρίς να συμψηφίζονται τα ποσά που έδωσε ως ενοίκιο!
Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης περί «δεύτερης ευκαιρίας» είναι πομφόλυγες, αφού όχι μόνο δεν δίνει καμία δεύτερη ευκαιρία, αλλά προβλέπει ότι κάθε εισόδημα που έχει ένας πολίτης και υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης (611 ευρώ) θα κατάσχεται και θα χρησιμοποιείται για την ικανοποίηση των τραπεζών. Δηλαδή και μισθοί και συντάξεις που μέχρι τώρα ήταν ακατάσχετες.
Είναι προφανές ότι με το νομοσχέδιο αυτό οι πολίτες καθίστανται εσαεί όμηροι των πιστωτών τους.
