Η περιθωριοποίηση των ατόμων που βρίσκονται στο LGBT+ φάσμα λαμβάνει συχνά διαστάσεις που οι υπόλοιποι αδυνατούν να αντιληφθούν ως συνέπειες της παρέκλισης από την κανονικότητα. Κυρίως λόγω προνομίου και συναισθηματικής αποστασιοποίησης από το πρόβλημα.
Εξ’ ού και οι παντελώς αδαείς δηλώσεις του τύπου: «Μπροστά στον νόμο είμαστε όλοι ίσοι. Πρόβλημα δε βλέπω, πάμε παρακάτω».
Μια τέτοια λεπτή απόχρωση δήλης ανισότητας διέκρινε ωστόσο, και για καλή μας τύχη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή· συγκεκριμένα, το Συμβούλιο για την Ισότητα έκρινε πως πρέπει να γίνουν κάποια επιπλέον βήματα όσον αφορά την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ από τις διακρίσεις και το συστημικό μίσος, τα οποία θα κινούνται σε δύο βασικούς άξονες:
1) Αναγνώριση των γονεϊκών και συζυγικών δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ που παντρεύτηκαν κι έγιναν γονείς μέσω παιδοθεσίας σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια. Το μέτρο αυτό στοχεύει στο ν’ απαλλάξει από γραφειοκρατικούς εφιάλτες τους πολίτες της ευρωπαϊκής ένωσης που, μετακινούμενοι μέσα στη ζώνη Σέγκεν, πιθανόν να βρεθούν σε χώρες όπου η γονεϊκή και συζυγική τους ιδιότητα θεωρείται εκτός νόμου.
Δεδομένου λοιπόν πως μόνο 21 χώρες της Ε.Ε αναγνωρίζουν κάποια μορφή συζυγικής ένωσης για μη ετεροφυλόφιλα άτομα -εκ των οποίων μάλιστα μόνο μια προβλέπει και παιδοθεσία-, η Commission επιθυμεί να υπάρξει νομοσχέδιο για οριζόντια προστασία των πολιτών ως προς το ζήτημα, προκειμένου να διατηρούν αναλλοίωτα τα δικαιώματα τους όταν μετακινούνται σε ευρωπαϊκά εδάφη.
2) Απαγόρευση με νόμο και πρόβλεψη κυρώσεων ποινικού χαρακτήρα, για οποιαδήποτε απόπειρα «διόρθωσης σεξουαλικού προσανατολισμού» σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς υπάρχουν χώρες που έχουν αμελήσει να ενσωματώσουν κάτι αντίστοιχο στον Ποινικό τους Κώδικα.
Δεδομένου ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι των κρατών συνεχίζουν ως επί το πλείστον να αναδύονται από τις πλέον προνομιούχες κοινωνικές δεξαμενές, η αμέλεια συζήτησης περί αντίστοιχων νομοσχεδίων σε κρατικό επίπεδο, έρχεται ως πιθανό αποτέλεσμα της έλλειψης εσωτερικής τριβής των νομοθετικών σωμάτων με τα συγκεκριμένα προβλήματα.
Τα μέτρα αυτά μέλλουν, λοιπόν να προστατέψουν τους ΛΟΑΤΚΙ από κινδύνους αόρατους στο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας και της εντόπιας πολιτικής εξουσίας, ωστόσο σπουδαιότερα αποτελέσματα θα δούμε όταν -και μόνο όταν- τα κοινοβούλια αρχίσουν να αποκτούν ποικιλομορφία μέσω πιο…πολύχρωμων εκπροσώπων, που θα θέσουν εμπειρικά κι εκ των έσω τις σωστές βάσεις κοινωνικής προστασίας για τις μειονοτικές ομάδες.
Ντορίνα Παπαγεωργίου