Να μια ακόμα συνέπεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη που σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται άσχετη με το πρόβλημα, αλλά καταλήγει να αναδεικνύει το γεγονός πως η φύση θρηνεί με πάμπολλους τρόπους την κακοποίηση που υφίσταται από την ανθρωπότητα.
Η γνωστή ετήσια φθινοπωρινή διαδικασία πτώσης του φυλλώματος των δέντρων, το οποίο πρώτα κιτρινίζει, στη συνέχεια πορτοκαλίζει, κι έπειτα καταλήγει να πέφτει στο έδαφος, ανακηρύσσει επισήμως την έναρξη του χειμώνα, αλλά και τη λήξη της περιόδου απορρόφησης διοξείδιου του άνθρακα από το περιβάλλον μέσω της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης.
Η επίσπευση του φαινομένου αυτού, που υπολογίζεται πως στο άμεσο μέλλον θα ξεκινάει 3 έως 6 μέρες νωρίτερα όσο η κλιματική αλλαγή προοδεύει, άφησε τους επιστήμονες προ εκπλήξεως, καθώς οι μέχρι στιγμής υποθέσεις έλεγαν πως, αφού οι θερμές μέρες θα αυξηθούν κατά πολύ, η έναρξη του φθινοπώρου λογικά θα παραταθεί.
Μετά από μελέτες ωστόσο με βασικό ερευνητικό δείγμα έξι διαφορετικά είδη ευρωπαϊκών δέντρων, δόθηκε μια αρκετά επαρκής εξήγηση του παραδόξου αυτού, η οποία έχει άμεση σχέση με την, απαραίτητη για την επιβίωση της χλωρίδας, πρόσληψη CO2 από την ατμόσφαιρα.
Τα δέντρα, με λίγα και απλά λόγια, «μπουχτίζουν» από διοξείδιο του άνθρακα. Δεδομένου ότι η άνοιξη πλέον έχει επεκταθεί αρκετά προς τα πίσω, τα δέντρα ξεκινάνε την πρόσληψη πολύ νωρίτερα απ’ ότι πριν, με αποτέλεσμα οι ανάγκες τους να καλύπτονται πρόωρα και να σταματάνε αυτόματα τη διαδικασία προτού φτάσει το τελικό της, χρονικά μιλώντας, στάδιο.
Το σύμπτωμα αυτό της υπερθέρμανσης του πλανήτη δύναται να έχει συνέπειες και για την ανθρωπότητα μέσω μιας υπέρ του δέοντος συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα στον αέρα που αναπνέουμε, καθώς τα δέντρα δε πρόκειται, όσο κι αν το ευχόμαστε, να κάνουν την έξτρα «δουλειά» που χρειαζόμαστε για εκείνη την περίοδο του χρόνου.
