Για 3η φορά η Τουρκία εφαρμόζει πολιτική κατευνασμού, λίγες ημέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής. Προσπαθεί να πείσει για τις ‘’καλές προθέσεις’’ της έναντι της Δύσης, με προφανή στόχο να αποφύγει τις κυρώσεις.
Είναι σαφές, όμως, ότι ο στρατηγικός προσανατολισμός της Τουρκίας είναι διαφορετικός. Όσοι επιμένουν να μην το βλέπουν, θα αντιμετωπίσουν πολύ σύντομα τις επιπτώσεις της αναθεωρητικής στρατηγικής των γειτόνων μας.
Η Γερμανική προεδρία έχει μεγάλη ευθύνη για την ανοχή της καταχρηστικής παρουσίας του ORUC REIS επί 3 μήνες στο Αιγαίο, αλλά και για τις εγγυήσεις, χωρίς αντίκρισμα, που έδωσε για τον κ. Ερντογάν.
Και όλα αυτά, τη στιγμή που ενώ η Τουρκία παραβιάζει τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Αμμόχωστο, το μέτωπο του Ελληνισμού φαίνεται, για πρώτη φορά, να έχει διαρραγεί σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για το έθνος.
Η κυβέρνηση πρέπει, επιτέλους, να εκπέμψει ένα καθαρό και ηχηρό μήνυμα : να θέσει βέτο στους εταίρους, να απαιτήσει την επιβολή κυρώσεων και να μπει σε διάλογο με ατζέντα που θα αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ μόνο.
Και αυτή πρέπει να είναι η ‘’κόκκινη γραμμή’’.
