Η Σία Αναγνωστοπούλου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού: «Αναδιοργάνωση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων και μετονομασία του σε Οργανισμό Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων, ίδρυση ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Μουσείο-Ελαιοτριβείο Βρανά» στον Δήμο Λέσβου, προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς στο εξωτερικό, ρυθμίσεις για το ιστορικό μουσείο Κρήτης και το μουσείο «Φοίβος Ανωγειανάκης» και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού», χθες Δευτέρα 7.12.
Αναλυτικά η ομιλία:
Θα ξεκινήσω δυστυχώς, από ένα ατόπημα ταύτισης διαφορετικών πραγμάτων, που υπονομεύουν τον ίδιο τον πυρήνα της δημοκρατίας. Χθες, ήταν η επέτειος της δολοφονίας ενός 15χρονου από δύο αστυνομικούς οι οποίοι έχουν ως καθήκον από το Σύνταγμα να προστατεύουν και να υπερασπίζονται το κράτος δικαίου, τους πολίτες, από οποιαδήποτε παράνομη πράξη, να τους προστατεύουν και να τους υπερασπίζουν. Το να χρησιμοποιηθεί όπλο ανθρώπου, οργάνου που έχει ταχθεί από το Σύνταγμα να προστατεύει τη δημοκρατία, είναι ευθεία βολή κατά της δημοκρατίας. Ο συμψηφισμός αυτού του γεγονότος με παράνομες πράξεις που γίνονται, θα γίνονται στην ιστορία της ανθρωπότητας και βεβαίως, το κράτος δικαίου είναι εκεί με τα όργανα του για να προστατεύει τη δημόσια τάξη, είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Ο συμψηφισμός τέτοιων πραγμάτων δεν πρέπει να ξανακουστεί στη Βουλή. Είναι ιδεολογική πώρωση, είναι αυταρχισμός και είναι χυδαίος λαϊκισμός, η ταύτιση τέτοιων πραγμάτων. Το αφήνουμε λοιπόν απέξω. Αυτά δείχνουν μία άλλη κατεύθυνση της Νέας Δημοκρατίας, δυστυχώς αυταρχική. Οφείλω στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, να επιμείνω σε αυτό το πράγμα.
Δεύτερον, το δικαίωμα στη δημοκρατία δεν τελειώνει ποτέ. Αυτό επίσης, πρέπει να είναι σαφές. Η σύλληψη των Παπαδάκη, Καμπαγιάννη χθες, των εμβληματικών προσωπικοτήτων της δίκης της Χρυσής Αυγής, μένει ως ένα μαύρο σημάδι της χθεσινής επετείου, η οποία αμαυρώθηκε έτσι και αλλιώς, με χίλιους δυο τρόπους, με πρόσχημα την πανδημία, ενώ είχαν τηρηθεί όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Kαι αυτό πρέπει να το συγκρατήσουμε. Μένω μέχρι εδώ.
Το νομοσχέδιο, είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο βέβαια έπρεπε να έρθει. Έπρεπε να γίνει ο εκσυγχρονισμός του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Αυτό είναι σαφές, όμως και εδώ βλέπουμε τη Νέα Δημοκρατία να κάνει τη συνήθη πρακτική της, δηλαδή στο όνομα του εκσυγχρονισμού φέρνει όλες τις παλιές πρακτικές, επενδύοντας με ένα λόγο ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Η Εισηγήτρια μας, οι Βουλευτές του κόμματός μας, έθεσαν σημεία παρά πολλά, στα οποία δεν θέλω να επανέλθω, δεν έχουμε άλλωστε και χρόνο.
Η Ιδιωτικοποίηση όμως της πολιτιστικής κληρονομιάς, με αυτό τον τρόπο που γίνεται σε αυτό το νομοσχέδιο, δείχνει πρακτικές παρελθόντων ετών που μας έφεραν στην οικονομική κρίση και τώρα επαναλαμβάνονται δριμύτερες. Αυτά που ακούστηκαν για το ποιος έδωσε την δημόσια περιουσία και λοιπά, είναι αστεία πράγματα και δεν αντέχουν καν στην κριτική. Αυτό, όμως, που δεν είναι καθόλου αστείο πράγμα και εδώ θα τεθεί, βεβαίως, σε ονομαστική ψηφοφορία, είναι ποιος βουλευτής, ονομαστικά πια, θα συναινέσει στο να δίνονται μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς για πενήντα 50 + 50 χρόνια ή 25 + 25. Έχει μπει τώρα θέμα διαπραγμάτευσης, δηλαδή θέμα «μπακαλικής τέχνης» εδώ, ενώ είχαμε τον αρχαιολογικό νόμο, ο οποίος φρόντισε για ανταλλαγές και για μεγάλο διάστημα. Εδώ βλέπουμε «κάτω από το χαλί», μάλλον θα έλεγα «πάνω από το χαλί», από βασιλική οδό να περνάει μια εντελώς άλλη αντίληψη.
Σέβομαι, το είπα και στην ακρόαση φορέων, το Μουσείο Μπενάκη. Το Μουσείο Μπενάκη έχει προβλήματα, το γνωρίζουμε, με όλη του την σεβαστή πορεία όλο αυτό το διάστημα για πάρα πολλά χρόνια στα πολιτισμικά μας πράγματα. Βεβαίως, εκεί, να συζητήσουμε, να το βοηθήσουμε, να συμβάλλουμε με όποιον τρόπο, αλλά η διάταξη αυτή πρέπει να αφορά το Μουσείο Μπενάκη, όχι να έρχεται μια γενική διάταξη κάτω από την οποία περνάνε όλα τα άλλα πράγματα.
Δεύτερο θέμα. Αποκλείεται, σχεδόν, η αρχαιολογική υπηρεσία και οι αρχαιολόγοι από το ΔΣ του καινούργιου οργανισμού, το μετονομαζόμενου Οργανισμού, της εφορείας αρχαιοτήτων και λοιπά, από τους αρχαιολογικούς χώρους, όπου θα γίνονται διάφορες δραστηριότητες. Που ακούστηκε αυτό; Η κυβέρνηση της ΝΔ που είναι υπέρ των αρίστων, της ανάδειξης των αρίστων, αφήνει τους αρχαιολόγους έξω από όλη αυτή την υπόθεση;
Θα τελειώσω με δύο θέματα. Δεν θα επανέλθω και εγώ στο θέμα του «Μουσείου Βρανά». Με λυπεί πάρα πολύ.
Ένα χρόνο ζητούσαν συνάντηση με την κ. Υπουργό οι φορείς. Η ουσία, του θέματος είναι ότι η κυρία Υπουργός πρέπει να καλέσει τους ανθρώπους αυτούς να συζητήσει μαζί τους. Αυτό είναι δημοκράτης πολιτισμός και αυτό είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία. Όταν οι πολίτες, αυτοί οι πολίτες, κάνουν ένα τεράστιο έργο και το προσφέρουν στο κράτος.
Εμείς προτείνουμε στην κυρία Υπουργό να καλέσει, αφού το απέσυρε, να διαβουλευτεί με το ΔΣ της εταιρείας «Αρχιπέλαγος» και να ξαναέρθει μια άλλη διάταξη που να αρμόζει. Αν δεν με είχατε διακόψει, λέω ότι εισηγούμαι στην κυρία Υπουργό. Αν θέλει το κάνει δεκτό.
Τελευταίο ζήτημα. Έχουμε καταθέσει τέσσερις τροπολογίες, κατ’ εμάς, υψίστης σημασίας, για τον πολιτισμό, για το σύγχρονο πολιτισμό, για το βιβλίο – όπου δεν υπάρχει καμία πολιτική για το βιβλίο -, για τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα, για την ποσόστωση στην προβολή του ελληνικού ρεπερτορίου, για το δικαίωμα στο δημόσιο δανεισμό. Θεωρώ, ότι αυτές οι τροπολογίες πρέπει να γίνουν δεκτές. Δεν έχουν μεγάλο δημοσιονομικό κόστος και δείχνουν το στήριγμα της Πολιτείας και της Εθνικής Αντιπροσωπείας στον κόσμο του Πολιτισμού. Ευχαριστώ.
