Όλοι ξέρουμε πως φέτος τα πράγματα θα είναι αλλιώς τις ημέρες των γιορτών και ας μην γελιόμαστε. Η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου, ειδικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ενώ οι αρμόδιοι ακόμη μέχρι και σήμερα πετούν ο ένας το μπαλάκι στον άλλον, για το ποιός φταίει, “αδειάζοντας” συνεχώς ο ένας τον άλλον.
Γιατί Πρωθυπουργός, Ζέρβας και Τζιτζικώστας δεν θέλησαν να αναλάβουν καμία ευθύνη. Άλλωστε ποιος μπορεί να μιλήσει για την πόλη που θρήνησε και θρηνεί τόσα θύματα από τον θανατηφόρο ιό, ποιός μπορεί να μετρήσει ποιος φταίει περισσότερο; Το πολιτικό κόστος θα ήταν τεράστιο και οι παραπάνω το ξέρουν πολύ καλά. Αλλά πλέον δεν έχει νόημα να το αναλύσουμε, τουλάχιστον για την ώρα. Προτεραιότητα πρέπει να είναι να μην υπάρξουν κι άλλα θύματα.
Στο πλαίσιο αυτό, και εξαιτίας των λαθών που έκανε τους προηγούμενους μήνες, στην προσπάθειά της να “λάβει” τα απαραίτητα μέτρα, τις προηγούμενες ημέρες ανακοίνωσε πως θα γίνονται έλεγχοι στα σπίτια από την αστυνομία προκειμένου να δουν αν όντως τηρείται το “μέχρι 2 οικογένειες στο κάθε σπίτι”, όπως είχε ανακοινώσει ο Κ. Μητσοτάκης σχετικά με τις συναθροίσεις τις ημέρες των γιορτών.
Μπορεί λοιπόν να ανακοίνωσε πως η αστυνομία θα μπαίνει στα σπίτια μόνο με την παρουσία εισαγγελέα και μετά από καταγγελία για ξέφρενα πάρτι ή κραυγαλέες περιπτώσεις, παρόλα αυτά, η ίδια η αστυνομία εξέφρασε την δυσαρέσκειά της σε σχέση με την απόφαση αυτή.
Συγκεκριμένα, ο συνδικαλιστής της ΕΛΑΣ, Σταύρος Μπαλάσκας, σε χθεσινή του συνέντευξη στο ΣΚΑΪ δήλωσε: «Ψυχολογικά είναι πάρα πολύ δύσκολο στον αστυνομικό να μπαίνει μέσα στα σπίτια, την ημέρα που έχουν τη γαλοπούλα, που έχουν το τραπέζι, να χτυπάει πόρτες και να επιδίδει πρόστιμα. Αυτό δεν το έχουμε ξανακάνει, ιδιαίτερα την ημέρα της αλλαγής του χρόνου. Θα έχουμε μπερδεμένα συναισθήματα».
Ακόμη, ανέφερε πως μαζί με τους νοσηλευτές και τους γιατρούς, οι αστυνομικοί βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κινδύνου, ενώ δήλωσε χαρακτηριστικά πως «Θέλω να ελπίζω ότι κανένας δεν θα μας ζητήσει να κάνουμε παρέμβαση εκείνες τις μέρες».
Ποιός τελικά στηρίζει την κυβέρνηση;
Αλήθεια όμως τί συμβαίνει; Μήπως τελικά όλοι οι κλάδοι καταλήγουν να είναι δυσαρεστημένοι από την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση ως προς την διαχείριση της πανδημίας; Γιατί τελικά δεν είναι μόνο οι υγειονομικοί ή οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι διαμαρτύρονται. Μπορεί για πολλούς οι αστυνομικές αρχές να ευθύνονται για περιστατικά ακραίας καταστολής ή για τη βία, αλλά ξεχνάμε πως οι οδηγίες δίνονται άνωθεν. Το ζήτημα λοιπόν, αξίζει τον κόπο να το εξετάσουμε από μια λιγότερο επιφανειακή σκοπιά.
Ο κόσμος συνηθίζει να κατηγοριοποιεί ανθρώπους και επαγγελματικούς κλάδους βάση των πρακτικών με τις οποίες ασκούν το επάγγελμά τους. Και πράγματι τα περιστατικά αστυνομικής βίας και ασυδοσίας, είναι ουκ ολίγα, με το πιο πρόσφατο αυτό του αστυνομικού ο οποίος “έπαιζε” με ανθοδέσμη που βρέθηκε στο σημείο που δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος.
Ωστόσο, η δομή του ελληνικού κράτους, θέλει τον κάθε εργαζόμενο του δημόσιου τομέα υπόλογο στον εργοδότη του: Οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομείων πρέπει να παλέψουν με όσα τους δίνει το υπουργείο Υγείας και οι αστυνομικοί πρέπει να συμμορφώνονται με τις εντολές του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Είναι σίγουρο πως κανένας πολίτης δεν θέλει να στιγματίζεται κοινωνικά για το επάγγελμα του ούτε να δέχεται την κοινωνική κατακραυγή (εννοείται πως εδώ υπάρχουν και εξαιρέσεις). Ωστόσο, εάν η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει το επικοινωνιακό αφήγημα του “καλού” και του “κακού”, είναι σίγουρο πως οι εργαζόμενοι θα αντιδράσουν, καθώς δεν γίνεται πάνω στις δικές τους πλάτες να “μαγειρεύει” τα ποσοστά της. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, έχουμε πολλά να δούμε ακόμα…
Άννα Σαϊνίδου
