Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη θα μείνει στην ιστορία για πολλά: για την κίβδηλη αριστεία κάποιων μελών της και την στοχοπροσήλωση στην απευθείας ανάθεση και την ιδιαίτερη αντίληψη των δημόσιων θέσεων και του δημόσιου χρήματος. Για την κατασπατάληση της προσπάθειας της κοινωνίας την άνοιξη για τον περιορισμό της πανδημίας.
Για το δήθεν αιφνιδιασμό και την ανεμελιά της επί 8 μήνες και τα τραγικά της αποτελέσματα. Για το μαγικό ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη και το ανεξέλεγκτο άνοιγμα του τουρισμού και τον κατ’ εξακολούθηση αμέριμνο ορειβάτη τουρίστα.
Η συνεργασία παραδοσιακών καθεστωτικών δυνάμεων, συμφερόντων μιας κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας, ακροδεξιών που διεκδικούν μετά τους υπουργικούς θώκους και ιδεολογική ηγεμονία και παλαιών και νέων ιεραπόστολων του νεοφιλελευθερισμού, δεν θα μπορούσε να έχει διαφορετικό αποτέλεσμα. Σε ένα πράγμα μόνο αυτό το μίγμα θα μπορούσε να επιτύχει: την επίδειξη αυταρχισμού. Καθώς οι λίστες Μητσοτάκη – Πέτσα αρχίζουν να χάνουν την αποτελεσματικότητά τους, αν το πανάκριβο, λουσάτο επικοινωνιακό πουλόβερ αρχίζει να ξηλώνει και ο αυτοκράτορας μείνει γυμνός, χρειάζεται ένα plan Β για τη διάσωσή του.
Η βία είναι το τελευταίο καταφύγιο του δήθεν φιλελεύθερου κ. Μητσοτάκη. Η βία της λάσπης, της συκοφαντίας, της απεγνωσμένης προσπάθειας να αποδείξουμε πως “όλοι είναι ίδιοι” είναι εξίσου σημαντική με τη φυσική βία. Επί χρόνια, ο ρατσισμός, ο σεξισμός, ο διχασμός, που εκπέμπει αυτό το τυχοδιωκτικό συνοθύλευμα που είχε ως όρο επιβίωσης την παλινόρθωσή του, δηλητηριάζει το δημόσιο λόγο. Σήμερα, μετουσιώνεται και σε πολιτική πρακτική, βγαλμένη από τις χειρότερες παραδόσεις της δεξιάς. Και βρήκε πρόθυμους εκτελεστές, θερμοκέφαλους ή και ακραίους, που ζητούσαν να τους “λυθούν τα χέρια”. Και τα χέρια λύθηκαν!
Από τις πρώτες μέρες αυτής της κυβέρνησης, ο κ. Χρυσοχοΐδης ανέλαβε να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς της συντήρησης με τη νεολαία. Έτσι, στο όνομα της διαφύλαξης της αρετής των νέων, η αστυνομία “μπούκαρε” σε κινηματογράφους, κέντρα διασκέδασης, αλλά και πανεπιστήμια. Όλα αυτά έγιναν εφικτά μέσω του συντονισμού “επιτελικού” κράτους και μέσων ενημέρωσης, εγκαινιάζοντας την περίοδο της εικονικής πραγματικότητας. Έτσι, η κατάλυση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων όπως στην περίπτωση Ινδαρέ, παρουσιάστηκε περίπου ως αντιτρομοκρατική επιχείρηση!
Κάπως έτσι κυλούσαν τα πράγματα ώσπου ήρθε η πανδημία. Και εκεί που όλος ο κόσμος έβλεπε την κρίση, ο κ. Μητσοτάκης είδε την ευκαιρία. Την ώρα που η κοινωνία έβαζε πλάτη, η κυβέρνηση νομοθετούσε ερήμην της! Υλοποίησε την ατζέντα του ΣΕΒ, κατάργησε εργασιακά δικαιώματα, περιόρισε δραστικά το δικαίωμα της συνάθροισης. Φτάσαμε, σε ένα μήνα, να ζήσουμε δύο φορές την απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων σε όλη την επικράτεια. Ενώ στη Θεσσαλονίκη πάσχιζαν να βρουν τρόπο να νοσηλεύσουν πάσχοντες, αντί για γιατρούς και νοσηλευτές ο κ. Μητσοτάκης έστελνε αστυνομικούς. Αντί για υγειονομικούς, δασκάλους και καθηγητές, προσλάμβανε ειδικούς φρουρούς. Είδαμε να συλλαμβάνονται γυναίκες οι οποίες διαμαρτύρονταν για την έξαρση της ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας! Να ξυλοκοπούνται ανηλεώς πολίτες μπροστά στις οικογένειές τους, να συλλαμβάνονται ακόμα και δικηγόροι που ασκούσαν τα καθήκοντά τους!
Πόσα είδαν τα μάτια μας έως τώρα! Η εικόνα ενός ένστολου ο οποίος ασχημονεί στο μνημείο ενός δολοφονημένου παιδιού από έναν επίορκο συνάδελφό του, απεικονίζει με τον πιο επώδυνο τρόπο τη σημερινή δυστοπία.
Μια δυστοπία η οποία σηματοδοτεί τη σταδιακή μετάβαση στη μεταδημοκρατία την οποία το καθεστώς Μητσοτάκη στήνει μεθοδικά. Μια μεταδημοκρατία συντριπτικών κοινωνικών ανισοτήτων, ήδη ορατών δια γυμνού οφθαλμού, στην αδυναμία πολλών οικογενειών να συμμετέχουν στην τηλεκπαίδευση, λόγω της φτώχειας. Στην ταξική διάσταση της πανδημίας που πλήττει ιδιαίτερα τους οικονομικά ασθενέστερους. Στη διάλυση της μεσαίας τάξης με τους δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίους επαγγελματίες που καταρρέουν υπό το βάρος της ουσιαστικής εγκατάλειψης από την πολιτεία. Στους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους και απασχολήσιμους με λιγότερα από 200 ευρώ το μήνα. Σε όσους πρόκειται να βιώσουν την προσωπική χρεοκοπία, μέσα από τη ρευστοποίηση της περιουσίας τους.Σε όσους δεν μπορούν να στηριχθούν από το κοινωνικό κράτος, που διαλύεται, προς όφελος μιας κρατικοδίαιτης elite. Στους νέους, που κατά την κυβέρνηση ευθύνονται για την πανδημία και που δεν δικαιούνται να κάνουν σχέδια για το μέλλον.
Η πανδημία αποτέλεσε τη δικαιολογία και τον καταλύτη για την επιτάχυνση των σχεδίων της νέας δεξιάς. Υποχρέωση των προοδευτικών δυνάμεων της κοινωνίας είναι να αντιπαλέψουμε την υλοποίησή τους. Χωρίς οργή, αλλά με αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση Για να μην παραδοθεί η κοινωνία στην απελπισία, την οργή και έρθουν στο φως όλα όσα κρύβονται αυτή τη στιγμή στα σκοτάδια της παράδοξης αυτής δεξιάς συμμαχίας. Αλλά για ένα νέο προοδευτικό κοινωνικό συμβόλαιο δικαιοσύνης και ευημερίας. Ακριβώς για αυτή τη στιγμή στήνεται αυτό το αυταρχικό καθεστώς. Όπως και στο παρελθόν, τελικά θα ηττηθεί. Και η επόμενη φορά πρέπει να είναι και θα είναι διαφορετική για την κοινωνία και ιδιαίτερα για τις νεότερες γενιές.
