Για ένα σχέδιο Νόμου που αποδεικνύει την αδιαφορία της κυβέρνησης απέναντι στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας, όπου μέσω πανδημίας, υγειονομικής, οικονομικής, κοινωνικής κρίσης, έκανε λόγο η Βουλευτής Έβρου και Αν. Τομεάρχης, Επικοινωνίας και Ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ Νατάσα Γκαρά, ως εισηγήτρια του νομοσχεδίου για τα Μέσα Ενημέρωσης, που εισήχθη σήμερα για συζήτηση και επεξεργασία στις επιτροπές της Βουλής.
Η κα Γκαρά υποστήριξε πως η κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδια εξυπηρετήσεων, όπως ήταν και αυτά που αφορούσαν στην παιδεία, στον πτωχευτικό κώδικα, στο περιβάλλον. Αναφέρθηκε στη βιασύνη της Κυβέρνησης να νομοθετήσει ακόμα μια φορά δωράκια στους μεγαλύτερους συμμάχους της, τα συστημικά ΜΜΕ, προκειμένου να δώσει παράταση στην εξαγορά στήριξης, πολιτική που είχε ξεκινήσει ο κ. Πέτσας και συνεχίζεται τώρα από τον κ. Λιβάνιο.
Η αν. Τομεάρχης Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Επικοινωνίας και Ενημέρωσης στάθηκε στις κραυγαλέες εξυπηρετήσεις, απαλλαγή από την πληρωμή των δόσεων για τις τηλεοπτικές άδειες με έκπτωση 98% που δίνει η κυβέρνηση τους καναλάρχες. Καθώς και στη μείωση του ορίου των 400 εργαζομένων στα κανάλια, που φέρνει ανασφάλεια, υποταγή και κυρίως απολύσεις εκατοντάδων εργαζομένων στα ιδιωτικά κανάλια.
Τέλος, αναρωτήθηκε αν είναι περήφανος ο υπουργός για στις προκλητικές αυξήσεις μισθών που δίνονται με διάταξη του νομοσχεδίου σε ημέτερους της ΕΡΤ και του ΑΠΕ τη στιγμή μάλιστα που χιλιάδες επιχειρήσεις είναι στο χείλος της καταστροφής, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι προσπαθούν να επιβιώσουν με τον μισθό της αναστολής εργασίας.
«Ο χώρος των ΜΜΕ χρειάζεται ρύθμιση, κανόνες, διαφάνεια και κριτήρια, τα οποία θα πρέπει όμως να θεσπιστούν με σεβασμό στους εργαζόμενους και στο περιεχόμενο, με σεβασμό στο ρεπορτάζ, την ανεξαρτησία και τον πλουραλισμό. Με σεβασμό στους πολίτες και την ενημέρωσή τους», υποστήριξε η Εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ.
Και κατέληξε λέγοντας, πως το παρόν σχέδιο νόμου προωθεί τη συγκέντρωση της ενημέρωσης σε λίγα χέρια, επιτείνει τον έλεγχο και την εξαγορά «σιωπής» και «καθοδήγησης» των ΜΜΕ, μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες, που συντηρούν μία σχέση διαπλοκής κι εξάρτησης από την εξουσία. Κι αυτή η πρακτική συνιστά ένα μεγάλο πλήγμα, μία πληγή στην ίδια τη Δημοκρατία.