Τη δική του απάντηση στο Υπουργείο Εργασίας, το οποίο αντέκρουσε την κριτική στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά κάνοντας λόγο για αναπαραγωγή fake news αναφορικά με το περιεχόμενό του, έδωσε το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο τόνισε, σε ανακοίνωσή του, ότι «η κυβέρνηση καταφεύγει σε επτά ψέματα για να κρύψει την ΑΛΗΘΕΙΑ: Για την έξοδο από την κρίση θα δουλέψουν λιγότεροι εργαζόμενοι, περισσότερες ώρες, με λιγότερα λεφτά!». Συγκεκριμένα, το ΚΙΝΑΛ μιλά για «επτά (7) αντεργατικές αλήθειες που εισάγει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη», οι οποίες έχουν ως εξής:
«1. Ο προσωπάρχης, και με ατομική σύμβαση, ορίζει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας μέχρι τις 10 ώρες. Έως τώρα το ευέλικτο ωράριο εφαρμοζόταν μετά από διάλογο και ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ.
2. Η κυβέρνηση καθορίζει τον (βασικό) μισθό (με κρατική απόφαση και όχι μέσω Συλλογικών Διαπραγματεύσεων) .
3. Οι νέοι άνεργοι έχουν (συνεχώς) όλο και λιγότερες ευκαιρίες απασχόλησης.
4.Το ακαθόριστο, εξαντλητικό και συνεχώς μεταβαλλόμενο ωράριο εργασίας καταστρέφει την οικογενειακή ζωή.
5. Οι τράπεζες, κινούμενες ολιγοπωλιακά και πιεζόμενες από τα “κόκκινα” δάνεια, δεν στηρίζουν τις νέες οικογένειες να αποκτήσουν στέγη. Γι’ αυτό πρέπει να ενεργοποιηθεί ο ΟΑΕΔ/ΟΕΚ
6. Περιορίζεται η δικαστική προστασία για παράνομη απόλυση (δικαίωμα επαναπρόσληψης) μόνο στις περιπτώσεις νέου πατέρα (για 6 μήνες μετά την απόκτηση του μωρού), σε περίπτωση άρνησης της 10ωρης εργασίας ή τηλεργασίας πέραν του συμφωνηθέντος ωραρίου.
7. Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας ο μισθωτός θα αποφασίζει εάν θα πληρώνεται τις υπερωρίες ή θα δουλεύει παραπάνω για να κάνει… διακοπές. Αυτό δεν το υποστήριξε ούτε η Σχολή του Σικάγο…».
«Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο νέος σήμερα στη χώρα μας έχει δύο επιλογές: Είτε να μεταναστεύσει, είτε θα γίνει μισθοσυντήρητος νομάδας που θα δουλεύει εξαντλητικά 10ωρα σε περιόδους υψηλής παραγωγής ή την τουριστική σεζόν», προσθέτει η Χαρ. Τρικούπη, σε συνέχεια των παραπάνω, ενώ καταλήγει στην ανακοίνωσή του σημειώνοντας πως: «Το Κίνημα Αλλαγής προειδοποιεί την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην κατάθεση του αντεργατικού της σχεδίου. Οι σύγχρονες κοινωνίες θέλουν διάλογο και συναινέσεις. H αυξημένη παραγωγικότητα απαιτεί επενδύσεις, δίκτυα και δίκαιες αμοιβές».
