Του Σπύρου Σιδέρη
Η απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη έγινε προσωρινό σωσίβιο σωτηρίας για τον Πρωθυπουργό, που είδε τους προβολείς της δημοσιότητας να απομακρύνονται από πάνω του, παίρνοντας «ανάσες» από την σκληρή πραγματικότητα.
Το φιάσκο του ανασχηματισμού, τα αναπάντητα ερωτήματα για τις καταστρεπτικές πυρκαγιές, οι αντιδράσεις για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών και την αναστολή εργασίας, αλλά και η συνέχιση της κακής διαχείρισης της πανδημίας, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, καθώς ο θάνατος του Μεγάλου Έλληνα Μίκη επισκίασε τα πάντα.
Τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες όσες και το εθνικό πένθος που κήρυξε ο Πρωθυπουργός για την μεγάλη απώλεια, όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή και δεν προσπερνάτε τόσο εύκολα.
Ούτε η ακύρωση της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών χτες από τον Γιάννη Οικονόμου, ελέω του Υπουργικού Συμβουλίου(;), δεν μπορεί να αλλάξει την ατζέντα και τις ερωτήσεις στις οποίες πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση.
Το Μαξίμου φάνηκε να αιφνιδιάζεται και να δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα χίλια μύρια που έλαχαν τον περασμένο μήνα, απότοκο όμως της δικής του πολιτικής όπου φάνηκε η ανεπάρκεια και η ανικανότητα του πολυδιαφημισμένου Επιτελικού Κράτους.
Αυτό βέβαια δεν πτοεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη να καταθέτει νομοσχέδια που άπτονται της καθημερινότητας των πολιτών, συνήθως επί τα χείρω, αρχής γενομένης από το χτεσινό ασφαλιστικό, που πέρασε με 158 ψήφους, αλλά χωρίς την παρουσία του Πρωθυπουργού.
Μια απουσία που δείχνει να έγινε εσκεμμένα για την αποφυγή σκοπέλων που θα ήταν δύσκολο να αποφύγει. Και μάλλον θα το συνεχίσει αυτό το σκηνικό μέχρι να αισθανθεί πάλι σιγουριά, κάτι που φαντάζει αβέβαιο.
Η σπουδή να περάσουν αντιλαϊκά νομοσχέδια από την κυβέρνηση, ενδεχομένως να προοιωνίζει τα σχέδια του Κυριάκου Μητσοτάκη για την επόμενη μέρα.
Η αντιπολίτευση, αξιωματική και ελάσσονα φαίνεται να ξυπνάει, έστω και αργά, και να δημιουργείται ένα μέτωπο ενάντια στην κυβέρνηση και την κυβερνητική της πολιτική.
Μένει αυτό να συνεχιστεί και μετά τις εσωκομματικές διαδικασίες τόσο στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όσο και στο ΚΙΝΑΛ, ως ανάχωμα στις κάθε άλλο παρά φιλολαϊκές πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η Θεσσαλονίκη με την ΔΕΘ μπορεί να μας δείξει κάποια στοιχεία για την επόμενη μέρα, αλλά η κανονική μάχη θα δοθεί στη Βουλή και το πεζοδρόμιο.
