του ΣΠΥΡΟΥ ΡΑΠΑΝΑΚΗ
Η φετινή ΔΕΘ που ολοκληρώθηκε χθες εγκαινίασε μια άτυπη προεκλογική περίοδο. Πόσο μακρά θα είναι αυτή, είναι το πραγματικό ερώτημα. Μητσοτάκης και Τσίπρας έθεσαν τα διλήμματα: Αυτοδύναμος Μητσοτάκης ή χάος από τη Ν.Δ., νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με απλή αναλογική που θα οδηγήσει σε προοδευτική κυβέρνηση ή συνεχείς κάλπες, αστάθεια και περιπέτειες για την χώρα από την Κουμουνδούρου. Μια προεκλογική περίοδος στην οποία τα δυο κόμματα θα συγκρουστούν για τα μάτια της… πολύφερνης μεσαίας τάξης. Κάτι που ήταν δια γυμνού οφθαλμού στις ομιλίες και των δυο αρχηγών.
Η “νέα αρχή” την οποία επιδιώκει ο Αλ. Τσίπρας περιλαμβάνει μια σειρά από προγραμματικές θέσεις και προτάσεις που βάζουν διακηρυκτικά στο επίκεντρο την εργασία: εμβληματική δέσμευση η αύξηση του κατώτατου στα 800 ευρώ και το 35ωρο σε συνδυασμό με το ξήλωμα του νόμου Χατζηδάκη, τη μεσαία τάξη: Κατάργηση εισφοράς αλληλεγγύης έως τα 40.000, κατάργηση τέλους επιτηδεύματος, αναβάθμιση της Αναπτυξιακής τράπεζας για την αγορά μέσω εγγυημένων ομολόγων μέρους των χρεών των βιώσιμων επιχειρήσεων και παροχή ρευστότητας, διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους, νέο πλαίσιο, κατάργηση του πτωχευτικού κώδικα, γενναία στήριξη του κοινωνικού κράτους, στο ΕΣΥ, στην εκπαίδευση.
Ο Αλ. Τσίπρας εμφανίστηκε αξιοποιώντας την εμπειρία της διακυβέρνησης, τα λάθη και τις αστοχίες. Σε σχέση με το 2015 για παράδειγμα, τα μέτρα που εξήγγειλε είναι αναλυτικά κοστολογημένα: 1.6 δισ ευρώ ανά έτος τα μόνιμα μέτρα (ΕΣΥ, παιδεία, κατάργηση εισφοράς αλληλεγγύης, τέλους επιτηδεύματος κλπ), 3.2 δισ τα έκτακτα- προσωρινά μέτρα (χρέη πανδημίας, μείωση ειδικού φόρου στα καύσιμα), σχεδόν 90 εκ. τα μέτρα χαμηλού κόστους ( κοινωνικό τιμολόγιο ΔΕΗ, εισόδημα έκτακτης ανάγκης για κτηνοτρόφους κλπ).
Παράλληλα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- Π.Σ. αφενός επιχείρησε να ορίσει την μεσαία τάξη αναδεικνύοντας πως όταν η κυβέρνηση αναφέρεται σε αυτή, στην πραγματικότητα εννοεί τους πολύ πλούσιους. “Πού είναι λοιπόν η μεσαία τάξη; Είναι στο 83% των φορολογουμένων ή είναι στο 13% και πιο πάνω, αυτών που έχουν υψηλή ακίνητη περιουσία Αν ήθελε η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης να προχωρήσει σε κάποιες φοροαπαλλαγές, θα μπορούσε να πάει το 150.000 αφορολόγητο ακίνητης περιουσίας στο 200.000, στο 250.000. Το πήγε στα 800.000”, είπε χαρακτηριστικά, αποκαλύπτοντας ότι στην ουσία η κυβέρνηση Μητσοτάκη νομοθετεί για το 0,4% της κοινωνίας που έχε ακίνητη περιουσία άνω των 1.600.000 ευρώ. “Δεν είναι ηθικό, ένας πρωθυπουργός να νομοθετεί φοροελαφρύνσεις για τόσο μικρή μειοψηφία μέσα στην οποία ανήκει και ο ίδιος”, είπε.
Ενώ, αναγνώρισε πως επί της διακυβέρνησης του η μεσαία τάξη επιβαρύνθηκε, εξηγώντας αναλυτικά το γιατί: Ήταν εθνική ανάγκη, για να βγει η χώρα επιτέλους από τα μνημόνια, για να βγούμε από την αυστηρή επιτροπεία, για να ρυθμίσουμε το χρέος. “Αν δεν είχαμε βγει από τα μνημόνια δεν θα είχε μειωθεί η ανεργία 10% επί των ημερών μας. Δεν θα είχαν δημιουργηθεί συνθήκες και προϋποθέσεις να μειωθούν οι φόροι. Ξεκίνησε επί των ημερών μας. Από τον Απρίλη του ’19. ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, μια σειρά από φορολογικές επιβαρύνσεις, ασφαλιστικές εισφορές, αυτό είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι βγήκαμε από τα μνημόνια. Είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι αφήσαμε 37 δισεκατομμύρια στα Δημόσια Ταμεία, ως κομπόδεμα ανάγκης στην κρίσιμη στιγμή. Τι θα γινόταν αν δεν είχαμε αφήσει αυτά τα 37 δισεκατομμύρια; Πού θα βρισκόταν η χώρα σε συνθήκες πανδημίας;”, διερωτήθηκε.
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι στο άνοιγμα του Αλ. Τσίπρα προς τους κεντρώους ψηφοφόρους και εκείνους που αυτοπροσδιορίζονται ως μεσαία τάξη, εντάσσεται και η δέσμευση πως στην επόμενη κυβέρνηση του θα έχουν ισχυρή παρουσία εκπρόσωποι της κοινωνίας, της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας . Δεν είναι μυστικό άλλωστε πως τόσο ο ίδιος όσο και το οικονομικό επιτελείο της Κουμουνδούρου έχουν πολύ τακτικές επαφές και ανοιχτούς διαύλους με φορείς. Αρκεί κανείς να ανατρέξει στις εκδηλώσεις για την παρουσίαση των πέντε βασικών προγραμματικών θέσεων το προηγούμενο διάστημα ώστε να το διαπιστώσει.
Σε κάθε περίπτωση, the game is on όπως λένε οι Αμερικάνοι. Ο δρόμος μέχρι τις κάλπες που όλο και περισσότεροι τοποθετούν την άνοιξη του 2022 η μάχη θα είναι σκληρή. Προγραμματική και ιδεολογική. Το σίγουρο είναι πως το αποτέλεσμα θα κριθεί από την στάση των μεσαίων και της νεολαίας. Όποιος καταφέρει να πείσει την πλειοψηφία των δυο αυτών κατηγοριών να έρθει στην κάλπη του, θα κερδίσει τις εκλογές. Θα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. να κάνει ότι οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες που μέσα σε τρείς μήνες, κάλυψαν την διαφορά από το CDU και τους Πρασίνους και πλέον ο Όλαφ Σόλτς είναι το μεγάλο φαβορί για την καγκελαρία; Ο χρόνος σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση, την πανδημία θα δείξουν.#menoumespeedy
