Ομιλία της Βουλευτή για την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία
Ομιλία στην Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου εισήχθη προς συζήτηση η αμυντική συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας, πραγματοποίησε η βουλευτής Πέλλας και αν. Τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ κ. Θεοδώρα Τζάκρη.
Η κ. Τζάκρη εκκίνησε την ομιλία της με ένα σχόλιο σε απάντηση ορισμένων τοποθετήσεων που είχαν προηγουμένως πραγματοποιήσει βουλευτές της ΝΔ, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Όποιος γνωρίζει δυο σταγόνες ιστορίας, θυμάται ότι η κυριαρχία της δεξιάς παράταξης ήταν πάντα ταυτισμένη με εθνικές αποτυχίες ή και ακρωτηριασμούς. Πατριωτισμός και προοδευτική παράταξη ταυτίζονται. Η υποχωρητικότητα που υπέδειξε η κυβέρνηση της ΝΔ απέναντι στον Ερντογάν και τις συνεχείς προκλήσεις του υπογράμμισε την υποκρισία «του κινήματος της περικεφαλαίας» που χάρισε στην ΝΔ την αυτοδυναμία το 2019».
Όσον αφορά τη συμφωνία, η βουλευτής σχολίασε πως η ανάγκη ενίσχυσης του αξιόμαχου των ενόπλων δυνάμεων της χώρας σε συνθήκες διεθνούς ρευστότητας και αμηχανίας έως αφωνίας πολλών χωρών της ΕΕ καθιστά την πολιτική εξέλιξη της αμυντικής συμφωνία με την Γαλλία, μια εξέλιξη καταρχάς θετική.
Η κ. Τζάκρη συνέχισε λέγοντας πως αυτή η συμφωνία αποτελεί μια πολιτική κληρονομιά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία είχε επενδύσει στις πολιτικές ενοποίησης της ΕΕ και σε ζητήματα κοινής άμυνας και εξωτερικής πολιτικής, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στους επί μέρους όρους που πρέπει να συνοδεύουν τη συμφωνία προκειμένου αυτή να καταστεί στο σύνολό της επιτυχής και άξια υποστήριξης.
Η βουλευτής ανέφερε χαρακτηριστικά: «Οι όροι που έθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για την στήριξη της συμφωνίας από την πλευρά μας.
Η αμυντική συνδρομή της χώρας μας προς την Γαλλία δεν μπορεί να αφορά τις υπερπόντιες επιχειρήσεις της Γαλλίας στο Σαχέλ και τον Ειρηνικό. Εκτός αν υπάρχει κανένας Έλληνας που νοσταλγεί τον πόλεμο της Κορέας το 1952.
Όταν εξαιρείται η ΑΟΖ και οι οικονομικές ζώνες από την συμφωνία, αυτό πρέπει να διαβάζεται στο πλαίσιο της ομιλίας του Πρωθυπουργού στον ΟΗΕ, όπου για πολλοστή φορά, έκανε λόγο, προφανώς όχι τυχαία, για «διαφορές» μας με την Τουρκία. Στον πληθυντικό αριθμό. Ενώ η πάγια εθνική θέση είναι ότι αναγνωρίζουμε μία και μόνη διαφορά προς επίλυση με την Τουρκία, την υφαλοκρηπίδα και την εξέλιξή της στο διεθνές δίκαιο που είναι η ΑΟΖ και της ανοχής που επέδειξε όταν επί μήνες το ΟΡΟΥΤΣ ΡΕΙΣ σουλατσάριζε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα!
Αν από το πεδίο εφαρμογής της γαλλικής συνδρομής εξαιρείται το επίδικο, στο οποίο συμβαίνουν και τα πολλά περιστατικά τουρκικών προκλήσεων, αυτό σημαίνει ότι «η μέλισσα έχει χάσει το κεντρί της».
Η γαλλική πλευρά οφείλει να διευκρινίσει το σημείο αυτό που δεν έχει περιληφθεί ρητώς στην συμφωνία.
Οι δύο όροι που έθεσε ο κ. Τσίπρας είναι στο όριο του μινιμαλισμού. Εξαντλεί κάθε καλή διάθεση από την πλευρά μας στο να εξασφαλιστεί η ομόφωνη υποστήριξη. Και κυρίως το να εξασφαλιστεί ότι θα γίνει η βέλτιστη αξιοποίηση δημόσιων πόρων που στην προκείμενη συγκυρία δεν περισσεύουν. Δεν είναι θέμα επικοινωνίας και εντυπώσεων. Είναι θέμα ουσίας και ενίσχυσης και της εθνικής διαπραγματευτικής θέσης, ώστε να πετύχουμε την καλύτερη συμφωνία για το εθνικό συμφέρον».
Κλείνοντας την ομιλία της η βουλευτής σχολίασε πως είναι πάγια τακτική αυτής της κυβέρνησης η εσωτερική ωραιοποίηση, με την βοήθεια των εγχώριων ΜΜΕ, των προβλημάτων είτε πρόκειται για διαχειριστικά θέματα όπως είναι η πανδημία και οι φωτιές είτε για τα κορυφαία εθνικά θέματα, κάνοντας αναφορά και στο πρόσφατο περιστατικό απώθησης ερευνητικού σκάφους από τουρκικό πολεμικό πλοίο στην περιοχή που ορίζει το τουρκολιβυκό σύμφωνο, για την ακίνδυνη φύση του οποίου μας διαβεβαίωνε παλαιότερα η κυβέρνηση.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της βουλευτή:
«Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές
Θα ήθελα να ξεκινήσω από ένα γενικό σχόλιο. Η μονοπώληση από την Δεξιά παράταξη των αισθημάτων πατριωτισμού που κορυφώθηκε στον μετεμφυλιακή εθνικοφροσύνη είναι μια υπόθεση φαιδρή και ξεπερασμένη.
Είναι φαιδρή διότι όποιος γνωρίζει δυο σταγόνες ιστορίας, θυμάται ότι η κυριαρχία αυτής της παράταξης ήταν πάντα ταυτισμένη με εθνικές αποτυχίες ή και ακρωτηριασμούς.
Πατριωτισμός και προοδευτική παράταξη ταυτίζονται κυρίες και κύριοι βουλευτές! Η υποχωρητικότητα που υπέδειξε η κυβέρνησή σας απέναντι στον Ερντογάν και τις συνεχείς προκλήσεις του υπογράμμισε την υποκρισία «του κινήματος της περικεφαλαίας» που χάρισε στην ΝΔ την αυτοδυναμία το 2019.
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές
Η ανάγκη ενίσχυσης του αξιόμαχου των ενόπλων δυνάμεων της χώρας σε συνθήκες διεθνούς ρευστότητας και αμηχανίας έως αφωνίας πολλών χωρών της ΕΕ καθιστά την πολιτική εξέλιξη της αμυντικής συμφωνία με την Γαλλία, μια εξέλιξη καταρχάς θετική. Αυτή η συμφωνία, όπως επισήμανε ορθώς και ο πρόεδρος Μακρόν παρουσία του κ. Μητσοτάκη, αποτελεί μια πολιτική κληρονομία της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία είχε επενδύσει στις πολιτικές ενοποίησης της ΕΕ και σε ζητήματα κοινής άμυνας και εξωτερικής πολιτικής.
Με την έννοια αυτή η διεκδίκηση της πατρότητας της ιδέας της αμυντικής συμμαχίας με την πιο ισχυρή στρατιωτικά χώρα της ΕΕ δεν έχει νόημα, εφόσον αποτελεί κοινό τόπο όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Άρα σε επίπεδο γενικών αρχών, η επιχειρηματολόγια της ΝΔ «παραβιάζει ανοιχτές θύρες». Ο διάβολος όμως κρύβεται στους επί μέρους όρους. Από αυτούς κρίνεται αν η συμφωνία στο σύνολό της είναι επιτυχής και άξια υποστήριξης ή όχι.
Οι όροι λοιπόν που έθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για την στήριξη της συμφωνίας από την πλευρά μας.
Για να αρχίσω από τα εύκολα, η αμυντική συνδρομή της χώρας μας προς την Γαλλία δεν μπορεί να αφορά τις υπερπόντιες επιχειρήσεις της Γαλλίας στο Σαχέλ και τον Ειρηνικό. Εκτός αν υπάρχει κανένας Έλληνας που νοσταλγεί τον πόλεμο της Κορέας το 1952.
Πάω όμως στον δεύτερο όρο που έθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που είναι και ο πιο ουσιαστικός. Όταν εξαιρείται η ΑΟΖ και οι οικονομικές ζώνες από την συμφωνία, αυτό πρέπει να διαβάζεται στο πλαίσιο της ομιλίας του Πρωθυπουργού στον ΟΗΕ, όπου για πολλοστή φορά, έκανε λόγο, προφανώς όχι τυχαία, για «διαφορές» μας με την Τουρκία. Στον πληθυντικό αριθμό. Ενώ η πάγια εθνική θέση είναι ότι αναγνωρίζουμε μία και μόνη διαφορά προς επίλυση με την Τουρκία στην Χάγη, την υφαλοκρηπίδα και την εξέλιξή της στο διεθνές δίκαιο που είναι η ΑΟΖ. Και της ανοχής που επέδειξε όταν επί μήνες το ΟΡΟΥΤΣ ΡΕΙΣ σουλατσάριζε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα!
Άρα, αν από το πεδίο εφαρμογής της γαλλικής συνδρομής εξαιρείται το επίδικο, στο οποίο συμβαίνουν και τα πολλά περιστατικά τουρκικών προκλήσεων, αυτό σημαίνει ότι «η μέλισσα έχει χάσει το κεντρί της». Και τέλος πάντων, αν όλα αυτά είναι υπερβολική καχυποψία από την πλευρά μας, πάλι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σας έδωσε την λύση: Ζητήστε με ρηματική διακοίνωση να διευκρινήσει η γαλλική πλευρά το σημείο αυτό που δεν έχει περιληφθεί ρητώς στην συμφωνία που μας φέρνετε σήμερα για κύρωση.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλα ζητήματα. Για αυτό και οι δύο όροι που σας έθεσε ο κύριος Τσίπρας είναι στο όριο του μινιμαλισμού. Εξαντλεί κάθε καλή διάθεση από την πλευρά μας στο να εξασφαλιστεί η ομόφωνη υποστήριξη. Και κυρίως το να εξασφαλιστεί ότι θα γίνει η βέλτιστη αξιοποίηση δημόσιων πόρων που στην προκείμενη συγκυρία δεν περισσεύουν.
Δεν είναι θέμα επικοινωνίας και εντυπώσεων. Είναι θέμα ουσίας και ενίσχυσης και της εθνικής διαπραγματευτικής θέσης, ώστε να πετύχουμε την καλύτερη συμφωνία για το εθνικό συμφέρον.
Έχουν γίνει ακόμη πολλές επισημάνσεις σημείων που θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα.
Το γεγονός ότι δεν προβλέπεται μεταβατική περίοδος, όπως στα Ραφάλ, εφόσον η συμφωνία προβλέπει χρόνο παράδοσης σε 4 χρόνια που είναι πραγματικά πολύ μακρύς πολιτικός χρόνος, και ακόμη και οι κορβέτες, έχουν ισόχρονο χρόνο παράδοσης, το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμία μνεία συμπαραγωγής και ευρύτερα μεταφοράς τεχνογνωσίας στην ελληνική αμυντική βιομηχανία, που είναι το στρατηγικό μας μειονέκτημα σε σχέση με την Τουρκία που αναπτύσσει την αμυντική της βιομηχανία, η αδιαφανής διαδικασία που ακολουθήθηκε σε μια χώρα «που έχει καεί στον χυλό για τα θέματα των εξοπλιστικών δαπανών και θα έπρεπε να φυσά και το γιαούρτι», όπου δεν υπάρχει εμπλοκή ούτε του ΚΥΣΕΑ, ούτε της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής στην διαπραγμάτευση, ή το τίμημα που έχει εκτοξευτεί στα 5+1 δις +τα Ραφάλ στα οποία στην ΔΕΘ προστέθηκαν +6 και ο λογαριασμός μάλλον παραμένει ανοιχτός.
Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές
Είναι πάγια τακτική αυτής της κυβέρνησης η εσωτερική ωραιοποίηση, με την βοήθεια των εγχώριων ΜΜΕ, των προβλημάτων είτε πρόκειται για διαχειριστικά θέματα όπως είναι η πανδημία και οι φωτιές είτε για τα κορυφαία εθνικά θέματα. Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο παρά να ανατρέξετε στα όσα λέγατε και γράφατε όταν έγινε το τουρκολιβυκό σύμφωνο, τότε που διαβεβαιώνατε το πανελλήνιο ότι δεν υπήρχε η παραμικρή ζημία για τα ελληνικά συμφέροντα από κάτι εντελώς ανυπόστατο, και να το συγκρίνεται αυτό με την εικόνα του τουρκικού πολεμικού πλοίου εξίμησι μόλις ναυτικά μίλια έξω από την Σητεία, να παρεμποδίζει το ερευνητικό σκάφος που βρισκόταν στην υπηρεσία τριών κρατών και να εμπεδώνει στην πράξη το τουρκολυβικό σύμφωνο. Στα ίδια νερά που εμείς έχουμε ΑΟΖ με την Αίγυπτο.
