Χτες στις 23/3 πραγματοποιήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Διοικητή του ΑΧΕΠΑ, στην οποία ζητήθηκε η άμεση απόσυρση του εσωτερικού εγγράφου της Διοίκησης του νοσοκομείου, που «υπενθυμίζει» στους συναδέλφους ότι η εισαγωγή ασθενών απαιτεί την έγκριση της Διοίκησης, αλλιώς το κόστος θα βαραίνει τον θεράποντα ιατρό. Αυτή η πράξη αποτελεί ωμή παρέμβαση στο ιατρικό έργο.

Η εισαγωγή ασθενών στο νοσοκομείο αποτελεί ιατρική πράξη, γεγονός που δεν έχει καμιά σχέση με τις αρμοδιότητες του Διοικητή ενός νοσοκομείου. Μάλιστα, σύμφωνα με τον ν. 3329/2005 δεν παρέχεται καμιά αρμοδιότητα στους διοικητές να συνυπογράφουν το έγγραφο εισαγωγής ασθενούς στο νοσοκομείο. Ακόμα χειρότερα, τα περί μετακύλισης του κόστους νοσηλείας στους γιατρούς από τον Διοικητή ενός νοσοκομείου, μπορούν να αποδοθούν μόνο σε πρωταπριλιάτικο αστείο.

Στην προσπάθεια του Διοικητή να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, στην οποία εντάσσεται και το Δελτίο Τύπου της Διοίκησης του ΑΧΕΠΑ, ισχυρίστηκε ότι είναι προσπάθεια αντιμετώπισης φαινομένων «αδιαφάνειας» και καταστρατήγησης της ορθότητας της λίστας προτεραιότητας επεμβατικών πράξεων.

Οι μαχόμενοι, έντιμοι υγειονομικοί, που στα 2 χρόνια της πανδημίας υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν την ζωή των ασθενών τους, είναι από αρχής απέναντι και καταδικάζουν απερίφραστα τέτοιου είδους φαινόμενα.

Όπως απέναντι θα βρεθούν και στα σχέδια της Κυβέρνησης να θεσπίσει τα απογευματινά χειρουργεία, στα οποία, θα καλούνται οι ασθενείς να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να «προσπεράσουν» τις ίδιες τεράστιες λίστες αναμονής. Νόμιμα βεβαίως, αλλά πόσο ηθικά;

Το έδαφος που αυτά τα φαινόμενα παίρνουν σάρκα και οστά είναι η ίδια η πολιτική που άφησε το ΕΣΥ ανοχύρωτο απέναντι στην πανδημία, που μετέτρεψε τα νοσοκομεία σε μονοθεματικά και οδήγησε στην διόγκωση των λιστών αναμονής των χειρουργείων και των επεμβατικών πράξεων, που έχει οδηγήσει χιλιάδες ασθενείς είτε στην πολύμηνη αναμονή είτε στον ιδιωτικό τομέα.

Η υπηρέτηση αυτής της πολιτικής από όλους τους αρμοδίους, από το Υπουργείο ως τις Διοικήσεις των νοσοκομείων, είναι που έχει διογκώσει αυτό το πρόβλημα. Ακριβώς για αυτό, η λύση δεν βρίσκεται στην επέμβαση στο ιατρικό έργο, αλλά στα άμεσα μέτρα ενίσχυσης του ΕΣΥ, που απαιτεί όλο αυτό το διάστημα η ΕΝΙΘ και η ΟΕΝΓΕ.