Μέχρι να ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, το πολυτελές χειμερινό θέρετρο της Κουρσεβέλ στις γαλλικές Άλπεις είχε γίνει τόσο συνώνυμο με τους Ρώσους ολιγάρχες, που οι Δυτικοί επισκέπτες του συχνά το αποκαλούσαν «Κουρσεβέλσκι». Οι ίδιοι οι Ρώσοι προτιμούσαν πάντως το παρατσούκλι «Κουρσέβολο»…
Ήταν άλλωστε κυρίως χάρη σε αυτούς που το αλπικό θέρετρο -και πρωτίστως το κέντρο του, το Courchevel 1850- έγινε σημείο αναφοράς μιας exclusive χλιδής, με πανάκριβα σαλέ, διακεκριμένα ξενοδοχεία, οκτώ εστιατόρια βραβευμένα με αστέρια Michelin (και με μενού στα ρωσικά), καταστήματα όλων των μεγάλων οίκων μόδας, κοσμηματοπωλεία, μπουτίκ γούνας, μέχρι και γκαλερί τέχνης.
Οι πλουσιότεροι των Ρώσων -άλλοτε συνοδευόμενοι από τα μέλη των οικογενειών τους, άλλοτε από σμήνη νεαρών γυναικών και μεγάλες παρέες φίλων- αποτελούσαν το 40% των τουριστών στην περιοχή.
Για την Κουρσεβέλ, τα μέλη της ρωσική ελίτ ήταν ένα κανονικό χρυσωρυχείο, στέλνοντας με τις εξωφρενικές δαπάνες τους στα ύψη τις τιμές για τα πάντα: από τη διαμονή, έως το φαγητό και τις υπηρεσίες.
Για περισσότερα από 20 χρόνια, συνέρρεαν εκεί για την περίοδο των Χριστουγέννων που στην ορθόδοξη Ρωσία γιορτάζονται με το παλαιό ημερολόγιο, στις 7 Ιανουαρίου.
‘Εκαναν έξαλλα πάρτι. Έκλειναν για κάθε μέλος της παρέας από έναν οδηγό και συχνά από έναν ιδιωτικό εκπαιδευτή σκι.
Πολλές φορές, δεν χρησιμοποιούσαν καν τις υπηρεσίες των τελευταίων. Κι ας βρίσκονταν στο θέρετρο με τη μεγαλύτερη χιονοδρομική έκταση στον κόσμο.
Την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, στις 8 Μαρτίου -επίσης επίσημη αργία για τους Ρώσους- τη γιόρταζαν με πάρτι στην La Croisette, στο κέντρο της Κουρσεβέλ, με κρουνούς πανάκριβων γαλλικών κρασιών, κονιάκ και σαμπάνιας.
Ορισμένοι έχουν ιδιόκτητα σαλέ μέσω εταιρειών, ώστε κανείς να μην γνωρίζει.
Οι περισσότεροι συνήθως διέμεναν σε ενοικιαζόμενα σαλέ, που μίσθωναν έναντι 300.000 ευρώ την εβδομάδα.
Και όπου φύγει-φύγει
Ακόμη κι όταν πέρυσι η προσέλευση των πλούσιων Ρώσων μειώθηκε στο 10% λόγω της COVID-19 (κυρίως επειδή οι περισσότεροι είχαν εμβολιαστεί με τα μη αναγνωρισμένα στην ΕΕ ρωσικά σκευάσματα), αρκούσαν όσοι κατέφθαναν για να χτυπά δυνατά η «καρδιά» της Κουρσεβέλ και να γεμίζουν για τη σεζόν τα πορτοφόλια από τις εξωφρενικές δαπάνες, τις ξέφρενες αγορές και τα γενναία φιλοδωρήματα.
Τώρα όμως με τον πόλεμο στην Ουκρανία, η χειμερινή όαση έχει γίνει πια αντικατοπτρισμός για τους Ρώσους ολιγάρχες. Ακόμη κι γι’ αυτούς που έχουν διπλή υπηκοότητα ή δεν απειλούνται άμεσα από τις δυτικές κυρώσεις.
Στις πρώτες 48 ώρες από τη ρωσική εισβολή, υπάλληλοι στο θέρετρο περιέγραφαν στους Times σκηνές πανικού, με τους Ρώσους να φεύγουν μαζικά με ιδιωτικά τζετ και ελικόπτερα.
Πλέον, η ρωσική σημαία έχει αφαιρεθεί από την κορυφή μιας από τις κύριες πλαγιές στην Κουρσεβέλ και έχει αντικατασταθεί αντικαταστάθηκε με μια σημαία με το περιστέρι της ειρήνης.
Στο μεσοδιάστημα, οι ακυρώσεις από Ρώσους πέφτουν «βροχή». Ένας υπάλληλος στο κομψό τοπικό εστιατόριο La Mangeoire είπε ότι οι φετινοί εορτασμοί για την Ημέρα της Γυναίκας ήδη ακυρώθηκαν.
Το δεύτερο μισό της υψηλής περιόδου είναι «δύσκολο», παραδέχεται ο δήμαρχος της Κουρσεβέλ.
Όλες οι επιχειρήσεις καταγράφουν πτώση τζίρου, παρά το γεγονός ότι το θέρετρο παραμένει δημοφιλής προορισμός για διασημότητες και τουρίστες-σκιέρ από τη Γαλλία, τη Βρετανία.
Ανεβαίνει επίσης σταθερά στις προτιμήσεις πλούσιων ταξιδιωτών και από άλλα μέρη του κόσμου, όπως τη Βραζιλία, το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Δεν ξοδεύουν όμως τόσα πολλά, όσα οι Ρώσοι.
Περασμένα…. μεγαλεία
Η Κουρσεβέλ αναπτύχθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πρακτικά από το μηδέν στη Σαβοΐα για να αναπτύξει τον τοπικό τουρισμό και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για τους ντόπιους.
Άρχισε να προσελκύει σταδιακά τους Ρώσους ολιγάρχες προς τα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Την αρχή έκανε ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, που λέγεται ότι επιχείρησε να αγοράσει ολόκληρη την Κουρσεβέλ. Ο δήμαρχος ευγενικά το αρνήθηκε.
Μετά ακολούθησαν κι άλλοι, χρησιμοποιώντας το αλπικό τοπίο για αναψυχή, δικτύωση και business.
Σύμφωνα με γαλλικά ΜΜΕ, ο Ρώσος μεγιστάνας των σιδηροδρόμων Νικίτα Μίσιν είναι ιδιοκτήτης ενός σαλέ με εσωτερική πισίνα, αίθουσα κινηματογράφου και πέντε σουίτες.
Το 2020, ο ολιγάρχης Βιτάλι Μάλκιν, συνιδρυτής μιας από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες της Ρωσίας και πρώην μέλης της Άνω Βουλής, διατάχθηκε από γαλλικό δικαστήριο να πληρώσει φόρο άνω του 1,2 εκατομμυρίου ευρώ ως φόρο περιουσίας, για ένα σαλέ αξίας 26 εκατομμυρίων λιρών που αγόρασε μέσω εταιρείας του Λουξεμβούργου.
Το 2007, εν τω μεταξύ, οι γαλλικές αρχές είχαν συλλάβει στην Κουρσεβέλ έναν από τους πλέον εξέχοντες επισκέπτες της: τον Ρώσο ολιγάρχη Μιχαήλ Προκόροφ.
Ήταν στο πλαίσιο ερευνών για την εξάρθρωση κυκλώματος πορνείας, που μετέφερε νεαρές γυναίκες στο θέρετρο από τη Μόσχα.
Ο ίδιος συνελήφθη κατά τη διάρκεια του χριστουγεννιάτικου πάρτι του και κατηγορήθηκε ότι προμήθευε πόρνες στους καλεσμένους του.
Αφέθηκε πάντως ελεύθερος χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες.
Τώρα στην Κουρσεβέλ έχει αρχίσει μια ολόκληρη σεναριολογία γύρω από το τι θα γίνει με τα λεγόμενα «σούπερ σαλέ» των Ρώσων ολιγαρχών.
Όμως κανένα δεν έχει βγει προς πώληση. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Ούτε καν από τις υπεράκτιες εταιρείες-«βιτρίνες», μέσω των οποίων έχουν γίνει οι αγορές και δεν υποχρεούνται να αποκαλύψουν την ταυτότητα των ιδιοκτητών τους.
Οι τελευταίοι προφανώς κρατούν στάση αναμονής για την επόμενη ημέρα…
