Ιωάννα Λιούτα: Να πέσει αυτή η κυβέρνηση πάση θυσία

Ένα κόμμα είναι μια συλλογικότητα ανθρώπων που αγωνίζονται με κοινούς στόχους, κοινές θέσεις για την πολιτική εξουσία.

Από την μια, είναι η ανάγκη της Δημοκρατίας να οργανώσει τις διαφορετικές φωνές. Από την άλλη, η ανάγκη της Οικονομικής εξουσίας να χειραγωγήσει τον κόσμο και να διατηρήσει το status και τα προνόμια της.

Και κάπου ανάμεσα, βλέπουμε ότι ένα κόμμα για κάποιους είναι άρμα υλοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών μονοπάτι ανέλιξης, κοινωνικής και οικονομικής.

Απογοητευτήκαμε κάπως; Θόλωσε η αποστειρωμένη υπεραισιόδοξη εικόνα ενός φορέα που καλπάζει προς την εξουσία με μόνο όπλο το δίκαιο;

Εκφράζουμε χωρίς φιοριτούρες αυτό που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα την απόλυτη κυριαρχία του χρήματος και των διασυνδέσεων στην άσκηση της Δημοκρατίας, τον καριερισμό και την γοητεία της εξουσίας σαν μέσο προσωπικής ανέλιξης, τις οικονομικές και άλλες απολαβές που και το μικρότερο αναλογικά κοινοβουλευτικό κόμμα προσφέρει;

Το κόμμα γεννιέται ως αναγκαιότητα συλλογικής έκφρασης και αντίδρασης. Αυτό πρέπει να το κρατήσουμε.

Ισχυρό θεμέλιο η προσωπικότητα, ισχυρή η δυναμική μιας ηγετικής ομάδας, αλλά αυτά δεν αρκούν. Χωρίς την ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας το κόμμα δεν θα υπάρχει, θα σβήσει.

Δείτε τον επικοινωνιακό αγώνα των συστημικών κομμάτων που γνωρίζουν ότι η ύπαρξη τους βασίζεται στην αποδοχή από την κοινωνία και ότι η χαρισματικότητα της ηγεσίας είναι ένα από τα εργαλεία, αλλά όχι το μοναδικό.

Έχουμε αφήσει πίσω τις εποχές των ηγετών. Έχουμε ξεπεράσει τα συνθήματα ηγέτης είναι ο Καραμανλής ή ο Ανδρέας. Ευχή, και επιδίωξη μας να είναι ο λαός ο μόνος ηγέτης, γνωρίζουμε όμως ποιοι και πως ποδηγετούν, ποιοι και πως δυναστεύουν την λαϊκή βούληση.

Ηγέτης είναι η οργάνωση της λαϊκής φωνής με την βοήθεια ανθρώπων με όραμα, εμπειρία και γνώση. Ηγέτης είναι η απρόσκοπτη και αμφίδρομη σχέση κοινωνίας και οργάνωσης με ζυμώσεις, θέσεις και πρόγραμμα. Ηγέτης είναι η ανάγκη ανατροπής από παντού της συστημικής αντίληψης για την άσκηση επιρροής και εξουσίας.

Ηγέτης είναι η ανάγκη χειραφέτησης της βάσης του οργανωμένου φορέα και της εμπιστοσύνης στις διαδικασίες δημοκρατικής λήψης αποφάσεων μέσα από την συλλογική ζύμωση.

Απέναντι μας έχουμε μια ξεδοντιασμένη δύστροπη και δυσκίνητη ταξική Ε.Ε. μια εθελόδουλη κυβέρνηση

Δουλειά μας; Να πέσει αυτή η κυβέρνηση, να σταματήσουν οι πολιτικές εξαθλίωσης

Απέναντι μας όμως έχουμε την δική μας εσωστρέφεια , τα δικά μας λάθη, την απειρία μας. Αν δεν τα αντιμετωπίσουμε χωρίς φόβο, αν δεν τα λύσουμε, η χρησιμότητα μας θα τεθεί σε αμφισβήτηση.