Αστέριος Κανατάς, Αρθρογράφος-Δημοσιογράφος
Με αφορμή την πρόσφατη “ανακάλυψη” κάποιων άρθρων, του Στέφανου Κασσελάκη στον Εθνικό Κήρυκα, τα οποία χρονολογούνται από το 2012 και αποδίδονται σε αυτόν, από γνωστή εφημερίδα, που το τελευταίο διάστημα έχει επιδοθεί σε κρεσέντο εσωκομματικής αντιπολίτευσης εναντίον του, μερικές μόνο παρατηρήσεις:
- Καταρχάς ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑ, αυτά τα άρθρα σπουδαστικής γνώμης, για τον κόσμο που υποστήριξε την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη και προσήλθε δυο Κυριακές στις κάλπες, κατά την εκλογική διαδικασία που τον ανέδειξε νικητή.
- Στην σύγχρονη πολιτική είναι θεμιτό να αλλάζουν οι πολιτικές οπτικές και τα κείμενα για να μην δημιουργούνται ιδεολογικές αγκυλώσεις (σ.σ. έχει αρκετές ο παλαιός ΣΥΡΙΖΑ ως προίκα. Όχι άλλες)
3. Το timing. Την ώρα που ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ απουσιάζει, ταξιδεύοντας στις Η.Π.Α για μια σειρά από σημαντικούς λόγους, τόσο για τον ίδιο προσωπικά όσο και για την παρουσία του κόμματος, στην Ελληνική Ομογένεια, της οποίας ο ρόλος έχει βαρύνουσα σημασία, εδώ στα πάτρια εδάφη “χτυπά” η νέα version του Αυριανισμού συνοδευόμενη, από νοοτροπία αριστεράς Σοβιετικού Τύπου. Οι συνάδελφοι συντάκτες πρέπει να ξεσκονίζουν, ετούτη την δύσκολη για αυτούς ώρα -διαγραφή Τζουμάκα, προειδοποίηση προς Νίκο Φίλη- το playbook των καθεστώτων του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού της ανατολικής Ευρώπης.
4. Τι οδηγίες περιελάμβανε το παραπάνω. Μα φυσικά πως να ανακόψεις την διαδρομή ενός νέου πολιτικού αντιπάλου. Ο τρόπος δοκιμασμένος, ειδικά στην ταραγμένη Πολωνία της δεκαετίας του 1980. Πολύ απλά σπέρνεις εμπόδια, στο δρόμο όποιου πάει να εκφράσει την κοινωνία όταν αυτή τον έχει αναδείξει. Τι είπε και τι έγραψε και φυσικά εάν το έγραψε από την παιδική του ηλικία, μέχρι την ώρα που τόλμησε να τα βάλει με το κομματικό παρακράτος, ώστε να μειωθεί η “αξιοπιστία” του στα μάτια των πολιτών. Μήπως αρχίζει να θυμίζει κάτι!
5. Ως επίλογο. Ο Στέφανος Κασσελάκης θα συνεχίσει να εμπνέει τον δημοκρατικό κόσμο και την κοινωνία που τον επέλεξε ώστε να μιλήσουμε επιτέλους για Προοδευτική διακυβέρνηση. Σε όσους τώρα δεν αρέσει αυτό, μπορούν να συνεχίσουν την ερευνητικά τους σεμηνάρια και την νοσταλγία τους για κάποιο πολιτικό μεσαίωνα!
