Πρόταση εισήγησης στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, 22-25 Φεβρουαρίου 2024.
Αυτόενοχοποίηση, πεπαλαιωμένες πρακτικές, προσωπικές φιλοδοξίες, εσωστρέφεια: Οι νέες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που οφείλουν να έχουν ημερομηνία λήξης
Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ, π. Αν. Υπουργού Οικονομικών και Υφ/γού Εξωτερικών
Η ξύλινη γλώσσα όπως και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο δεν προκάλεσε το ενδιαφέρον, την περιέργεια και τελικά δεν έπεισε τον κόσμο ήταν κύριες αιτίες της ήττας του 2023. Και σε αυτές προστίθενται οι δηλώσεις στελεχών εκτός κάθε προσανατολισμού του προγράμματος. Επίσης, η εσωστρέφεια μαζί με τις τάσεις, συνιστώσες και προσωπικές πολιτικές, φέρουν σημαντικό μέρος ευθύνης της ήττας.
Τέλος, αρκετά άτομα της τότε αρχηγικής ομάδας όχι απλώς δεν ανέδειξαν αλλά ενοχοποίησαν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ του 2015-19, αν και η τελευταία είχε να αναδείξει πολλά, παρά τους περιορισμούς που έθεταν οι Θεσμοί. Η τάση της αυτοενοχοποίησης ήταν μια κύρια αιτία της ήττας του 2019.
Για όλα αυτά ακόμη δεν έγινε μια συζήτηση εις βάθος. Τώρα μπορεί να πραγματοποιηθεί γιατί άτομα και αρχηγικές ομάδες που, έλεγχαν τους μηχανισμούς της κριτικής-αυτοκριτικής στο κόμμα και ευθύνονται για τα προαναφερθέντα έχουν εγκαταλείψει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η μορφή εσωστρέφειας, που εκδηλώνεται στις μέρες μας από ένα σύνολο στελεχών της νέας φερόμενης αρχηγικής ομάδας, η οποία με λόγια και πράξεις αμφισβητούν την ετυμηγορία του 56% των μελών που στήριξαν τον Κασσελάκη, θα λάβει τέλος με τις επερχόμενες εκλογές του Μαρτίου για τα όργανα του κόμματος και τον Πρόεδρο.
Με τα αποτελέσματα των νέων εκλογών και την αναμενόμενη νέα νίκη του Κασσελάκη, αν κάποιοι και κάποιες, που έχουν προκαλέσει την σημερινή εκτροπή στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιοπρεπείς, οφείλουν να παραιτηθούν από τα θεσμικά όργανα του κόμματος.
Αλόγιστες φιλοδοξίες στελεχών, που μερικοί από αυτούς δεν ήταν στην πρώτη γραμμή του πυρός κατά το 2015-19, σε συνδυασμό με την αναποτελεσματική γραφειοκρατική δομή του κόμματος και τις αγκυλώσεις του, επαναφέρουν στη μνήμη μας σύνδρομα ήττας του παρελθόντος.
Ο κόσμος έχει κουραστεί όμως τόσο από τις πεπαλαιωμένες πρακτικές που διαπερνούν τα οργανωτικά και δομικά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από εκείνα τα ιστορικά και μη στελέχη που εμμένουν σε ξεπερασμένες λύσεις και επιλογές. Αυτές, βραχυκυκλώνουν το κόμμα, ενώ οι πολίτες περιμένουν άλλον λόγο και άλλες προτάσεις πολιτικής που δεν θα κινούνται στα τετριμμένα.
Ο διαφορετικός λόγος, η μέθοδος δουλειάς όπως και επικοινωνίας είναι ήδη εμφανείς και προς τη σωστή κατεύθυνση, μέσω του τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρεται ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Κύρια μέτρα όμως της πολιτικής του κόμματος, κινούνται ακόμη στην ίδια πεπατημένη, στις ίδιες ράγες και με τους ίδιους ανθρώπους.
Τέλος, απορούν πολλοί για τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι δύσκολο όμως να ερμηνευτούν, αν λάβουμε υπόψη ότι από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015 και τις πολυδιασπάσεις του, έχουν προκύψει σήμερα πέντε κόμματα και με τους Πράσινους έξι.
