Νοσοκομείο Παπανικολάου, 19/1/25, ημέρα γενικής εφημερίας. Στην Ψυχιατρική Κλινική Ενηλίκων, η εφημερία ξεκινάει ήρεμα, ευτυχώς χωρίς την εισβολή περιστατικών με εισαγγελικές παραγγελίες. Όλα καλά, μέχρι που έρχεται η στιγμή να συνταγογραφήσουμε. Και τότε… αρχίζει το έργο.
Ανοίγουμε το e-prescription. Ή μάλλον, προσπαθούμε, γιατί το σύστημα έχει κρασάρει. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά – η γραφειοκρατία και η ανικανότητα της κεντρικής διαχείρισης έχουν φροντίσει να το κάνουμε σχεδόν ρουτίνα. Googleάρω για απαντήσεις, αλλά τίποτα. Το σύστημα νεκρό. Ξεκινά η αυτοσχεδίαση.
Βγάζω το κινητό μου – ευτυχώς που έχω δεδομένα – και προσπαθώ να συνταγογραφήσω με έναν παντελώς αδικαιολόγητο, νέο, δύσχρηστο τρόπο. Όχι μόνο χρονοβόρο, αλλά και εντελώς αντιπαραγωγικό. Εντάξει, λες, “θα το συνηθίσουμε κι αυτό”. Αλλά πόσο ακόμα; Πόσα να αντέξουμε;
Εν τω μεταξύ, η αναμονή στα επείγοντα της Ψυχιατρικής αυξάνεται. Ο κόσμος δυσανασχετεί, φωνάζει. Δίκιο έχουν, φυσικά – και αυτοί θύματα της ίδιας προχειρότητας είναι. Μέσα σε όλα αυτά, το σύστημα κρασάρει και στο κινητό. Εκεί πλέον αρχίζεις να αναρωτιέσαι: είναι φάρσα ή απλώς ζούμε σε ένα θέατρο του παραλόγου;
Παίρνω τηλέφωνο στα ΤΕΠ του Παθολογικού. Χάος. Ο παθολόγος στην άλλη άκρη της γραμμής – απόλυτα δικαιολογημένος – μου λέει: “Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με το τι @%# θα κάνω με τις συνταγές, έχω 80 άτομα στην αναμονή”. Δηλαδή, το σύστημα όχι μόνο δε βοηθάει, αλλά σαμποτάρει τον αγώνα που δίνουμε.
Η εφημερία τελείωσε στις 8 το πρωί της Δευτέρας. Το σύστημα της ΗΔΙΚΑ όμως, νεκρό. Τηλεφωνούμε στο γραφείο μηχανογράφησης. Οι άνθρωποι εκεί θέλουν να βοηθήσουν, αλλά, μαντέψτε, το πρόβλημα είναι κεντρικό. Δηλαδή, ούτε να ελπίζουμε δεν μπορούμε.
Και μετά λαμβάνω το mail από τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης: “Ίσως να αντιμετωπίσετε προβλήματα στη συνταγογράφηση”. Ίσως; Είστε σοβαροί; Όταν όλα είχαν ήδη καταρρεύσει, στέλνουν μια ειδοποίηση “κατόπιν εορτής”. Και φυσικά, τους πληρώνουμε κι από πάνω.
Το σύστημα αποκαταστάθηκε λίγο πριν το μεσημέρι. Και μένω εδώ, μια γιατρός που προσπαθεί να καταλάβει:
- Γιατί χωρίς ενημέρωση;
- Γιατί χωρίς προετοιμασία;
- Γιατί τόση προχειρότητα;
- Γιατί τόση απαξίωση;
Και ξέρετε ποια είναι η απάντηση; Καμία. Μόνο σιωπή. Και εμείς μένουμε να μαζεύουμε τα κομμάτια.
Αν ρωτήσει ο Υπουργός Υγείας, δεν ψηφίζω ούτε ΚΚΕ, ούτε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ούτε βέβαια ΝΔ, για να είμαι ξεκάθαρη. Αν θέλει να συζητήσουμε πολιτισμένα, είμαι διαθέσιμη, αλλά δεν πρόκειται να συμφωνήσω με τα έργα και τις ημέρες του.
Μια καθόλου μίζερη, αλλά εξαιρετικά αγανακτισμένη γιατρός.
Κατερίνα Βλαχάκη
Συντονίστρια Διευθύντρια Ψυχιατρικής Κλινικής Ενηλίκων Γ.Ν.Γ Παπανικολάου
MD Ψυχίατρος Ψυχοθεραπεύτρια
