Η πρόσφατη σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή μεταξύ Σαντορίνης και Αμοργού επαναφέρει στη μνήμη τον καταστροφικό σεισμό των 7,5 Ρίχτερ που συνέβη το 1956 στη Σαντορίνη.
Ο σεισμός, ο οποίος κατατάσσεται ως η πιο ισχυρή δόνηση που καταγράφηκε στην Ευρώπη τον 20ο αιώνα, είχε σοβαρές επιπτώσεις στο νησί, με 53 θύματα και πάνω από 100 τραυματίες, ενώ προκάλεσε τσουνάμι ύψους 25 μέτρων.
Στις 9 Ιουλίου 1956, στις 5:11 τα ξημερώματα, ο σεισμός έπληξε το Αιγαίο με μέγεθος 7,5 βαθμών. Το επίκεντρο ήταν στην υποθαλάσσια περιοχή ανατολικά της Αμοργού, αλλά η Σαντορίνη υπέστη τις μεγαλύτερες ζημιές.
Περίπου το 60% των σπιτιών της Σαντορίνης υπέστησαν σοβαρές ζημιές ή καταστράφηκαν ολοσχερώς, με χιλιάδες κατοίκους να μένουν άστεγοι.
Οι πιο σοβαρές ζημιές καταγράφηκαν στην Οία, στα Φηρά και στο Ημεροβίγλι, ενώ μικρότερες ζημιές παρατηρήθηκαν σε άλλους οικισμούς, όπως το Μεγαλοχώρι, ο Πύργος και η Επισκοπή Γωνιάς.
Σχεδόν όλα τα δημόσια κτίρια και πολλά σπίτια στο νησί καταστράφηκαν. Εκτός από τη Σαντορίνη, σοβαρές ζημιές σημειώθηκαν και σε γειτονικά νησιά, όπως η Αμοργός, η Ανάφη, η Αστυπάλαια, η Ίος, η Πάρος, η Νάξος, η Κάλυμνος, η Λέρος, η Πάτμος και οι Λειψοί.
Ο σεισμός συνέβη τις πρωινές ώρες, όταν οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν στον ύπνο τους. Το ρηχό εστιακό βάθος του σεισμού αύξησε την καταστροφική του ένταση.
Αμέσως μετά τον κύριο σεισμό, προκλήθηκε τσουνάμι 25 μέτρων που κατέστρεψε τις παραλιακές περιοχές, προκαλώντας επιπλέον ζημιές και παρασύροντας κτίρια, βάρκες και εγκαταστάσεις.
Ο σεισμός του 1956 θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές του 20ού αιώνα στην Ελλάδα. Η ανοικοδόμηση των πληγεισών περιοχών διήρκεσε πολλά χρόνια, ενώ η καταστροφή πολλών παραδοσιακών οικισμών άλλαξε ριζικά την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της Σαντορίνης.
