Την απόδοση τιμών, μέσω αυτής της συμβολικής πράξης, στον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης που έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα, ζήτησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η κηδεία του Μανώλη Γλέζου θα γίνει σήμερα σε στενό οικογενειακό κύκλο -όπως οι συνθήκες επιβάλλουν λόγω της επιδημίας του νέου κορωνοϊού.
«Γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις των ανθρώπων που τον γνώρισαν (…) τον συντροφεύουν», αναφέρει η ανακοίνωση της οικογένειάς του.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της οικογένεις αναφέρει: «Ο αγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας και παππούς, o αγωνιστής Μανώλης Γλέζος έφυγε σήμερα Δευτέρα 30 Μάρτη από την ζωή. Η οικογένειά του ευχαριστεί θερμά τη Διοίκηση, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου ΝΙΜΤΣ, στο οποίο είχε νοσηλευτεί πολλές φορές στο παρελθόν, καθώς και τη Διοίκηση, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ, για τις άοκνες προσπάθειές τους, τις τελευταίες μέρες της ζωής του.
Η κηδεία του Μανώλη Γλέζου, λόγω των περιορισμών που ισχύουν, θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο. Γνωρίζουμε ότι οι σκέψεις των ανθρώπων που τον γνώρισαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, των φίλων του, των συναγωνιστών του, των συγγενών του και των συγχωριανών του, τον συντροφεύουν», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση της οικογένειας του Μ. Γλέζου.
Τέλος, η οικογένεια παρακαλεί αντί στεφάνου να γίνει δωρεά στη Βιβλιοθήκη Νίκου Ν. Γλέζου στ’ Απεράθου (Τράπεζα Εurobank, Αρ. Λογαριασμού: 0026-0244-12-0201196948 IBAN GR6202602440000120201196948).
Υπενθυμίζεται ότι με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Τάκη Θεοδωρικάκου και Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα, ύστερα από πρόταση του Προέδρου της Βουλής, Κώστα Τασούλα, η κηδεία του Μανώλη Γλέζου θα τελεστεί δημοσία δαπάνη.
Ο Μανώλης Γλέζος νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο όπου και κατέληξε από καρδιακή ανεπάρκεια. Νοσηλευόταν από τις 18 Μαρτίου και παρά την εντατική θεραπευτική αγωγή, ο οργανισμός του δεν ανταποκρίθηκε.
Η κηδεία του Μανώλη Γλέζου θα τελεστή δημοσία δαπάνη, όπως αποφασίστηκε με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου και Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, ύστερα από πρόταση του Προέδρου της Βουλής κ. Κώστα Τασούλα.
Ενός λεπτού σιγή στη Βουλή
Την Τρίτη τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του Μανώλη Γλέζου στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης των κοινοβουλευτικών επιτροπών Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων.
«Είναι σημαντική η απώλεια του Μανώλη Γλέζου για την πολιτική ζωή του τόπου. Εκπροσώπησε με αξιοπρεπή και αξιόλογο τρόπο, μέσα από τα έδρανα της Βουλής τον ελληνικό λαό», είπε ο πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων Βασίλης Οικονόμου (ΝΔ).
«Ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε ένας μεγάλος Έλληνας», ανέφερε ο Νίκος Παππάς (ΣΥΡΙΖΑ) σημειώνοντας ότι «αφιέρωσε τη ζωή του στη δημοκρατία, την ελευθερία και τους αγώνες ενάντια στον φασισμό και έστειλε μήνυμα, πολλές δεκαετίες πριν, ότι το ναζιστικό σύμβολο, σε αυτή τη χώρα, θα είναι πάντα σκισμένο, ταπεινωμένο και πεταμένο στον κάλαθο της ιστορίας».
Είπε όμως ακόμα ότι «προξένησε πάρα πολύ αρνητική εντύπωση το γεγονός ότι η κρατική τηλεόραση επέλεξε να αναφερθεί στην απώλεια του μεγάλου αυτού Έλληνα, στη θέση 15 στη σκαλέτα των ειδήσεων». Είναι μια επιλογή που μας ντροπιάζει, είπε ο Νίκος Παππάς και προσέθεσε ότι «θα πρέπει να γίνει μια υπόμνηση στη διοίκηση της ΕΡΤ γιατί δεν είναι αυτές σοβαρές αξιολογήσεις».
«Τιμούμε τον αείμνηστο Μανώλη Γλέζο. Ως σύμβολο αντίστασης, μας δίδαξε με την εντιμότητα και την αγωνιστικότητά του. Είναι παράδειγμα τρανό για τις μελλοντικές γενιές», ανέφερε ο Ανδρέας Πουλάς (Κίνημα Αλλαγής).
«Για το θάνατο του αγωνιστή της αντίστασης Μανώλη Γλέζου εκφράζουμε και από αυτό το βήμα τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του», δήλωσε ο Γιώργος Λαμπρούλης (ΚΚΕ).
«Πραγματικό πατριώτη» χαρακτήρισε τον Μανώλη Γλέζο ο Βασίλης Βιλιάρδος (Ελληνική Λύση) και εξέφρασε τα βαθιά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
«Η απώλεια του Μανώλη Γλέζου είναι τεράστια για τη χώρα μας. Ήταν ένας μεγάλος αγωνιστής που ποτέ δεν γονάτισε, ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι, ποτέ δεν υπάκουσε αλλά πάλεψε μέχρι τέλους για το λαό μας», ανέφερε η Φωτεινή Μπακαδήμα (ΜέΡΑ25) και προσέθεσε ότι ο Μανώλης Γλέζος «θα είναι αιώνιο σύμβολο αγώνα, αντίστασης και αυταπάρνησης».
Η ζωή του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης
Εμβληματική μορφή της Αριστεράς αλλά και της αντίστασης κατά των ναζί κατακτητών στη διάρκεια της κατοχής, ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε στην Απείρανθο, το ορεινό χωριό της Νάξου, στις 9 Σεπτεμβρίου 1922, το οποίο και «προίκισε» με μια μοναδική συλλογή πετρωμάτων από όλον τον κόσμο (ήταν απαράμιλλη η αγάπη του για τη γεωλογία). Ένιωθε, από την άλλη, μισός Ναξιώτης και μισός Παριανός, με ιδιαίτερη αγάπη για την Πάρο, αφού από εκεί καταγόταν η μητέρα του, Ανδρομάχη Ναυπλιώτου. Στην Πάρο, άλλωστε, συνήθιζε να περνά τα καλοκαίρια του τα τελευταία χρόνια. Ο πατέρας του, Νικόλαος Γλέζος ήταν δημόσιος υπάλληλος και δημοσιογράφος.
Τα παιδικά του χρόνια ο Μ. Γλέζος τα έζησε στο χωριό του, όπου τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 η οικογένειά του μεταναστεύει στην Αθήνα και το 1940 ο εκλιπών περνά στην ΑΣΟΕΕ. Ως μαθητής ακόμη πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιφασιστικής ομάδας για την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου από τους Ιταλούς αλλά κατά της δικτατορίας του Μεταξά. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής δίνει το «παρών» στην αντίσταση του λαού μας μέσα από τις τάξεις της ΟΚΝΕ, του ΕΑΜ Νέων και της ΕΠΟΝ, με αποτέλεσμα να υποστεί φυλακίσεις, βασανιστήρια και διώξεις.
Όμως, η πλέον τολμηρή ενέργεια ήταν εκείνη της νύχτας της 30ής προς την 31η Μαΐου 1941, όταν μαζί με τον Απόστολο Σάντα, σκαρφάλωσαν στα βράχια της Ακρόπολης, κατέβασαν από εκεί το μισητό σύμβολο του κατακτητή, τη σβάστικα, με μοναδικά τους «όπλα», ένα φαναράκι και ένα σουγιά. Και οι δύο έφηβοι έχουν περιγράψει σε κατοπινές συνεντεύξεις τους πώς ανέβηκαν, πού κρύφτηκαν αμέσως μετά (στις σπηλιές του Βράχου που είναι ταυτισμένος με το ιδανικό της Δημοκρατίας), πώς έκρυψαν στον κόρφο τους ένα κομμάτι από τη σημαία… Η θέα της σημαίας που λείπει από τον ιστό, προκαλεί την επομένη εκνευρισμό στον κατακτητή, δίνει κουράγιο στον κατακτημένο αλλά αδούλωτο λαό της Αθήνας και όλης της Ελλάδας. Η ποινή, ερήμην σε θάνατο.
Ακολουθεί η Απελευθέρωση και η δραστηριοποίηση του Μανώλη Γλέζου, διαδοχικά μέσα από τις τάξεις του ΚΚΕ και της ΕΔΑ, αλλά και η ενασχόλησή του με το δημοσιογραφικό επάγγελμα, σε διευθυντικές θέσεις πρώτα στο «Ριζοσπάστη» αμέσως μετά την απελευθέρωση, και μια δεκαετία αργότερα, στην «Αυγή». Συνολικά παραπέμφθηκε σε 28 δίκες για αδικήματα Τύπου, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’40 καταδικάσθηκε δις εις θάνατον, καταδίκες που δεν εκτελέστηκαν μετά από ελληνική και διεθνή καμπάνια. Το 1950 οι θανατικές ποινές μετατράπηκαν σε ισόβια και τελικά αποφυλακίστηκε στις 16 Ιουλίου 1954.
Στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951, παρότι φυλακισμένος, εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών με την ΕΔΑ. Ξεκινά απεργία πείνας, με αίτημα την αποφυλάκιση των δέκα εξόριστων εκλεγμένων βουλευτών της ΕΔΑ. Σταμάτησε την απεργία πείνας τη 12η ημέρα, με την απελευθέρωση κάποιων από αυτούς. Ακολουθεί η δίκη για «εσχάτη προδοσία» το 1958, ενώ στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 εξελέγη και πάλι βουλευτής Αθηνών με την ΕΔΑ, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν στη φυλακή.
Με την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, ο Μ. Γλέζος συλλαμβάνεται μαζί με άλλους πολιτικούς ηγέτες και ακολουθούν φυλακίσεις σε Γουδή, Πικέρμι, Γενική Ασφάλεια, Γυάρο, Παρθένι Λέρου, Ωρωπό, από όπου αποφυλακίζεται το 1971. Συνολικώς, 16 χρόνια της ζωής του τα πέρασε σε εξορίες και φυλακές.
Μεταπολιτευτικά δραστηριοποιείται πολιτικά μέσα από τις τάξεις της ΕΔΑ και του ΠΑΣΟΚ -στα ψηφοδέλτια του οποίου εξελέγη, ως συνεργαζόμενος, βουλευτής και ευρωβουλευτής τη δεκαετία του ’80.
Όμως, ο Μ. Γλέζος ποτέ δεν τα είχε καλά με θητείες και μονιμότητες, και στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές του 1986 επιστρέφει στην αγαπημένη του Απείρανθο, όπου οι συγχωριανοί του τον εκλέγουν κοινοτάρχη και εκείνος, από τη δική του πλευρά, εισαγάγει το θεσμό της Άμεσης Δημοκρατίας.
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2002 κατέρχεται επικεφαλής του συνδυασμού «Ενεργοί Πολίτες» για τη διευρυμένη Νομαρχία Αθηνών-Πειραιώς, που υποστηρίχθηκε από το Συνασπισμό και εκλέγεται νομαρχιακός σύμβουλος.
Επανέρχεται στην κεντρική πολιτική σκηνή το 2012, όταν στις διπλές εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου εκλέγεται βουλευτής Επικρατείας με το ΣΥΡΙΖΑ. Με το ίδιο κόμμα εξελέγη ευρωβουλευτής στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014, κάνοντας ως κεντρικό θέμα της θητείας του τις γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα. Έγραψε, άλλωστε, και βιβλίο για το θέμα, υπό τον τίτλο, «Και ένα μάρκο να ήταν…» (Εκδόσεις Λιβάνη). Χαρακτηριστική, ωστόσο, της προσωπικότητάς του, η κίνησή του το καλοκαίρι του 2017 να δώσει εκείνος το στεφάνι στο Γερμανό πρεσβευτή Γενς Πλέτνερ, στο μνημείο εκτελεσθέντων κατοίκων του Διστόμου. Τελευταία εμπλοκή του με την ενεργό πολιτική, στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Λαϊκής Ενότητας, το Σεπτέμβριο του 2015.
Ο Μ. Γλέζος δεν ήθελε να τον αποκαλούν «ήρωα», για εκείνον ήρωας ήταν ο μικρότερος αδελφός του, Νίκος, που εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς στην Καισαριανή το Μάιο του ’44, αφήνοντας πίσω του το εξής σημείωμα για τη μάνα τους: «Αγαπητή μητέρα σας φιλώ, χαιρετισμούς, σήμερα πάω για εκτέλεση. Πάω. Πέφτοντας για τον ελληνικό λαό». Ήταν ένας καημός μέσα του ο πρόωρος χαμός του αγαπημένου του Νίκου, ένας καημός για τον οποίον σπάνια τον άκουγες να μιλά.
Η τελευταία, ίσως, δημόσια παρουσία-παρέμβαση του Μ. Γλέζου, ήταν στη δίκη της Χρυσής Αυγής, το 2018, όταν με τη συμπλήρωση πέντε χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Μανώλης Γλέζος πήγε και κάθισε στο πλευρό της μητέρας του, Μάγδας.
Ο «Τελευταίος Παρτιζάνος» -όπως τιτλοφορείται το ντοκιμαντέρ του Ανδρέα Χατζηπατέρα για τον Μανώλη Γλέζο- δεν είναι πια ανάμεσά μας.
Πηγή: HTTPS://NEWS.GOOGLE.COM
