Καθώς εξετάζω την εξοπλιστική ατζέντα του 2030, αναλογίζομαι τη μοίρα μιας φτωχής χώρας όπως η Ελλάδα.
Το 2020, η Ελλάδα προχώρησε σε σημαντικές συμφωνίες με τους Γάλλους, οι οποίοι πέντε χρόνια αργότερα δίνουν το πράσινο φως στους Βρετανούς να πωλήσουν στην Τουρκία τα Eurofighter και το γαλλικό πυραυλικό σύστημα Meteor, αγνοώντας την Ελλάδα και τη διατάραξη της αεροναυτικής ισορροπίας στο Αιγαίο, το οποίο είναι το φυσικό σύνορο της Ε.Ε.
Επιπλέον, ο Γάλλος Πρόεδρος αποκλείει απροκάλυπτα την Ελλάδα από τη διεθνή σκηνή.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαχρονικά κρατήσει την Ελλάδα στο «πάγο», χρησιμοποιώντας την ως «μάντρα» ανακυκλούμενου υλικού, ενώ είναι έτοιμες να παραδώσουν τα F35 στη γειτονική χώρα.
Από την άλλη, οι Ρώσοι, που πλέον βρίσκονται στο ίδιο τραπέζι με τους Αμερικανούς λόγω της ελληνικής στάσης στο Ουκρανικό, έχουν κατατάξει την Ελλάδα στον κατάλογο των εχθρικών χωρών, τη στιγμή που η αντιαεροπορική μας άμυνα εξακολουθεί να στηρίζεται σε ρωσικά συστήματα.
Η Ελλάδα έχει απαξιώσει αυτά τα συστήματα, αδιαφορώντας για τη συντήρησή τους εδώ και αρκετά χρόνια.
Δεν είμαι σίγουρος αν βρισκόμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας, αλλά σίγουρα με λάθος πλευρό κοιμόμαστε. Το γεγονός ότι κοιμόμαστε δεν χωράει αμφιβολία.
