Μετά από την αρχική στήριξη της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά αποφάσισε τελικά να διαφωνήσει με τη στάση που είχε υιοθετήσει. Αυτή η αλλαγή στάσης φανερώνει πολιτική ασυνέπεια, καθώς είναι δύσκολο να υποστηρίζεις ένα πρόσωπο και στη συνέχεια να αποσύρεις την εμπιστοσύνη σου από αυτό.
Η κατάσταση αυτή είναι ενδεικτική του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει ένα τμήμα της αντιπολίτευσης, το οποίο προσπαθεί να βρει ισορροπίες ανάμεσα στη θεσμική σοβαρότητα και τον πολιτικό ακτιβισμό.
Το «κονκλάβιο» της Νέας Αριστεράς συνεδρίασε επί ώρες την Τρίτη, καταλήγοντας τελικά στην απόφαση για αποχή από την καθοριστική ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αυτή η απόφαση είχε ως αποτέλεσμα τη Λούκα Κατσέλη, την οποία πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ και στήριξε η Νέα Αριστερά, να καταταγεί στην τρίτη θέση, ενώ ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, Τάσος Γιαννίτσης, κατέληξε στη δεύτερη θέση. Αυτή η εκλογική διαδικασία θα καταγραφεί στην ιστορία ως ένα σημαντικό γεγονός.
Η απόφαση της Νέας Αριστεράς δεν φαίνεται να προσφέρει κανένα πολιτικό όφελος στο κόμμα, δεδομένης της προηγούμενης στάσης του. Είναι σαφές ότι είναι πολύ διαφορετικό να επιλέγεις εξαρχής έναν δρόμο και άλλο να μεταβάλλεις την απόφασή σου στο τέλος.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Τι ακριβώς επιδιώκει η Νέα Αριστερά; Είναι προφανές ότι με την παρούσα στάση της έχουν καταφέρει μόνο να αναδείξουν εσωτερικό διχασμό.
