Μια νέα τάση έχει αναδυθεί στον αμφιλεγόμενο τομέα των δημοσίων σχέσεων και των media agencies, όσον αφορά τη διαφημιστική προώθηση των πελατών τους. Οι επαγγελματίες αυτοί φαίνεται να διαχωρίζουν τους πελάτες τους σε «παιδιά» και «αποπαίδια», όχι βάσει της καλύτερης δυνατής προβολής, αλλά σύμφωνα με προσωπικές επιδιώξεις του εκάστοτε «μιντιάρχη».
Για παράδειγμα, οι χρηματοδοτήσεις για ορισμένους πελάτες μπορεί να είναι ανύπαρκτες, ενώ άλλοι να λαμβάνουν προνομιακή μεταχείριση, ανάλογα με τις προσωπικές σχέσεις και τις στρατηγικές που εφαρμόζουν οι αρμόδιοι. Αυτή η πρακτική εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ηθική και την αντικειμενικότητα στον τομέα των δημοσίων σχέσεων.
