Του Σπύρου Σιδέρη
Το όνομα του Γιώργου Παπανδρέου, με τις ευλογίες του ίδιου ή όχι, ενεπλάκη στις διαδικασίες για τη διαδοχή της Φώφης Γεννηματά, στο ΚΙΝΑΛ.
Η παραφιλολογία και το σπρώξιμο από μερίδα του τύπου στον Γεώργιο Α. Παπανδρέου για να αναλάβει το ΚΙΝΑΛ, δείχνει αν μη τι άλλο δυο πράγματα.
Πρώτον ότι ο φόβος του συστήματος που κυβερνά την Ελλάδα, τρέμει την ανακατάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό προσπαθεί να κρατήσει στη ζωή το Κίνημα Αλλαγής, ώστε να υπάρχει ανάχωμα σε μια ενδεχόμενη άνοδο του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο φόβος φυλάει τα έρμα και το επιχειρηματικό κατεστημένο ξέρει να προφυλάσσεται από κακοτοπιές. Την πάτησε μια φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, παρότι κάποιοι δεν ήταν εξ’ αρχής αντίπαλοι του κι ούτε τελείως αρνητικοί απέναντι του.
Ιδιαίτερα κάποιοι από τους καναλάρχες-επιχειρηματίες, έπαιξαν όσο μπόρεσαν με το περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα στο ξεκίνημα, όντας θερμοί μαζί του.
Κι αν ο φόβος είναι αυτός που συσπειρώνει κάποιες δυνάμεις να προσπαθούν για την «σωτηρία» του ΚΙΝΑΛ, κάποιοι άλλοι αναζητούν την αναβίωση του για λόγους πολιτικούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δυο χρόνια τώρα ως αξιωματική αντιπολίτευση, δεν κατάφερε να πείσει τη μεγάλη μάζα του κεντρώου σοσιαλιστικού χώρου, να προσχωρήσει στις τάξεις του.
Μεγάλη βέβαια είναι η ευθύνη της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του αρχηγού του Αλέξη Τσίπρα, που δεν κατάφεραν να πλησιάσουν την κοινωνία, παραμένοντας σε μια ιδεοληπτική αριστερίστικη νοοτροπία, κάθε άλλο παρά συμβατή με το μεγαλύτερο τμήμα της προοδευτικής κοινωνίας.
Για τους λόγους αυτούς κάποιες πολιτικές δυνάμεις, που δεν καλύπτονται από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, επιθυμούν την εκ νέου «ενεργοποίηση» της σοσιαλδημοκρατίας, με βάση ένα νέο ΚΙΝΑΛ.
Ακόμα και τα δυο μεγάλα κόμματα, που λογικά θα επιθυμούσαν την διάλυση του Κινήματος Αλλαγής για να το αλώσουν τόσο σε στελέχη όσο και σε ψήφους, κατά βάθος θα το προτιμούσαν εν ζωή, ώστε να γίνει το πασπαρτού σε ενδεχόμενη έλλειψη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Οι χτεσινές εξελίξεις με την «θεσμική» παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος ζήτησε να έχει συναντήσεις και με τους έξι μέχρι στιγμής υποψηφίους για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, αναμφισβήτητα έχουν ενδιαφέρον.
Η αποχώρηση της Φώφης Γεννηματάς, για λόγους υγείας, από την εκ νέου διεκδίκηση της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής, έβγαλε στην επιφάνεια τα προβλήματα που ισορροπημένα και εντέχνως διευθετούσε η Πρόεδρος του Κινήματος όλο αυτό το διάστημα.
Η απόσυρση της, έδωσε την ευκαιρία σε στελέχη που δεν είχαν καν σκεφτεί να συμμετάσχουν στην διεκδίκηση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ, να απελευθερωθούν και να το πράξουν, είτε γιατί θεωρούν ότι έχουν τα φόντα να νικήσουν είτε γιατί θέλουν να αντιμετωπιστούν με ιδιαίτερο «σεβασμό» την επομένη της ανάδειξης της νέας ηγεσίας.
Η ιδιαιτερότητα της κατάστασης της Φώφης Γεννηματά δεν της επιτρέπει να διαφυλάξει με τον θεσμικό της ρόλο, ως Προέδρου, την διαδικασία της εκλογής νέου. Και δι’ αντιπροσώπου δεν διευθετούνται αυτά τα ζητήματα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αλλά και πρώην Πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τους έξι υποψήφιους και τον Γραμματέα της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού, ο Παπανδρέου θέλει να διαμορφωθεί κλίμα ενότητας και συναίνεσης γύρω από τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά της Προοδευτικής Παράταξης.
Επιπρόσθετα επιζητεί τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την μεγαλύτερη δυνατή διαβούλευση και συμμετοχή των δημοκρατών πολιτών στις εσωκομματικές διαδικασίες.
Αν κοιτάξουμε στο παρελθόν το πως λειτούργησε ο Γιώργος Παπανδρέου, αυτό που προφανώς σκέφτεται και τώρα είναι να επαναλάβει το εγχείρημα του 2004, κάνοντας άνοιγμα προς την κοινωνία. Μέσω μιας ανοιχτής εκλογικής διαδικασίας για τους υποψηφίους.
Τι προσδοκά όμως από αυτή την διαδικασία;
Αν η συμμετοχή μέσω της ανοιχτής διαδικασίας στεφθεί με επιτυχία, ξεπεράσει δηλαδή τη συμμετοχή στην εκλογή της Φώφης Γεννηματά, τότε ενδυναμώνεται η εικόνα του ΚΙΝΑΛ στην κοινωνία, όχι μόνο επικοινωνιακά αλλά και ουσιαστικά.
Επιπλέον όσο περισσότεροι ψηφίσουν τον νέο πρόεδρο τόσο πιο δύσκολο θα είναι να αμφισβητηθεί εσωκομματικά, δίνοντας του το περιθώριο να οργανώσει το Κίνημα Αλλαγής ώστε αυτό να ανακάμψει.
Επιπλέον ο πρώην Πρωθυπουργός θα ανακάμψει κερδίζοντας πόντους στους κόλπους της κεντροαριστεράς και θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο σε κάποια μετεκλογική συνεργασία, ακόμα και για τη θέση του Πρωθυπουργού.
Ο Γιώργος Παπανδρέου μας έχει συνηθίσει σε απρόβλεπτες κινήσεις, οπότε τίποτε δεν αποκλείεται.
Όμως μια κίνηση να αναλάβει τις τύχες του ΚΙΝΑΛ εκ νέου, μοιάζει απίθανο, εκτός κι αν «θυσιαστεί» ως ένας μεταβατικός Πρόεδρος για να διασφαλίσει την συνέχιση της παρουσίας του Κινήματος Αλλαγής, εάν και εφόσον δεν υπάρξει συναίνεση στην πρωτοβουλία του.
Κυριακή κοντή γιορτή πάντως, καθώς σε λίγες μέρες θα ξέρουμε πολλά περισσότερα για το τι μέλλει γενέσθαι στο ΚΙΝΑΛ.
Εδώ είναι ακόμα αβέβαιο για το ποιοι θα είναι υποψήφιοι και ποιοι θα μαζέψουν τις απαραίτητες υπογραφές, το ποιος θα βγει Πρόεδρος και το μέλλον του ΚΙΝΑΛ θα συζητάμε;#menoumespeedy
