Του Σπύρου Σιδέρη
Δεν έχει κρύψει η Νέα Δημοκρατία πως η αγκαλιά της είναι ανοιχτή σε απόψεις και δράσεις που αγγίζουν, αν δεν ανήκουν ολοκληρωτικά, στην ακροδεξιά.
Τρεις Υπουργοί στην Κυβέρνηση, που προέρχονται με μεταγραφή από το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, με τον έναν ή άλλο τρόπο έχουν κάνει δηλώσεις μετάνοιας για θέσεις τους που ήταν ή χαρακτηρίστηκαν άκρως ρατσιστικές και αντισημιτικές.
Δεν ήταν άγνωστοι στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και στον Πρωθυπουργό οι τρεις αυτοί Υπουργοί, καθώς οι δηλώσεις και οι πράξεις τους ήταν ευρύτερα γνωστές στους πολίτες και στην πολιτική σκηνή.
Η επιλογή τους για υπουργοποίηση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έναν νεοφιλελεύθερο και μετριοπαθή κεντροδεξιό, όπως θέλει να λέγεται, δεν ήταν τυχαία, αλλά ούτε έγινε με κριτήρια αξιοκρατίας, όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει σχεδόν αφαιρέσει τις αρμοδιότητες στον έναν εκ των τριών.
Ήταν επιβεβλημένη αυτή η επιλογή για την αναρρίχηση στην εξουσία, αλιεύοντας ψήφους από την ακροδεξιά.
Το είχε κάνει εξάλλου και ο πατέρας του Πρωθυπουργού, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όταν και διέλυσε στην ουσία το μακρινό 89, τα ακροδεξιά κόμματα, όπως την ΕΠΕΝ και την ΕΝΕΚ.
Η ώσμωση μεταξύ της ακροδεξιάς και της δεξιάς είναι συνεχής, λειτουργώντας πολλές φορές ως εφεδρεία στις επιδιώξεις της ηγέτιδας του χώρου της δεξιάς που είναι η Νέα Δημοκρατία.
Δεν θα μπορούσαν να λείψουν όπως είναι λογικό αυτού του είδους οι φωνές από την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, μετά και την συρρίκνωση της εγκληματικής οργάνωσης αλλά δυστυχώς και κοινοβουλευτικής δύναμης της Χρυσής Αυγής.
Καθώς ήταν αδύνατον να κάνει μεταγραφές διωκόμενων από τη δικαιοσύνη βουλευτών και πολιτευτών του φασιστικού μορφώματος η εύκολη λύση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ήταν να προσελκύσει τους ψηφοφόρους τους, με υποψηφίους που χρησιμοποιούσαν ρητορική, σύμφωνη με τις επιταγές της Χρυσής Αυγής στο μεταναστευτικό-προσφυγικό, της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ+, των εθνικιστών κ.α.
Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση, για έναν Πρωθυπουργό που ευαγγελίζεται τη δημοκρατικότητα, είναι η παροχή προστασίας προς τους εκφραστές λόγων και πράξεων, στοιχείων της ακροδεξιάς του κόμματος του.
Παρότι δεν επιδοκιμάζει δημόσια τις ακραίες τοποθετήσεις ο ίδιος ή οι στενοί του συνεργάτες, η σιωπή του λειτουργεί ως συνενοχή σε κάθε μορφή υποκίνησης ρατσισμού, ξενοφοβίας και ομοφοβίας.
Κι αν δεν είναι συνενοχή τότε είναι κάτι χειρότερο. Είναι φόβος απέναντι σε ότι αυτός αποδέχτηκε και χρησιμοποίησε για να ανέλθει στην εξουσία και πλέον είναι όμηρος του. Ανίκανος να αντιδράσει διαγράφοντας εκφραστές της ακροδεξιάς ρητορικής και λογικής.
Η συνέχιση του χαϊδέματος της ακροδεξιάς, μπορεί να έχει πρόσκαιρα αποτελέσματα, όμως η χασούρα, από την υγιή βάση της Νέας Δημοκρατίας θα είναι μεγαλύτερη από τα προσδοκόμενα οφέλη από τα άκρα.
Βέβαια ο ίδιος αποφασίζει για το μέλλον της παράταξης της οποίας ηγείται και του τρόπου που ο ίδιος κυβερνά.
Πάντως στα Ευρώπας, το όνομα του ακούγεται όλο και πιο συχνά ως συνώνυμο του Ούγγρου συναδέλφου του Βίκτορ Όρμπαν.#menoumespeedy
