Του Σπύρου Σιδέρη
Ήταν μεγάλη έκπληξη η απονομή του Νόμπελ Ειρήνης σε δυο δημοσιογράφους.
Ούτε λίγο ούτε πολύ χρειάστηκε να περάσουν 86 χρόνια από τότε που ο Γερμανός δημοσιογράφος και ακτιβιστής Καρλ φον Οσιέτσκι βραβεύτηκε με το ίδιο βραβείο, ο πρώτος και μόνος μέχρι σήμερα που έλαβε αυτή την μεγάλη τιμή.
Σε μια περίοδο όπου η δημοκρατία και η ελευθερία του τύπου αποδυναμώνεται όλο και περισσότερο λόγω της διάδοσης ψευδών ειδήσεων και σχολίων μίσους, η βράβευση στους δημοσιογράφους Μαρία Ρέσσα από τις Φιλιππίνες και τον Ντμίτρι Μουράτοφ από τη Ρωσία, σηματοδοτεί αν μη τι άλλο την ανάγκη για περισσότερη ανεξάρτητη και αξιόπιστη πληροφόρηση.
Ο εναγκαλισμός της εξουσίας με την πληροφόρηση, η εξαγορά παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης από επιχειρηματίες που εξυπηρετούν δικά τους συμφέροντα, η «εξάρτηση» των δημοσιογράφων από την εργοδοσία και η «χαλάρωση» στην ηθική και τη δημοσιογραφική δεοντολογία, είναι μερικά από τα θέματα που στραγγαλίζουν την ελεύθερη έκφραση κι έτσι και την ορθή πληροφόρηση των πολιτών.
Κακά τα ψέματα η ορθή και πλουραλιστική πληροφόρηση είναι αναγκαία για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της δημοσιογραφίας.
Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι πλέον σε κάθε χώρα οι δημοσιογράφοι ή τα μέσα ενημέρωσης που πραγματικά ασκούν έλεγχο στην εξουσία και διερευνούν τα θέματα της επικαιρότητας κι όχι μόνο.
Πλέον η δημοσιογραφία έχει περάσει στα δελτία τύπου που στέλνονται κατά δεκάδες για να διαφημίσουν το έργο τους υπουργοί και πολιτικοί. Οι δημοσιογράφοι γράφουν σε μέσα ενημέρωσης αλλά τη ίδια στιγμή είναι και συνεργάτες υπουργών και πολιτικών.
Ας μην μιλήσουμε για το πόσοι δημοσιογράφοι ασχολούνται με την πολιτική είτε ως υποψήφιοι πολιτευτές είτε ως βουλευτές.
Δεν μπορείς να υπηρετείς δυο αφεντάδες.
Ή ο δημοσιογράφος θα ασκεί έλεγχο στην εξουσία ή θα ασκεί εξουσία. Και τα δυο δεν γίνεται.
Η Μαρία Ρέσσα και ο Ντμίτρι Μουράτοφ, αντιπροσωπεύουν τους λίγους. Εκείνους που εργάζονται με θάρρος και αποφασιστικότητα για δωρεάν, αξιόπιστη αι ανεξάρτητη πληροφόρηση.
Είναι οι δημοσιογράφοι που τιμούν το έργο που αποφάσισαν να ακολουθήσουν.
Είναι οι συνάδελφοι, αν θα μπορούσα να θεωρηθώ συνάδελφος τους, που με κάνουν να αισθάνομαι περήφανος.
Η βράβευση τους με το εμβληματικό Νόμπελ Ειρήνης, δείχνει ότι κάποιοι θεωρούν την ερευνητική ανεξάρτητη και μαχητική δημοσιογραφία ως πυλώνα Δημοκρατίας.
Εύχομαι από καρδιάς η σημερινή βράβευση της Μαρία Ρέσσα και του Ντμίτρι Μουράτοφ, να εμπνεύσει τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την δημοσιογραφία και να τους έχουν ως πρότυπο.
Θα ήταν σίγουρα ακόμα μεγαλύτερη η συνεισφορά τους αν το κατάφερναν αυτό.
Μαρία και Ντμίτρι σας ευχαριστώ από καρδιάς που υπάρχετε.#menoumespeedy
