Είναι η τηλεργασία άραγε μια πολυτέλεια;
Προφανώς κάνουμε λόγο για την μετά το πέρας του κορονοιού και την αποκατάσταση της κανονικότητας εποχή. Η πανδημία μπορεί να μην αφήνει προς το παρόν περιθώρια επιλογής ως προς τις εργασιακές μας προτιμήσεις, ωστόσο είναι πολύ πιθανό η τάση της εργασίας εξ’ αποστάσεως να αποτελέσει κάποια στιγμή τον κανόνα κι όχι την εξαίρεση. Διότι όσο υποβιβάζει κάποιες πτυχές της ζωής, τόσο αναβαθμίζει κάποιες άλλες.
Σύμφωνα με έρευνα της γερμανικής τράπεζας Deutsche Bank, τουλάχιστον το 60% των ανθρώπων που μετέβησαν αναγκαστικά σε τηλεργασία τους τελευταίους μήνες, επιθυμούν να συνεχίσουν να δουλεύουν από το σπίτι για τουλάχιστον 2 ημέρες τη βδομάδα.
Μια τέτοια επιλογή ωστόσο, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων σε πρωτοφανή αποσύνδεση από τον έξω κόσμο, την αγορά και τις υπηρεσίες, ενώ ταυτόχρονα θα συνεχίσει να ευνοείται της οικονομικής δραστηριότητας, χωρίς να δίνει προστιθέμενη αξία σε αυτή.
Αυτό με απλά λόγια μεταφράζεται στην επιλογή μιας καθημερινότητας που θα κάνει την αγορά να κινείται λιγότερο· οι εργαζόμενοι εξ’ αποστάσεως δε θα χρειάζεται πλέον να επενδύουν στην εστίαση, στη μετακίνησή τους, και σε λοιπά, καθημερινά έξοδα που ενισχύουν την τοπική αγορά.
Για τους λόγους αυτούς, η ίδια γερμανική τράπεζα φέρνει στο τραπέζι μια ιδέα, σύμφωνα με την οποία η εξισορρόπηση της κατάστασης θα επέλθει με μια φορολόγηση της τάξεως του 5% για τους κατ’ επιλογήν εργαζόμενους από το σπίτι, η οποία θα γίνεται με κράτηση από το μηνιαίο τους εισόδημα.
Μια τέτοια απόφαση μέλλει, σύμφωνα το παραπάνω πλάνο, να αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες, καθώς τα χρήματα από την φορολόγηση των ατόμων που δουλεύουν σε τηλεργασία θα πηγαίνουν μέσω ανακατανομής του πλούτου στις κατώτερες τάξεις και στα blue collars, που δεν έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται εξ’ αποστάσεως.
Στις Η.Π.Α ένα τέτοιο νομοσχέδιο θα μπορούσε σύμφωνα με τους υπολογισμούς να συλλέξει έως και 48 δις ετησίως.
Η συζήτηση βρίσκεται σαφώς σε πολύ θεωρητικό στάδιο ακόμα, διότι η τηλεργασία το 2020 έσωσε και συνεχίζει να σώζει κυριολεκτικά ζωές, και, υπό αυτές τις συνθήες, το φυσικό εργασιακό περιβάλλον μάλλον θα αργήσει αρκετά να λειτουργήσει σε κανονικούς ρυθμούς.
Ντορίνα Παπαγεωργίου
