«Σαν βγεις στον πηγαιμό για το σχολείο, το παγουρίνο σου θά’ναι τόσο δα μικρό.
Μην παίξεις, μην τρέξεις, μην διψάσεις. Σε κάθε τάξη θα είσαστε πολλοί.
Το νερό δεν είναι site. Το νερό είν’ ακριβό.
Μα τον Κυριάκο μην μισήσεις.
Τόσος είναι.
Ένα μπουκάλι νερό και κείνο στό’δωσε μισό»
Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ:
Το παγουρίνο δεν εξυπηρετεί καμία ανάγκη και θα εξελιχθεί σε εστία μόλυνσης. Εκτός Αθήνας και ελαχίστων πόλεων της Χώρας, το νερό βρύσης δεν πίνεται.
Ειδικά στο δημοτικό, θα πίνει το ένα παιδί από του άλλου και το στόμιο θα το πιάνουν χωρίς απολύμανση χεριών. Η χωρητικότητα είναι αστεία. Το Κράτος θα μπορούσε να κάνει πιο έξυπνα πράγματα, όπως σε συνεργασία με εταιρίες εμφιαλωμένου, με πλήρη φοροαπαλλαγή, να μοίραζε μαθητικές δωροεπιταγές των 22 μικρών μπουκαλιών τον μήνα, ώστε ΚΑΙ το νερό να είναι ασφαλές και ικανό σε ποσότητα, αλλά ΚΑΙ οι ελληνικές εταιρίες να προβάλλονται με θετικό τρόπο. Μια τέτοια ενέργεια θα κόστιζε 5 σεντς ανα μπουκάλι, ήτοι 35.000 ευρώ την ημέρα, ήτοι 6.500.000 ευρώ για το σύνολο των διδακτικών ημερών. Μιλάμε για το κόστος κρατικής διαφήμισης μισού μήνα, προς τα ΜΜΕ αγιογραφίας του Κυριάκου.
Υ.Γ. Και αν με φόρμα πηγαίνεις στο σχολείο, δεν έχεις ζώνη, το παγουρίνο να πιαστεί. Μάλλον αυτός που το σχεδίασε δεν έχει δει ποτέ παιδί….
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
