Ευχαριστώ για τα χρόνια πολλά. Και όταν τα μεσάνυκτα πήρα τις πρώτες ευχές συντροφικότητας και αγάπης, έγραψα τον ακόλουθο απολογισμό για δεκαετίες οργανωμένης πάλης μέσα από τις γραμμές της αριστεράς, από μαθητής:
Ο χρόνος όσο μεγαλώνω περνά όλο και γρηγορότερα, έτσι είναι με την θεωρία της σχετικότητας (αχ! αυτός ο Αϊνστάιν). Γίνεται πιο βιαστικός. Σου γεννά ωραίες εικόνες, ενώ παίρνει μαζί στη διάβα του πολύτιμες φίλες και φίλους.
Ομολογώ, ότι προσπαθώ να προλάβω να μιλήσω για αυτά που πρέπει με αυτούς που πρέπει. Να γράψω όσα στροβιλίζουνε στο μυαλό μου. Τρέχω να προλάβω τις ελπίδες που φεύγουν, δημιουργώ καινούργιες. Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε προσμονές για τους νεότερους και μια πιο ενδιαφέρουσα όμορφη ζωή.
Ναι! Σπρώχνω την ενότητα και την συνεργασία μπας και μπορέσουμε να γίνουμε πιο αισιόδοξοι. Επιθυμία μου να καλλιεργήσουμε ελπιδοφόρες νίκες για τον λαϊκό κόσμο, μαζί του. Καταπολεμώ αυτούς που ανάγουν τις προσωπικές τους στρατηγικές σε δρόμο της αριστεράς. Οφείλουμε να μοιράσουμε τις γνώσεις που με κόπο συλλέξαμε και τις εμπειρίες, έστω και αν έχουν πόνο, ποτέ δεν ξεχνώ ότι έχουν και στιγμές ευτυχίας, χαρμόσυνης προσμονής
Καιρός να ακούσουμε ξανά τις μουσικές μας. Να χορέψουμε στους ρυθμούς του δίκαιου και της ελπίδας. Να γράψω έναν ακόμα στοίχο όπως φώναζα και φωνάζω στους απογοητευμένους πολλά χρόνια πριν, αναλογιζόμενος το πώς περνά αυτή η διαβολεμένα ηδονική και γεμάτο πληγές και εκπλήξεις ζωή. Στοίχο που έκλεινα σειρά από στροφές πάνω στην αγαπημένη μου διαλεκτική της ζωής (αχ! αυτή η καταραμένη, η πανούργα, η γλυκοαγαπημένη διαλεκτική που όλα τα ανατρέπει, αρκεί να προσπαθήσουμε). Μια διαλεκτική που ισχύει και στους σημερινούς σκοτεινούς καιρούς, γιατί όπως έλεγε και ο φίλος μου ο Μάνος “τίποτα δεν πάει χαμένο”. Με ηλιόλουστες ψυχές, όλα αλλάζουν, αρκεί να θυμάται κανείς ότι και στις πιο οδυνηρές στιγμές μας η ουσία είναι μία ως λέει, λοιπόν, η κατάληξη ενός δικού μου παλιού στοίχου:
«Όμορφα περάσαμε μέσα στης ασκήμιας τα πράγματα»
(από την συλλογή μου «Μονοπάτια», 2000), που εκδόθηκε σαν σήμερα, στα τότε γενέθλιά μου).
