Του Σπύρου Σιδέρη

Όπως ήταν αναμενόμενο ο Νίκος Ανδρουλάκης επικράτησε στις εσωκομματικές εκλογές του Κινήματος Αλλαγής με το τοπίο πλέον να είναι ακόμα πιο δύσκολα αναγνώσιμο για το μέλλον του κινήματος.

Όσοι θεωρούν ότι η εκλογή Ανδρουλάκη θα φέρει ένα κλίμα ανανέωσης στο Κίνημα Αλλαγής ίσως θα πρέπει να κάνουν δεύτερες σκέψεις για το τι σημαίνει ανανέωση.

Η ηλικιακή ανανέωση επηρεάζει θετικά μόνο τις αθλητικές ομάδες, αν και είναι μια πραγματικότητα ότι χρειάζεται ένας Βαλμπουενά ή ένας Ελ-Αραμπί, ώριμοι ηλικιακά παίχτες για να κάνουν τη διαφορά στον Ολυμπιακό.

Με τα πνευμόνια μόνο δεν κερδίζεις αγώνες, αλλά χρειάζεται μυαλό και ηγέτη για να κάνεις τη διαφορά σε μια ομαδική προσπάθεια.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ηλικιακά είναι νέος, όμως έχει ανδρωθεί σ’ ένα κομματικό σωλήνα, ένα περιβάλλον αποκομμένο από την κοινωνία και φυσικά η παραμονή του για μεγάλο χρονικό διάστημα στις Βρυξέλλες, τον έχει αποκόψει από την ελληνική πραγματικότητα.

Η γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν είναι και το καλύτερο πολιτικά «σχολείο» για μια ανανέωση σε έναν πολιτικό οργανισμό που έχει ανάγκη για φρέσκο αέρα, αλλά και όραμα.

Η εμπειρία είναι ένα πολύ σημαντικό συστατικό για έναν πολιτικό που θέλει να ηγηθεί ενός πολιτικού οργανισμού. Άλλο όμως ο πολιτικός οργανισμός κι άλλο ο κομματικός μηχανισμός, τον οποίο έχτισε πολύ καλά ο Ανδρουλάκης.

Όμως η εμπειρία στην παραγωγή πολιτικής είναι αυτό που κάνει τη διαφορά στην κοινωνία κι όχι ο κομματικός μηχανισμός που αφορά την ηγεσία του κόμματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένα καλό παράδειγμα. Η απειρία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το πρώτο επτάμηνο στη διακυβέρνηση της χώρας, έφερε ένα χαμένο ουσιαστικά διάστημα από πολιτικής άποψης.

Από την άλλη ο σκληρός κομματικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ασχολείται περισσότερο με τις κομματική κηδεμονία κι όχι με την παραγωγή αντιπολίτευσης, άρα πολιτικής. Κι αυτή είναι η Αχίλλειος πτέρνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που αδυνατεί να αγγίξει μαζικά την κοινωνία.

Σ’ έναν περίπλοκο γεωπολιτικά κόσμο, με συνεχείς ανατροπές και ανακατατάξεις, η εμπειρία και το πολιτικό εκτόπισμα του ηγέτη ενός κόμματος που ευελπιστεί να το επανακάμψει, είναι μια μεγάλη αναγκαιότητα.

Οι τοποθετήσεις του νέου Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, δεν συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Το όραμα για την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στην πρωτοκαθεδρία της ελληνικής πολιτικής σκηνής, δεν είναι θα είναι εφικτή, αν δεν υπάρχει όραμα ιδεολογικό και πολιτικό.

Μέχρι στιγμής αυτό που ακούστηκε από τον Νίκο Ανδρουλάκη, είναι ένας εναγκαλισμός με την επιστροφή στο παρελθόν.

Αυτή η αγκύλωση στο παρελθόν που φαίνεται να επικρατεί στη σκέψη του νέου Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, τουλάχιστον με όσα έχουμε ακούσει μέχρι τώρα, θα λειτουργήσει ως βαρίδι για να πάει το κίνημα μπροστά.

Κανείς δεν βγήκε νικητής όταν πολεμάει φαντάσματα και το παρελθόν στο ΠΑΣΟΚ, είναι ένα φάντασμα που στοιχειώνει τον νέο Πρόεδρο.

Φυσικά έχει πολλά να πράξει ο Ανδρουλάκης και τότε θα μπορέσουμε να τον κρίνουμε με πραγματικά στοιχεία κι όχι με εικασίες.

Αν και έχει αφήσει παρακαταθήκη στην Ευρωβουλή με τις πολιτικές που υπερασπίστηκε. Με αρκετές από αυτές να μην έχουν καμιά σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία που λέει ότι ανήκει.

Από την άλλη ο Γιώργος Παπανδρέου, έκανε τον δικό του αγώνα. Μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει κανείς με την απόφαση του, όμως ήταν μια πολιτική απόφαση και είχε κόστος. Πολύ δε περισσότερο τώρα που ηττήθηκε στο δεύτερο γύρο.

Οι πολιτικοί είναι για τα δύσκολα και τις δύσκολες αποφάσεις. Ο Παπανδρέου, δεν φοβήθηκε και θεώρησε ότι την δεδομένη χρονική στιγμή έπρεπε να κάνει τη δική του κίνηση. Μια κίνηση που είχε τα θετικά και τα αρνητικά της. Πάντως έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση του κόμματος και των μελών του, στο βωμό της ενότητα, της επανάκαμψης και ίσως και της προσωπικής του δικαίωσης.

Αναζητώντας το μέλλον του Κινήματος Αλλαγής, θα ήταν δύσκολο να το προδικάσουμε, λίγες ώρες μετά το δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών, με μεθυσμένους ακόμα τους υποστηρικτές αλλά και τον νέο Πρόεδρο από την νίκη.

Όμως θα φανεί μετά το χειροκρότημα και από τις πρώτες κινήσεις που θα κάνει ο Νίκος Ανδρουλάκης, τόσο για τον «εκπρόσωπο» του στη Βουλή, όσο και για το κοινό που θα απευθυνθεί για να τους εντάξει και να επανεντάξει στο Κίνημα Αλλαγής.#menoumespeedy