Της Βούλας Κεχαγιά
Σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας η πλειοψηφία είναι εκείνη που καθορίζει αποφάσεις και επιλογές. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αναδεικνύει κυβερνήσεις, η πλειοψηφία των μαθητών βγάζει το 15μελές της, η πλειοψηφία των ιδιοκτητών μιας πολυκατοικίας αποφασίζει εάν εν μέσω εκτόξευσης των τιμών στην ενέργεια, τα διαμερίσματα θα κάψουν πετρέλαιο θέρμανσης ή φυσικό αέριο. Κανόνας και μάλιστα σαφής.
Σε ορισμένες ωστόσο περιπτώσεις φαίνεται πως η πλειοψηφία κάνει κατάχρηση της ελευθερίας και των δικαιωμάτων που τής παρέχει η Δημοκρατία στο να αποφασίζει. Κραυγαλέο παράδειγμα συνιστά η πρόσφατη απόφαση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, δηλαδή της πλειοψηφίας της ΝΔ στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και την υποστήριξη όλων των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, να απορρίψει όλους τους προτεινόμενους μάρτυρες.
Ούτε ένας μάρτυρας δεν τούς έκανε για την θεσμική προσπάθεια να διερευνηθεί η υπόθεση της “λίστας Πέτσα” αλλά και το κατά πόσο συνδέονται οι κυβερνητικοί μηχανισμοί με συγκεκριμένη εταιρεία δημοσκοπήσεων. Ο ιδιοκτήτης της οποίας έλαβε από το ελληνικό δημόσιο 270.000 ευρώ με απευθείας ανάθεση για να εκτελέσει έργο “αδελφής” εταιρείας που έχει ο ίδιος στο όνομά του.
Εν προκειμένω έχουμε την ακόλουθη αντίφαση, που καταλήγει σε κοροϊδία: Η συνταγματική ρύθμιση επιτρέπει στην αξιωματική αντιπολίτευση να προτείνει την συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής -όπερ και εγένετο- με την στήριξη και των υπόλοιπων κομμάτων πλην της Νέας Δημοκρατίας.
Όμως την εμποδίζει ωστόσο ο Κανονισμός της Βουλής να αποφασίσει πώς θα λειτουργήσει η επιτροπή και ποιοι μάρτυρες θα κληθούν προς εξέταση. Η ΝΔ δεν θέλησε ούτε για τα μάτια του κόσμου, ούτε δηλαδή για τα προσχήματα να επιτρέψει στα υπόλοιπα κόμματα να υποδείξουν κάποιους από τους μάρτυρες.
Δεν έκοψε μόνο τον Πέτσα από τη “λίστα Πέτσα” αλλά συγχρόνως με τη στάση της θέλησε να πετσοκόψει και να στείλει το μήνυμα πως εμείς έχουμε την πλειοψηφία επομένως η εξεταστική θα λειτουργήσει όπως εμείς θα αποφασίσουμε. Απονευρωμένη, χωρίς ουσία, χωρίς τους μάρτυρες που θα φώτιζαν ίσως την υπόθεση, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να οδηγηθεί σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα. Είναι σαν να πηγαίνω κάποιον στα δικαστήρια αλλά η έδρα να με εμποδίζει να φέρω μάρτυρες για να αποδείξω τους λόγους της προσφυγής μου. Αστεία πράγματα κι εξίσου επικίνδυνα όταν θέλουμε να μιλάμε για Δημοκρατία. Στο τέλος η πλειοψηφία -που δεν άφησε χώρο ούτε καν στο προεδρείο για τους άλλους- θα κλείσει την υπόθεση ως ανούσια χωρίς να αποκλείεται να προσπαθήσει να βγει κι από πάνω καταθέτοντας δική της πρόταση για να διερευνήσει τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ. Ντροπή…#menoumespeedy
