Το lockdown είναι η ύστατη προσπάθεια που κάνουμε ως κοινωνίες για να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Με απλά λόγια, για να μην πεθάνουμε.
Η επιβολή του, η διάρκειά του και ο χρόνος που επιβάλλεται είναι το μέτρο της ανικανότητας του συστήματος υγείας να διαχειριστεί την πίεση που του βάζει η πανδημία. Όσο πιο ανίκανο σύστημα υγείας, τόσο πιο πιθανό και απαραίτητο ένα lockdown. Δεν είναι μια εύκολη επιλογή, δεν είναι μια κανονική επιλογή, δεν είναι μια επιλογή χωρίς κόστος.
Έχει τρομερό οικονομικό κόστος, την έκταση του οποίου δεν μπορούμε να μετρήσουμε πραγματικά, καθώς έχει προεκτάσεις από τα δημόσια οικονομικά μέχρι το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, άρα από την ισορροπία διεθνούς ισχύος μέχρι το πόσα παιδιά πεινάνε στις ευάλωτες οικογένειες.
Έχει τρομερό ψυχολογικό κόστος που κανείς δεν ασχολείται μαζί του, όσο έχει επιβληθεί ο νόμος της ατομικής ευθύνης και της αντικοινωνικής στοχοποίησης νέων ή όχι και τόσο νέων που απλά θέλουν μια ώρα ελεύθερο περπάτημα στην παραλία ή ακόμα ακόμα και να μην δώσουν λογαριασμό ούτε σε εμένα, ούτε σε κανέναν για το πως θα διαθέσουν το χρόνο τους.
Όλα αυτά έχουν προεκτάσεις. Πείνα, φτώχεια, δυστυχία, κακή ψυχική υγεία, κακή παρακολούθηση της σωματικής υγείας, χαμένες σχολικές χρονιές, χαμένες ώρες κοινωνικοποίησης, κλειστά μαγαζιά και άνθρωποι στα όρια τους. Αρα, το lockdown δεν είναι χαβαλές και κάθε κοινωνία πρέπει να κάνει ότι μπορεί για να το αποφύγει.
Πώς αποφεύγεις ένα lockdown όμως;
Με τα γνωστά μέτρα ασφαλείας, σίγουρα. Αλλά ως μέτρο της ανικανότητας του συστήματος υγείας, το αποφεύγεις με την ενίσχυση του ΕΣΥ, ώστε να περιορίσεις την ανικανότητά του και να φέρεις το lockdown όσο πιο αργά μπορείς, με όσο το δυνατόν μικρότερη διάρκεια.
Επομένως, οι καταστροφικές συνέπειες του lockdown, είναι άμεση συνάρτηση της αδιαφορίας για το σύστημα υγείας. Και αυτή η αδιαφορία έχει υπογραφή. Του τύπου που είναι στη φωτογραφία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι δογματικοί νεοφιλελεύθεροι της κυβέρνησής του με τις ιδεοληψίες και τα κολλήματά τους, είναι υπεύθυνοι για αχρείαστους θανάτους, για πιθανές περιπτώσεις που γιατροί θα βάζουν σε προτεραιότητα ανθρώπους στην εντατική αφήνοντας κάποιους να πεθάνουν, για κατεστραμμένες οικογένειες, για εργαζόμενους που ζουν στην ανασφάλεια χωρίς χρήματα, για κλειστές επιχειρήσεις, για την απόγνωση της χρεοκοπίας και των λουκέτων, για τις χαμένες σχολικές χρονιές, για την ανεργία και τη φτώχεια που με ένα μικρό διάλειμμα είναι και πάλι εδώ. Και όλα αυτά για να υπηρετήσουν τις ιδεοληψίες τους.
Τι κόστος είχαν μερικά λεωφορεία για τη Θεσσαλονίκη και μερικοί συρμοί για την Αθήνα; Πόσο δύσκολο ήταν σε τόσους μήνες να προετοιμάσουν την τηλεκπαίδευση; Να προμηθεύσουν υπολογιστές σε όλα τα νοικοκυριά με μαθητές. Να πιέσουν τις εταιρείες να μειώσουν τη χρέωση του ίντερνετ στην πιο ακριβή χώρα στην Ευρώπη. Να προσλάβουν δασκάλους και καθηγητές και να ζητήσουν από τους Δήμους να βρουν χώρους για να σπάσουν τα τμήματα. Να αποφύγουν το επικίνδυνο άνευ όρων άνοιγμα του τουρισμού. Να ενισχύσουν το σύστημα υγείας με χίλιες ακόμα ΜΕΘ ώστε να μην κινδυνεύει τώρα να καταρρεύσει. Να σχεδιάσουν μια σοβαρή πολιτική τεστ, με φθηνά, συνταγογραφούμενα, σε εταιρείες, σε πλατείες.
Πόσο κόστιζαν όλα αυτά; Σίγουρα όχι τόσο όσο κοστίζει ένα lockdown, το οποίο θα πάει την ύφεση στα ύψη, την ανεργία στο Θεό, τις επιχειρήσεις στο διάολο και τους εργαζόμενους στο περιθώριο της οικονομίας.
Η κυβέρνηση, οι ευθύνες και η κοινωνία
Η κυβέρνηση επέλεξε να γίνει αυτό. Και η ευθύνη της είναι βαριά. Την ώρα που έπρεπε να εκμεταλλευτεί το χρόνο που χάρισαν στη χώρα, το καλό της κλίμα και η προσεκτική συμπεριφορά των πολιτών, αυτοί στοχοποιούσαν κοινωνικές ομάδες, ξερνούσαν τις υπερσυντηρητικές τους ιδεοληψίες στα μούτρα της νεολαίας, έκαναν μπίζνες με λίστες Πέτσα, Μεγάλους Περιπάτους και άλλα πολλά.
Όμως τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά. Και ο βασικός υπεύθυνος για αυτά είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του. Αν τις ευθύνες δεν έχει σκοπό να τις ζητήσει η αντιπολίτευση, θα τις ζητήσει η κοινωνία. Σύντομα. Τώρα.
Αναστάσης Ασκητάς