Άρθρο της Δέσποινας Κετογλίδου
Η επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Kristalina Georgieva, στο ετήσιο οικονομικό forum Gaidar που διεξήχθη στη Ρωσία, ζήτησε από τις κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε μεγαλύτερες δαπάνες προκειμένου να αναζωογονήσουν τις οικονομίες τους!
Εξέφρασε μάλιστα την επιθυμία της, αυτή η αύξηση των δαπανών να γίνει με έναν «συγχρονισμένο» τρόπο προκειμένου να επιφέρει μεγαλύτερη ανάπτυξη διεθνώς. Ειδικότερα δε, ανέφερε, ότι η «συγχρονισμένη» αύξηση των δαπανών στον τομέα της Πράσινης Υποδομής θα αποδώσει κατά 2/3 μεγαλύτερη ανάπτυξη απ΄ ότι αν το κάνει κάθε κράτος ξεχωριστά.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η δήλωση της κ. Georgieva καθόσον, για πρώτη ίσως φορά, το ΔΝΤ παραδέχεται ότι η υπέρβαση της οικονομικής κρίσης – που αυτή τη φορά προκλήθηκε από την πανδημία του covid 19 – και η επίτευξη της πολυπόθητης ανάπτυξης θα πραγματοποιηθούν μέσω της αύξησης των δαπανών των κρατών. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για έμμεση ομολογία ότι οι κεϋνσιανές πολιτικές αποτελούν κλειδί για την υπέρβαση των οικονομικών κρίσεων. Ταυτόχρονα, η δήλωσή της συνιστά και παραδοχή των λανθασμένων επιλογών του Ταμείου στην επιβολή των σκληρών μονεταριστικών πολιτικών στα κράτη που καταφεύγουν στη στήριξη του Ταμείου για τον δανεισμό τους, όπως στην περίπτωση της χώρας μας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει η παρακίνηση προς τις κυβερνήσεις για αυξημένες δαπάνες στον τομέα της Πράσινης Υποδομής κι αυτό γιατί η πανδημία του covid 19 φαίνεται ότι σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή και συνεπώς με την ανάγκη για ενίσχυση της ανθεκτικότητας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναφέρει πώς τα μοντέλα μετάδοσης λοιμωδών νοσημάτων θα μεταβληθούν ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής (ΠΟΥ, 2020) ενώ στη «Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030» συνδέεται άμεσα η πανδημία του covid 19 με την ανάγκη προστασίας και αποκατάστασης της φύσης. Η κρίση στη βιοποικιλότητα και η κρίση στον τομέα του κλίματος είναι αλληλένδετες. Η κλιματική αλλαγή επιταχύνει την καταστροφή του φυσικού κόσμου μέσω της ξηρασίας, των πλημμυρών και των δασικών πυρκαγιών, ενώ η απώλεια και η μη βιώσιμη χρήση της φύσης αποτελούν με τη σειρά τους βασικές αιτίες της κλιματικής αλλαγής. Όμως, όπως και οι κρίσεις, έτσι και οι λύσεις τους είναι αλληλένδετες.
Ήδη ως απάντηση στην οικονομική κρίση που προκάλεσε η παρούσα πανδημία, η ΕΕ υποχρεώθηκε να διαμορφώσει ένα χρηματοδοτικό πλαίσιο επιπλέον της ΚΑΠ και της Πολιτικής Συνοχής. Πρόκειται για το Ταμείο Ανασυγκρότησης από το οποίο η χώρα μας εκτιμάται ότι θα λάβει περίπου 32 δις ευρώ επιπλέον των 40 δις από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο.
Οι προβλέψεις για τις καταστροφές που θα δημιουργήσει η κλιματική αλλαγή είναι χειρότερες από την πανδημία του covid 19. Γι αυτό και ΕΕ θεωρεί ζωτικής σημασίας να προληφθεί και να αναπτυχθεί η ανθεκτικότητα σε μελλοντικές επιδημικές εξάρσεις. Οι Πράσινες Υποδομές, για τις οποίες η κ. Georgieva παρακινεί τα κράτη να ξοδέψουν πολλά χρήματα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των πόλεων και των περιαστικών περιοχών. Η ΕΕ στη στρατηγική της για τις Πράσινες Υποδομές προβλέπει την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι η Πράσινη Υποδομή θα καταστεί μόνιμη συνιστώσα του χωροταξικού σχεδιασμού και της εδαφικής ανάπτυξης και ότι είναι πλήρως ενσωματωμένη στην εφαρμογή των πολιτικών, των οποίων οι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν πλήρως ή εν μέρει με βασιζόμενες στη φύση λύσεις. Προέβλεψε επίσης ότι οι περιφερειακές πολιτικές ή οι πολιτικές για τη συνοχή, την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον, οι πολιτικές για τη διαχείριση του κινδύνου καταστροφών, οι πολιτικές για την υγεία και τους καταναλωτές, καθώς και η Κοινή Γεωργική Πολιτική θα είναι οι κύριοι τομείς πολιτικής, μέσω των οποίων θα προωθηθεί η Πράσινη Υποδομή. Όμως στην πολιτική της ΕΕ για την υγεία, παρά τις πολυάριθμες μελέτες που καταδεικνύουν τη θετική σύνδεση μεταξύ της Πράσινης Υποδομής και της ανθρώπινης υγείας, η Πράσινη Υποδομή δεν χρησιμοποιείται ευρέως από τους αρμόδιους για τη χάραξη πολιτικής και τα ενδιαφερόμενα μέρη, ως οικονομικά αποδοτική λύση για θέματα υγείας. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι το «πράσινο» εργασιακό περιβάλλον βοηθάει στην καλύτερη υγεία των εργαζομένων και οδηγεί σε μεγαλύτερη αποδοτικότητά τους.
Η κατεύθυνση, για αύξηση των δημοσίων δαπανών, προς την Πράσινη Υποδομή, που το ΔΝΤ δίνει, είναι ευκαιρία για την άσκηση πολιτικών και την εκτέλεση έργων Πράσινης Υποδομής ακόμη και από κράτη που πιέζονται δημοσιονομικά ή/και δεν έχουν να επιδείξουν ιδιαίτερες επιδόσεις στην περιβαλλοντικό πεδίο. Η αξιοποίηση των πόρων για έργα Πράσινης Υποδομής μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τον μετριασμό της κλιματικής απορρύθμισης με στόχο την οικοδόμηση ανθεκτικότητας και συνακόλουθα την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας και τη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας.
Η βιώσιμη ανάπτυξη στην οποία στοχεύουμε για την ευημερία του ανθρώπου, προϋποθέτει την ύπαρξη του πλανήτη και του ανθρώπινου είδους μέσα σε ένα δίκαιο κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά πλαίσιο.
Ξοδέψτε λοιπόν, για να σωθούμε! *
*Αν και άργησαν, επιτέλους το κατάλαβαν…
Πηγή:realpontiki.gr, Άρθρο της Δέσποινας Κετογλίδου
