Μια συζήτηση που κρατάει χρόνια στην Ελλάδα. Ίσως ναι είναι το μόνο αδιάβλητο σύστημα που υπάρχει, αλλά το θέμα είναι πως εφαρμόζετε. Έχουμε το δικαίωμα να βάζουμε 16άχρονα και 17άχρονα παιδιά, να αγωνίζονται να περάσουν σε μια σχολή και όλοι οι κόποι τους να κρίνονται σε μια εξέταση; Και ακόμα να έχουμε και περιπτώσεις αυτοκτονίας ή κατάθλιψης νεαρών ανθρώπων;
Είναι η βάση όπου έχει βάλει το Υπουργείο παιδείας, σωστό μέτρο ή τιμωρητικό;
Παλιότερα ίσως είχε νόημα, αλλά σε οικονομικά πενιχρές εποχές, όπου οι φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα, με τις σπουδές και να προσπαθούν να εισαχθούν σε μια σχολή κοντά στο ν τόπο διαμονής τους, μάλλον το μέτρο της βάσης, μοιάζει τιμωρητικό.
Τι θα μπορούσε να γίνει για να κάνουμε την μετάβαση σε ένα πιο σύγχρονο σύστημα Πανελληνίων, εξίσου αδιάβλητο.
Σε όλον τον δυτικό κόσμο ισχύουν οι κατατακτήριες και όχι οι Πανελλήνιες. Δηλαδή, ας πάρουμε το Αγγλικό μοντέλο παιδείας, όπου οι μαθητές κάνουν 1-2 χρόνια προπαρασκευαστικά μαθήματα, κάνουν αίτηση σε 5 Πανεπιστήμια και σε συγκεκριμένα τμήματα (Ηλεκτρολόγων ,Πολιτικών Μηχανικών , Φιλοσοφικής κτλ) και τα Πανεπιστήμια απαντάνε πως προκειμένου να εισαχθείς στο τμήμα της επιλογής σου, πρέπει να πιάσεις ένα μάξιμουμ βαθμό στα μαθήματα που θα διαγωνιστείς .
Η διαφορά είναι πως και ο μαθητής επιλέγει που θα φοιτήσει και το Πανεπιστήμιο επιλέγει τον μαθητή που θα είναι ο καθρέφτης του Πανεπιστημίου και θα τον βοηθήσει να ανέβει είτε σε Πανελλήνιο επίπεδο, είτε σε Παγκόσμιο επίπεδο.
Φυσικά τίθεται και το θέμα της αξιολόγησης των Ακαδημαϊκών Ιδρυμάτων σε Πανελλήνιο επίπεδο σε διάφορους τομείς, όπως για παράδειγμα η Έρευνα, το επίπεδο των καθηγητών και οι υποδομές.
Σημείωση όλα αυτά τα οποία περιγράφονται ισχύουν σε δημόσια Αγγλικά πανεπιστήμια, χωρίς οι γονείς να χρειάζονται να βάλουν το χέρι στην τσέπη τους, για οποιοδήποτε λόγο.
Στο Αγγλικό σύστημα η μόνη περίπτωση που χρειάζεται να πληρώσει ο Φοιτητής τις σπουδές του είναι σε μεταπτυχιακά πτυχία, όπως ισχύει και εδώ στην Ελλάδα.
Όπως και να έχει όπως ο Πλάτωνας είπε στην πολιτεία: Το μόριο μιας κοινωνίας είναι η εξειδίκευση, το Αγγλικό μοντέλο είναι αυτό που ωθεί τους μαθητές στην εξειδίκευση, αφού θα φοιτήσουν σε σχολή της επιλογής του και όχι σε όποιο τμήμα περάσουν ή ακόμα και σε όποια πόλη βρεθούν αναγκαστικά.
Με λίγα λόγια ίσως οι υπεύθυνοι για την παιδεία, πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται σοβαρά την αλλαγή του συστήματος των Πανελληνίων σε ένα ποιο σύγχρονο μοντέλο όπου είναι ευθυγραμμισμένο σε Δυτικό Ευρωπαϊκά επίπεδα.
Χρήστος Βαδράτσικας
MSc Satelilte Communication & Space Environment
Lancaster University
United Kingdom
