Θα δεχτούμε άκριτα ό,τι μας ”σερβίρει” η φαρμακοβιομηχανία; Δεν πρέπει να είμαστε σίγουροι πως θα είναι και ασφαλές και αποτελεσματικό;
Του Τάκη Γεωργακόπουλου*
Πολύς λόγος γίνεται όλο αυτόν τον καιρό, από τον Φεβρουάριο του 2020 και δώθε, για τα τεστ κορωνοϊού, αλλά και για την προσμονή του νέου εμβολίου.
Σε ό,τι αφορά τα τεστ, έως τώρα κανείς δεν έστερξε να εξηγήσει στους πολίτες πως είναι άλλο πράγμα η μόλυνση από τον νέο κορωνοϊό και άλλο πράγμα -και πιο σοβαρό- η νόσηση από τον κορωνοϊό, είτε αυτή είναι με ελαφρά συμπτώματα είτε πρόκειται για βαριά νόσηση, αφού δεν γνωρίζουμε ακόμη ακριβώς για πόσο καιρό μπορεί να μεταδίδει ένας άνθρωπος που έχει μολυνθεί.
Οι αριθμοί που μας αράδιαζαν -ή ακόμη μας αραδιάζουν κάθε φορά- δεν είναι διαφωτιστικοί, αλλά προκαλούν τρόμο επειδή ακριβώς δεν συνοδεύονται (και θεωρώ σκόπιμα) από τη διευκρίνιση πόσα από τα κάθε φορά «νέα κρούσματα» αφορούν μόλυνση από κορωνοϊό και πόσοι από αυτούς που μολύνθηκαν νοσούν είτε ελαφρά είτε βαριά.
Σύγχυση με τα τεστ
Όλοι θυμόμαστε πως στο ξεκίνημα της πανδημίας η διαχείριση των ανθρώπων με συμπτώματα γινόταν κατά συγκεχυμένο τρόπο από τον αρμόδιο κρατικό φορέα που έδινε οδηγίες. Με το πέρασμα του χρόνου η διαχείριση έγινε πιο ξεκάθαρη, εξορθολογισμένη θα έλεγα, από τα δημόσια νοσοκομεία, αλλά με το τεστ ανίχνευσης του κορωνοϊού υπήρξε και υπάρχει ακόμη και σύγχυση και αισχροκέρδεια από τον ιδιωτικό τομέα… Ποιοι και πότε πρέπει να υποβληθούν σε τεστ;
Ο ΕΟΠΥΥ, αν και χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση (με απόφαση του ΓΛΚ), δεν καλύπτει το κόστος, παρότι για κάποιες ομάδες αυτό θεωρείται υποχρεωτικό. Οι υγειονομικοί εργαζόμενοι στο ξεκίνημα της πανδημίας έμειναν ακάλυπτοι, χωρίς τεστ, αν και ήταν κάθε μέρα εκτεθειμένοι στον κίνδυνο μόλυνσης!
Το καλοκαίρι μας είπαν πως πρέπει να κάνει τεστ κάθε εργαζόμενος σε δομή Υγείας που επιστρέφει από την άδειά του. Κι αν πάρει άδεια δύο φορές την καλοκαιρινή περίοδο, ουδείς γνωρίζει αν πρέπει να ξανακάνει τεστ κορωνοϊού. Ούτε ζητείται κάτι τέτοιο.
Κάθε ασθενής που πρόκειται να χειρουργηθεί πρέπει να κάνει τεστ, λένε. Πού όμως; Ιδιωτικά, με ατομική δαπάνη, ή στο νοσοκομείο όπου θα χειρουργηθεί; Κι ώσπου να δοθεί η απάντηση τι γίνεται; Μένει μέσα ή στο σπίτι του; Κι αν το χειρουργείο είναι επείγον; Θα γίνει και χωρίς να ληφθεί δείγμα για τεστ;
Αλλά και για κάθε εισαγωγή στη ΜΕΘ τα νοσοκομεία ζητούν να έχει προηγηθεί τεστ κορωνοϊού. Κι ώσπου να βγει η απάντηση πού θα μένει ο διασωληνωμένος ασθενής; Οδηγία από τον ΕΟΔΥ δεν υπήρχε εξαρχής και δεν υπάρχει ακόμη. Αυτά τα ζητήματα τα διευθετούσαν μόνοι τους οι γιατροί και κάθε νοσοκομείο, δημόσιο ή ιδιωτικό, αν επρόκειτο για ΜΕΘ, εφάρμοζε διαφορετική πολιτική…
Το νέο εμβόλιο
Τώρα πλησιάζει η ώρα του εμβολίου και «στρώνεται» μεθοδικά το έδαφος για να γίνει αποδεκτό (εκούσια ή ακούσια… υποχρεωτικά) χωρίς να γνωρίζουμε αν το νέο εμβόλιο, που παράγεται με ταχύρρυθμες διαδικασίες ως προς τις φάσεις μελέτης της καταλληλότητάς του, θα είναι και ασφαλές και αποτελεσματικό.
* Ασφαλές ως προς τις ανεπιθύμητες ενέργειες (παρενέργειες) που μπορεί να προκαλέσει.
* Αποτελεσματικό ως προς την παραγωγή αντισωμάτων και την πρόκληση ανοσίας που θα προστατεύουν τον άνθρωπο.
Άραγε, στο όνομα της «προστασίας της δημόσιας υγείας», θα δεχτούμε άκριτα ό,τι μας «σερβίρει» η φαρμακοβιομηχανία που έχει προσυμφωνήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) και τις επιμέρους χώρες – μέλη της Ε.Ε.; Η ασφάλεια του εμβολίου δεν αποτελεί μέρος της δημόσιας υγείας;
Δεν πρέπει να είμαστε σίγουροι πως το νέο εμβόλιο θα είναι και ασφαλές και αποτελεσματικό; Δεν δικαιούμαστε να γνωρίζουμε τα δεδομένα του νέου εμβολίου και ταυτόχρονα να αποφασίζουμε, καθένας για τον εαυτό του, αν επιθυμεί να εμβολιαστεί;
Κι ακόμη δεν δικαιούμαστε ως πολίτες της Ελλάδας και της Ε.Ε., στο πλαίσιο της ατομικής προστασίας μας, να προσφύγουμε κατά της αντίστοιχης εταιρείας και να αξιώσουμε να της επιδικαστεί αστική ευθύνη αν το νέο εμβόλιο (μας) προκαλέσει βαριά βλάβη υγείας; Έτσι δεν γίνεται και για κάθε άλλο φαρμακολογικό προϊόν;
Γιατί τώρα, απ’ ό,τι λέγεται, η Ε.Ε. (πιθανώς και η χώρα μας) έχει προσυμφωνήσει πως δεν θα εγείρονται αξιώσεις αστικής ευθύνης εις βάρος των εταιρειών που θα παρασκευάσουν το νέο εμβόλιο; Από πού απορρέει το δικαίωμα της Ε.Ε. και της χώρας μας (δηλαδή της κυβέρνησης) να συνάπτουν τέτοιες συμφωνίες;
Η Αριστερά να πάρει θέση
Η Αριστερά οφείλει να λάβει δημόσια θέση γι’ αυτά τα ζητήματα, που, πέρα από την ιατρική, εισδύουν στη σφαίρα της επιχειρηματικότητας, άρα και του κέρδους με κάθε τρόπο… Τουλάχιστον να μην υπάρξει κόστος σε ανθρώπινες ζωές σε αυτή τη διαδικασία…
Η δημόσια υγεία περιλαμβάνει -εκτός του κορωνοϊού- και την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του νέου εμβολίου έναντι του κορωνοϊού. Συνεπώς θεωρώ πως τα δύο μείζονα ζητήματα «ασφάλειας και αποτελεσματικότητας» του νέου εμβολίου πρέπει να τεθούν έγκαιρα και στο πεδίο της πολιτικής συζήτησης και να υπάρξει διακομματική επιστημονική επιτροπή που, σε συνεργασία με τον ΕΟΦ, να εγγυηθεί στους πολίτες για το εμβόλιο έναντι του κορωνοϊού.
Να αποφασίζουμε εμείς για την υγεία μας
Θα ήταν θανάσιμο λάθος η διαχείριση του εμβολίου έναντι του κορωνοϊού και της πολιτικής των εμβολιασμών να γίνει με όρους επικοινωνιακούς και όρους υποχρεωτικότητας, αν δεν πειστούν οι πολίτες πως το νέο εμβόλιο, παρά τον ταχύρρυθμο τρόπο παρασκευής του, (θα) είναι και αποτελεσματικό ως προς την παραγωγή αντισωμάτων για την προστασία καθενός που θα εμβολιαστεί, αλλά και ασφαλές ως προς τις ανεπιθύμητες ενέργειες που αυτό μπορεί να προκαλέσει, χωρίς κανέναν περιορισμό στην άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων κάθε πολίτη σε περίπτωση πρόκλησης κάθε βλάβης υγείας. Δεν ζητάμε πολλά, αλλά το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε εμείς για την υγεία μας και τη ζωή μας.
* Ο Τάκης Γεωργακόπουλος είναι γιατρός, πνευμονολόγος, διευθυντής της ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών