Του Σπύρου Σιδέρη
Παρακολούθησα σε κονσέρβα είναι η αλήθεια τις συνεντεύξεις των τριών επικρατέστερων υποψηφίων για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, στο MEGA και την εκπομπή της Νίκης Λυμπεράκη «Μεγάλη Εικόνα».
Οι τρεις υποψήφιοι, με αλφαβητική σειρά για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, Νίκος Ανδρουλάκης, Ανδρέας Λοβέρδος και Γιώργος Παπανδρέου, έδειξαν ετοιμοπόλεμοι στις ερωτήσεις της δημοσιογράφου, περιγράφοντας αυτό που θεωρούν ότι μπορούν να προσφέρουν στο Κίνημα Αλλαγής και στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Κοινή συνισταμένη και των τριών επικρατέστερων υποψηφίων για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής ήταν η επιθυμία τους για επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, τόσο στο όνομα όσο και στο έμβλημα του κινήματος.
Βέβαια μόνο θετική δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για τον ίδιο η αναφορά του Ανδρέα Λοβέρδου στο έμβλημα του Κινήματος Αλλαγής που το παρομοίωσε ως ανεμιστηράκι. Μπορεί να ονειρεύεται για τους δικούς του λόγους τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ, όμως δεν μπορεί να απαξιώνει δημόσια τα σύμβολα του κόμματος που διεκδικεί την εξουσία του.
Όμως ο Ανδρέας Λοβέρδος μοιάζει περισσότερο από κάθε άλλον, ξένο σώμα στο Κίνημα Αλλαγής. Η ρητορική του, η πολιτική που ακολουθεί στο δρόμο για την ηγεσία του Κινήματος έχει περισσότερα χαρακτηριστικά από τον τρόπο που πολιτεύεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά από ένα πρόσωπο του κέντρου ή της κεντροαριστεράς.
Ασάφειες, λαϊκισμό, επιθέσεις, αντί για άνοιγμα, πρόγραμμα και θέσεις είναι το οπλοστάσιο του.
Οι κινήσεις του, η ένταση που βγάζει υποδηλώνουν ανασφάλεια στο αν είναι ικανός να ηγηθεί. Αν είναι ικανός να στηρίξει όσους παρασκηνιακά τον στηρίζουν. Δεν είναι τυχαίο ότι προσπέρασε το ζήτημα της κινητοποίησης άλλων κομμάτων στις διαδικασίες του Κινήματος Αλλαγής, και αναφέρθηκε στοχευμένα μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κι όχι στη Νέα Δημοκρατία που βοά ο τόπος για τις σχέσεις που έχει με το κυβερνών κόμμα.
Από την άλλη ο Νίκος Ανδρουλάκης, προσπαθεί να αποκτήσει ηγετικό προφίλ. Στηρίζεται σε μηχανισμούς και αποενοχοποιεί τον εαυτό του για την επιλογή του να παραμείνει στην Ευρωβουλή ακόμα κι αν εκλεγεί Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής. Θυμίζει γραφειοκράτη περισσότερο παρά πολιτικό που είναι ικανός να πάρει στις πλάτες του το κόμμα και να το προχωρήσει μπροστά.
Από την άλλη ο Γιώργος Παπανδρέου, από τη χτεσινή του εμφάνιση, δείχνει ότι έχει εσωτερικά ισορροπήσει, κάνοντας την αυτοκριτική του και γυρίζοντας σελίδα βλέποντας το μέλλον κι όχι το παρελθόν.
Το παρελθόν είναι δίδαγμα, αλλά το μέλλον είναι που πρέπει να φτιάξουμε, σημειώνει σε κάποια στιγμή στη συνέντευξη του στο MEGA κι εκεί έχει στοχοποιήσει την πολιτική του.
Απέδειξε, από τα όσα είπε, ότι η ηλικία από μόνη της δεν φέρνει την ανανέωση αλλά ο φρέσκος τρόπος σκέψης και η εναρμόνιση της με την πολιτική στην πράξη μπορεί να την φέρει.
Μπορεί να μας είχε ξενίσει με όσα έλεγε όταν εκλέχτηκε Πρωθυπουργός το 2009, όμως εκείνες του οι προτάσεις σήμερα είναι κυρίαρχες στην πολιτική πρακτική και συζήτηση.
Εξάλλου ο Γιώργος Παπανδρέου αναγκάστηκε να μπει σε μνημονιακό καθεστώς, ενώ οι επόμενοι, συμπεριλαμβανομένων του Ανδρέα Λοβέρδου ως Υπουργού και του Νίκου Ανδρουλάκη ως στελέχους του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, υπηρέτησαν τα μνημόνια.
Ο δρόμος για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, έχει ακόμα δρόμο και όλα είναι πιθανά για το αποτέλεσμα, όμως κάθε δημόσια εμφάνιση προσθέτει ή αφαιρεί από τον κάθε ένα υποψήφιο πόντους. Ο λογαριασμός θα έρθει στο τέλος φυσικά, για όλους.#menoumespeedy
