
Σε νέα του ανάρτηση στο Facebook ο Καθηγητής Πολιτικής της υγείας, Ηλίας Μόσιαλος, αναφέρεται σε βίντεο που δείχνει στοιχεία για την εξέλιξη των ποσοστών νοσηλείας μεταξύ ανεμβολίαστων και εμβολιασμένων.
Αναλυτικά τα όσα αναφέρει παραθέτοντας και το βίντεο:
Πολλοί ανησυχούν για το ποσοστό των εμβολιασμένων για τον κορωνοϊό που νοσηλεύονται.
Tα ποσοστά νοσηλείας μεταξύ ανεμβολίαστων και εμβολιασμένων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το συνολικό ποσοστό των εμβολιασμών στην κοινότητα. Ας δούμε τι δείχνει το συνημμένο βίντεο.
Πρόκειται για μια μοντελοποίηση που εξηγεί πως μεταβάλλονται σε βάθος χρόνου τα ποσοστά των εισαγωγών στα νοσοκομεία, και πως αυτά αντιστοιχούν σε εμβολιασμένους (στην πρώτη μπάρα από τα αριστερά) και σε μη εμβολιασμένους (στη μεσαία μπάρα) ενώ με κόκκινο παρουσιάζεται το σύνολο των εισαγωγών στα νοσοκομεία.
Η μοντελοποίηση αναφέρεται σε σταθερό πληθυσμό 100.000 ατόμων που εκτίθενται στον κορωνοϊό, και θεωρώντας πως ο ρυθμός εισαγωγής στα νοσοκομεία για τους ανεμβολίαστους είναι 10% και για τους εμβολιασμένους 0.5%. Για να μην μπερδευόμαστε, έχουμε να κάνουμε με ένα υποθετικό μοντέλο που αφορά μια κοινότητα 100.000 ατόμων που εκτίθενται σε COVID, και όπου τα ποσοστά νοσηλείας για εμβολιασμένους και μη είναι σταθερά, και η μόνη αλλαγή είναι το ποσοστό των εμβολιασμένων.
Καθώς περισσότερα άτομα εμβολιάζονται (θεωρώντας πως όλες οι άλλες παράμετροι παραμένουν ίδιες) οι συνολικές εισαγωγές στα νοσοκομεία θα μειωθούν. Αλλά το ποσοστό επί τοις εκατό των εμβολιασμένων που θα νοσηλευθούν θα αυξηθεί, όχι επειδή τα εμβόλια δεν λειτουργούν, αλλά επειδή υπάρχουν περισσότεροι εμβολιασμένοι άνθρωποι.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να παρατηρήσουμε και να υπογραμμίσουμε πως υπάρχουν λιγότερες νοσηλείες συνολικά. Αυτό το σημείο φαίνεται, στο τέλος του βίντεο όπου το 100% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί.
Βλέπουμε πως εκεί καταγράφονται πολύ λίγες νοσηλείες: δηλαδή έχουμε μόνο 500 εισαγωγές, ενώ με 0% εμβολιασμένους στην κοινότητα είχαμε 10,000 εισαγωγές.
Είναι προφανές πως στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλές άλλες μεταβλητές, αλλά ο σκοπός αυτής την απλοποίησης είναι να δείξουμε ότι από μόνο του, το ποσοστό των εμβολιασμένων που νοσηλεύονται δεν εξηγεί εάν είναι αποτελεσματικά τα εμβόλια.
Δεν μπορούμε πάντα, με τόσο απλά παραδείγματα όπως το παραπάνω, να εξηγήσουμε μια δυναμικά εξελισσόμενη επιδημιολογική εικόνα ή τα αποτελέσματα μιας παρέμβασης της δημόσιας υγείας. Έχει όμως σημασία να μην αναιρούμε τα αναντίρρητα ευεργετικά αποτελέσματα των μαζικών εμβολιασμών, όπως την μείωση στο φόρτο στα νοσοκομεία, ή τη μείωση των θανάτων, απομονώνοντας μια παράμετρο.
Και επιπλέον, έχει τεράστια σημασία να αυξηθεί το επίπεδο των εμβολιασμένων σε κάθε κοινότητα.