Γράφει η Μαρία Λίλα
Στο αποκορύφωμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο πιο θανατηφόρος ιός της γρίπης στην Ιστορία της ανθρωπότητας, ξέσπασε σε ένα στρατόπεδο του Κάνσας για να μετακινηθεί στη συνέχεια, ανατολικά με τα αμερικανικά στρατεύματα, σκοτώνοντας εντέλει, μέχρι και 50 εκατομμύρια ανθρώπους, σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σκότωσε περισσότερους ανθρώπους σε είκοσι τέσσερις μήνες από ό,τι σκότωσε το AIDS σε είκοσι τέσσερα χρόνια, περισσότερους σε ένα χρόνο από ό,τι ο Μαύρος Θάνατος, σε έναν αιώνα. Και όταν συνέβη δεν ήταν Μεσαίωνας.
Ωστόσο, οι περισσότερες ιστορίες που έχουν γραφτεί για την γρίπη του 1918, επονομαζόμενη και γνωστή ως ισπανική- λόγω της ευρωπαϊκής λογοκρισίας κι επειδή η Μαδρίτη είχε διατηρήσει στάση ουδετερότητας κι ο Τύπος της έδινε μια πιο ρεαλιστική εικόνα της πανδημίας- αναφέρουν πως τελείωσε το καλοκαίρι του 1919 όταν τελικά υποχώρησε το τρίτο κύμα της αναπνευστικής μετάδοσης.
Διαφορετική είναι, όμως, η εικόνα που δίνει ο Αμερικανός ιστορικός και συγγραφέας Τζον Μπάρι (John M. Barry) στο βιβλίο του για την πανδημία της Μεγάλης Γρίπης.
Η λεγόμενη Ισπανική Γρίπη ήταν πολύ πιο μολυσματική και θανατηφόρα, από τον Covid-19, υποστηρίζει. Σκότωσε περισσότερα από 50 εκατομμύρια παγκοσμίως και περίπου 675.000 Αμερικανούς – πάνω από δέκα φορές τον αριθμό των νεκρών από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις ΗΠΑ. «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μεταφερθήκαμε απευθείας στα “Roaring Twenties”», λέει ο Barry. «Πρώτα όμως περάσαμε το 1919, που είναι ένα από τα πιο χαοτικά και βίαια χρόνια στην αμερικανική ιστορία. Το επακόλουθο της σημερινής εποχής, ελπίζουμε, να είναι πολύ διαφορετικό»
Επιπλέον, με βάση τους αριθμούς κρουσμάτων στη Βρετανία, συχνά υποστηρίζεται ότι η πανδημία του περασμένου αιώνα (1918-1919) ξέσπασε σε τρία κύματα.
Αλλά ο Μπάρι έγραψε στους «New York Times», στις 31 Ιανουαρίου πως υπήρχε και ένα τέταρτο κύμα της Ισπανικής Γρίπης και ήταν επίσης θανατηφόρο: « …., ο ιός συνέχισε να σκοτώνει. Μια παραλλαγή που εμφανίστηκε το 1920 ήταν αρκετά θανατηφόρα που θα έπρεπε να λογίζεται ως τέταρτο κύμα. Σε ορισμένες πόλεις, μεταξύ των οποίων το Ντιτρόιτ, το Μιλγουόκι, η Μινεάπολη και το Κάνσας Σίτι του Μιζούρι, οι θάνατοι ξεπέρασαν ακόμη και αυτούς του δεύτερου κύματος, που ευθύνονται για τους περισσότερους θανάτους της πανδημίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός των ΗΠΑ είχε άφθονη φυσική ανοσία από τον ιό της γρίπης έπειτα από δύο χρόνια συνεχών μολύνσεων και αφού η θνησιμότητα στο τρίτο κύμα ήταν μικρότερη, των δύο πρώτων.
Σχεδόν όλες οι πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν περιορισμούς κατά τη διάρκεια του λοιμώδους δεύτερου κύματος της πανδημίας, το οποίο κορυφώθηκε το φθινόπωρο του 1918. Εκείνο τον χειμώνα, ορισμένες πόλεις επέβαλλαν ξανά τους ελέγχους όταν χτύπησε ένα τρίτο, αν και λιγότερο θανατηφόρο κύμα. Αλλά ουσιαστικά καμία πόλη δεν ανταποκρίθηκε το 1920. Οι άνθρωποι είχαν κουραστεί από τη γρίπη, όπως και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι εφημερίδες γέμιζαν με τρομακτικές ειδήσεις για τον ιό, αλλά κανείς δεν νοιαζόταν, πλέον. Οι άνθρωποι εκείνη την εποχή αγνόησαν αυτό το τέταρτο κύμα, το ίδιο και οι ιστορικοί . Ο ιός μεταλλάχθηκε σε συνηθισμένη εποχική γρίπη το 1921, αλλά ο κόσμος είχε ξεμπερδέψει μαζί του πολύ πιο πριν».
Ο Μπάρι σημειώνει ότι δεν πρέπει να επαναλάβουμε αυτό το λάθος, όμως μια επανάληψη μοιάζει πιθανότερη να συμβεί και τώρα, έναν αιώνα μετά τη Μεγάλη Γρίπη.
Θα υπάρξουν περισσότερα κύματα, μπορεί να είναι θανατηφόρα, αλλά κανείς δεν θα ασχολείται, πια μαζί τους.
Κι όταν θα νομίζουμε πως τελειώσαμε με την πανδημία, οι μελέτες θα δείχνουν πως ο Covid-19 δεν έχει τελειώσει, ακόμη, μαζί μας.
Κραυγαλέο παράδειγμα για αυτή τη ζοφερή πρόβλεψη, οι αρνητές. Χαρακτηριστικότερο όλων ο Ντόναλντ Τραμπ, που προσποιήθηκε για μήνες, ότι ο Covid-19 δεν υπήρχε, σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, μέχρι να αναγκαστεί να λογικευτεί και να πάρει μέτρα πρόληψης.
Ο Μπάιντεν υποσχέθηκε να δαμάσει τον ιό με την «επιστήμη». Αλλά έβαλε όλα τα αυγά του σε ένα καλάθι – αυτό του εμβολιασμού. Αυτή η στρατηγική απέτυχε, αφενός επειδή δεν προχώρησε η άρση της πατέντας-όπως έχει ζητήσει ο ΠΟΥ κι αφετέρου επειδή πολλοί Αμερικανοί μπερδεύουν περίεργα τα απλά, λογικά μέτρα δημόσιας υγείας με τις παραβιάσεις της ελευθερίας τους.
Και τώρα οι υπάλληλοι καταστημάτων του Τέξας τρέμουν όταν ζητούν από έναν πελάτη να φορέσει μάσκα, γιατί υπάρχει μια διόλου αμελητέα πιθανότητα να τους πυροβολήσουν.
Αυτό συμβαίνει επίσης επειδή οι αμερικανικές εταιρείες έχουν το βλέμμα τους στραμμένο μόνο στα κέρδη. Όταν οι αεροπορικές εταιρείες αναγκάστηκαν να καταργήσουν τις πτήσεις κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, λόγω ελλείψεων σε προσωπικό που νοσούσε από κορωνοϊό, οι επικεφαλής τους δεν έχασαν λεπτό.
Κάλεσαν το CDC να μειώσει στο μισό τις 10 ημέρες που απαιτούνται για την απομόνωση των μολυσμένων. Σας θυμίζει κάτι, αυτό;
