Η Ρούλα Πισπιρίγκου αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε εμπλοκή στο θάνατο των δύο μικρότερων κοριτσιών της, της Μαλένας και της Ίριδας. Ωστόσο, για πρώτη φορά παραδέχεται ότι έχει «μερίδιο ευθύνης» λόγω της κακής αντίδρασης σε κρίσιμες στιγμές.
Κατά την τρίτη ημέρα της απολογίας της, η Ρούλα Πισπιρίγκου ξέσπασε όταν ρωτήθηκε αν έχει «μερίδιο ευθύνης», δηλώνοντας: «Άλλο να είναι μια κακή αντίδραση μιας μάνας, να καταδικαστώ για αυτό το πράγμα… βασανίζομαι για αυτό … που περνάω την εικόνα του θανάτου των παιδιών μου από το μυαλό μου … είναι βασανιστήριο αυτό… αλλά όχι για ανθρωποκτονία, όχι για δολοφονία… καθυστέρησα ναι…».
Η πρόεδρος της δίκης εστίασε στις αντιφάσεις στις περιγραφές της Ρούλας Πισπιρίγκου και στις διαφοροποιήσεις με τις καταθέσεις των μαρτύρων. Επισήμανε ότι «φαίνεται ότι έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον 25 λεπτά για να βρείτε νοσηλευτές, ενώ η διαδρομή είναι πολύ μικρότερη».
Σχολιάζοντας τις καταθέσεις του νοσηλευτικού προσωπικού, η πρόεδρος ανέφερε: «Το να είναι προκατειλημμένοι μάρτυρες μπορώ να το καταλάβω, αλλά τα ψεύδη;».
«Έχω μερίδιο ευθύνης…»
Η Ρούλα Πισπιρίγκου δήλωσε ότι φέρει μερίδιο ευθύνης επειδή δεν έτρεξε και δεν φώναξε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σκότωσε το παιδί της. Όταν η πρόεδρος αναφέρθηκε σε καταθέσεις γιατρών και νοσοκόμων, η κατηγορούμενη αντέτεινε ότι δεν κατανοεί γιατί κατηγορείται για ανθρωποκτονία.
Απαντώντας στις ερωτήσεις, δήλωσε: «Φταίω που περπάτησα, που δεν έτρεξα…» και πρόσθεσε ότι «δεν θεωρώ ότι έχω ευθύνη για το θάνατο της Μαλένας».
Η πρόεδρος συνέχισε να θέτει ερωτήσεις για τις ενέργειες και τις αντιδράσεις της τη στιγμή του επεισοδίου, ενώ η Ρούλα Πισπιρίγκου περιέγραψε τις κινήσεις της για να αναζητήσει βοήθεια, λέγοντας κλαίγοντας: «Φώναξα δυνατά Μαλένα, Μαλένα και δεν ανταποκρίθηκε…».
Συνεχίζοντας, ισχυρίστηκε ότι είχε προηγηθεί χορήγηση φαρμάκου, στο οποίο αποδίδει το θάνατο του παιδιού της. Περιέγραψε την αγωνία της και την προσπάθεια να βρει νοσηλευτές, λέγοντας: «Ακούω να ανοίγει μια πόρτα λίγο πιο κάτω και ακούω τις φωνές τους…».
Η πρόεδρος συνέχισε να αναρωτιέται για τις ενέργειές της και την έλλειψη αντίδρασης, ρωτώντας γιατί δεν πήγε να δει το παιδί της. Η Ρούλα απάντησε ότι ήταν σε σοκ και δεν θυμόταν ακριβώς τις λεπτομέρειες της στιγμής.
