Δήλωση Γιάννη Αμανατίδη για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

Σήμερα, 103 χρόνια  από την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, την ημέρα δηλαδή, που τέθηκε  σε εφαρμογή το σχέδιο  για την τελειωτική εξόντωση των Ελλήνων σε όλο τον Πόντο, σε μια ατέλειωτη πορεία θανάτου, ένα «Άσβουιτς εν ροή», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητής Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, τιμούμε την μνήμη των θυμάτων, αλλά και μετατρέπουμε  την μνήμη και την γνώση της Ιστορίας σε προωθητική δύναμη για το μέλλον με την ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας.

Η απόδοση δικαιοσύνης ξεκινά με την αναγνώριση της γενοκτονίας, πράξη που συνιστά ηθικό και ιστορικό καθήκον της διεθνούς κοινότητας έναντι των εκατομμυρίων νεκρών και έναντι των νεότερων γενιών.

Αναγνωρίζοντας  την σπουδαιότητα ότι  οι γενιές που έρχονται θα είναι ασφαλείς όχι μόνο όταν πάψουν να υπάρχουν γενοκτονίες, αλλά όταν πάψουν να υπάρχουν οι αιτίες που τις προκαλούν και ότι η αναγνώριση της ιστορικής αλήθειας είναι αγώνας, κυρίως, για το παρόν και το μέλλον, κάναμε το πρώτο βήμα με την απόφαση για δημιουργία Μουσείου αφιερωμένο στον Ποντιακό και Μικρασιατικό Ελληνισμό, στον χώρο που παραχωρήθηκε στον Δήμο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη.

Μαζί με το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, αποφασίσαμε την  σύσταση «Επιτροπής επεξεργασίας προτάσεων για τη διατήρηση της Ιστορικής Μνήμης των Ελλήνων του Πόντου», με στόχους: την επεξεργασία προτάσεων και εισήγηση για τη δημιουργία τόπων μνήμης στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, την επεξεργασία πρότασης για την ανάδειξη ως τόπου ιστορικής μνήμης των απολυμαντηρίων της Αρετσούς στην Καλαμαριά, όπου περισσότερες από 20.000 ψυχές χάθηκαν, την καταγραφή σημαντικών τόπων ιστορικής μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού ανά την επικράτεια και τη διαμόρφωση πρότασης για την ανάδειξή τους και τη διατύπωση προτάσεων για την διατήρηση και ανάδειξη του ποντιακού πολιτισμού.

Η συνέχιση υλοποίησης αυτών, στη βάση της συνέχειας του κράτους είναι απαραίτητη.

Μπορούν να γίνουν και άλλα βήματα;

Αναμφισβήτητα ναι, ώστε να γίνει περισσότερο γνωστή στους νέους η Οδύσσεια του Ποντιακού Ελληνισμού.

Άμεση συγκρότηση από τη Βουλή μόνιμης και διαρκούς διακομματικής επιτροπής, που με το ΥΠΕΞ, θα χαράξει και θα υλοποιήσει πολιτικές για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου και της «καθ ημάς Ανατολής».

Το οφείλουμε, περισσότερο από ποτέ, τόσο στα θύματα της γενοκτονίας και τους συγγενείς τους όσο και στους σύγχρονους για να δημιουργήσουμε εκείνες τις προϋποθέσεις, που θα οδηγήσουν στη δικαίωση και στην ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία των λαών.

Η ιστορική μνήμη είναι ζωντανή, όχι μόνο για να μας θυμίζει, αλλά και για να μας καθοδηγεί. Για να βάλουμε σημάδια στο δρόμο μας, να μη χαθούμε στην ατέλειωτη οδύσσεια της πορείας μας. Και όπως έχει πει ο καθηγητής Φωτιάδης, «η μνήμη είναι δύναμη, είναι το μόνο υγιές φάρμακο που μας κρατάει δυνατούς πάνω σε αυτή τη γη».

Ή με τα λόγια του Λεωνίδα Ιασονίδη: Ξηρανθήτω ημίν ο λάρυγξ εάν επιλαθώμεθά σου ω Πάτριος Ποντία γη».