«Αυτό που έχω πει επανειλημμένα και εγώ και η σύζυγός μου, η μάνα της Ελένης, είναι ότι θα πρέπει επιτέλους οι κυβερνώντες να αποφασίσουν επιτέλους να αλλάξουν και να αυστηροποιήσουν τον ποινικό κώδικα άμεσα ως πρώτο βήμα.
Αυτό το είχαμε τονίσει και πρόσφατα στις 15 Μαΐου λίγες ημέρες μετά την δολοφονία της Κάρολαϊν, όταν μας είχε επισκεφτεί στο σπίτι μας η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας η κ. Σακελλαροπούλου».
Με αυτά τα λόγια, ο κ. Γιάννης Τοπαλούδης, πατέρας της αδικοχαμένης Ελένης Τοπαλούδη, αναφέρεται στα συνταρακτικά γεγονότα με την δολοφονία της 26χρονης Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο, από τον 30χρονο σύντροφό της, με τον οποίο είχε πάει στο νησί για διακοπές.
«Της είχαμε τονίσει ότι θα πρέπει να προβούν άμεσα η Ελληνική κυβέρνηση και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας άμεσα στην αυστηροποίηση των ποινών. Άμεσα για να μπορέσουμε όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό να γλιτώσουμε ανθρώπινες ζωές, παιδιά, κορίτσια γυναίκες.
Δυστυχώς κάθε μέρα που περνάει, κάθε μήνας που περνάει βλέπουμε τι γίνεται και τι βιώνουμε και βιώνουμε δυστυχώς δυσάρεστες καταστάσεις και πολλές από αυτές τις καταστάσεις τις τραγικές τις βιώνουν οι γονείς των παιδιών και εύχομαι κανένας γονιός να μην βρεθεί στην δικιά μας θέση, στην θέση των γονιών της Κάρολαϊν, της Γαρυφαλλιάς και όλων αυτών των παιδιών που έχουν χάσει τόσο άδικα και βίαια το παιδί τους. Θα πρέπει το σύστημα να είναι τιμωρητικό και μόνο.
Αποκλείεται αυτά τα τέρατα, αυτοί οι κτηνάνθρωποι να σωφρονιστούν και να επανενταχτούν στην κοινωνία μέσα. Θα διαπράξουν το ίδιο και χειρότερο έγκλημα όπως το διαπιστώνουμε με άτομα τα οποία έχουν αποφυλακιστεί. Τώρα τι να πεις σε αυτούς τους γονείς. Δύσκολα τα λόγια συμπαράστασης σε γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους.
Ειλικρινά σας το λέω. Είναι δύσκολα τα λόγια που μπορείς να πεις σε χαροκαμένους γονείς. Το βιώνουμε και εμείς. Ίσως μια απλή και μόνο ματιά κατανόησης και συμπαράστασης θα αρκούσε. Κανένας γονιός να μην βρεθεί σε αυτή την θέση. Αυτά τα τέρατα, οι κτηνάνθρωποι μπορεί κάποια στιγμή να βγουν έξω, να απελευθερωθούν και να συνεχίσουν τον ίδιο βίο τους. Εμείς όμως δεν θα μπορέσουμε να απελευθερωθούμε μετά από 15, 16, 20 χρόνια. Μέχρι να πεθάνουμε θα έχουμε αυτόν τον ψυχικό Γολγοθά και το μαράζι μας. Και όταν κλείνεσαι στο σπίτι σου ο πόνος είναι ολοκληρωτικά δικός σου. Δεν μπορεί να τον μοιραστεί κανένας».
