Βιομηχανία Μόδας

Η βιομηχανία της μόδας θεωρείται η δεύτερη πιο ρυπογόνος στον κόσμο, σύμφωνα με τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD).

Κάθε χρόνο για την παρασκευή ρούχων καταναλώνονται περίπου 93 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού.

Η πόσοτητα αυτή θα αρκούσε για να καλύψει τις ετήσιες ανάγκες πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων.

Παράλληλα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, κάθε χρόνο περίπου μισό εκατομμύριο τόνοι μικροϊνών, που ισοδυναμούν με τρία εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, καταλήγουν στον ωκεανό.

Αυτό το πρόβλημα έρχεται να επιλύσει η τεχνολογία. Η ομάδα του Ελληνοϊταλού, Κωνσταντίνο Ροσέλι, με έδρα την Αθήνα είναι σε θέση πλέον να φτιάχνει ψηφιακό περιεχόμενο για τη βιομηχανία της μόδας.

«Αυτή τη στιγμή το digital fashion είναι κάτι το οποίο απαντάει σε διάφορα προβλήματα και φυσικά αλλάζει τα δεδομένα. Κανένας δεν χρειάζεται πλέον να αγοράσει ένα t-shirt ακόμα. Αγοράζουμε ρούχα για να φτιάξουμε ένα κοινωνικό ή επαγγελματικό status», περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο ιδρυτής της νεοφυούς επιχείρησης Νtzns, Κ. Ροσέλι.

Το «fast fashion» όπως αποκαλείται, δηλαδή η γρήγορη μόδα δεν δημιουργεί προβλήματα μόνο στο περιβάλλον, αλλά και στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Οι οίκοι μόδας αρκετές φορές οδηγούνται στην υπερπαραγωγή προκειμένου να μείνουν στην επικαιρότητα. Επώνυμοι σχεδιαστές και εταιρείες συμμετέχουν κάθε χρόνο σε δέκα με είκοσι εκθέσεις. Τα αυξημένα κόστη, στις περισσότερες περιπτώσεις μετακυλίονται στους καταναλωτές.

«Με την ψηφιακή τεχνολογία έχουμε εκμηδένιση της υπερπαραγωγής, αλλά δίνουμε ταυτόχρονα τη δυνατότητα σε μια επιχείρηση να αποκτήσει οικονομική δύναμη. Δηλαδή, να μην χάσει χρήματα φτιάχνοντας ρούχα τα οποία δεν θα πωληθούν, ώστε να μπορεί να επιβιώσει», εξηγεί ο Κ. Ροσέλι, η επιχείρηση του οποίου βρίσκεται σε επαφές με εταιρείες από όλο τον κόσμο.

Η πλατφόρμα που δημιούργησαν με τη στήριξη του ΕΒΕΑ, μέσω της θερμοκοιτίδας THEA, συνδέει τις εταιρείες, τους σχεδιαστές και τους αποκαλούμενους influencers. Έτσι, μπορούν να έρθουν σε επαφή μέσω του διαδικτύου και να προωθήσουν τα προϊόντα τους ξεκινώντας από την ψηφιακή απεικόνιση.

Όταν ο ενδιαφερόμενος καταλήξει η ομάδα «ντύνει» χωρίς φυσική ύλη αλλά με pixels μια φωτογραφία ή ένα avatar. Κάτι τέτοιο ήδη συμβαίνει σε πλατφόρμες ψηφιακών παιχνιδιών και όλο περισσότερο, σε εταιρείες μόδας. Μάλιστα, αρκετά ψηφιακά έργα θεωρούνται συλλεκτικά και πωλούνται σε αστρονομικά ποσά.

«Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις με ψηφιακά ρούχα τα οποία έχουν πωληθεί 60 και 70 εκατομμύρια δολάρια, για μια μόνο φωτογραφία. Συλλέκτες αποκτούν όλο και περισσότερα ψηφιακά προϊόντα», αναφέρει ο Κωνσταντίνο Ροσέλι και συνεχίζει:

«Η τεχνολογία του blockchain, η οποία αυτή τη στιγμή δίνει τη δυνατότητα στο να έχεις μοναδικό αριθμό σε ένα ψηφιακό προϊόν, το λεγόμενο NFT που σημαίνει Non Fungible Token (αναντικατάστατο διακριτικό) σου δίνει τη δυνατότητα να είσαι ο μοναδικός κάτοχος του. Ένα ψηφιακό σακάκι για παράδειγμα το οποίο είχε πάνω το Space X, την απεικόνιση της πρώτης εκτίναξης πυραύλου από την εταιρεία του Ίλον Μασκ, πωλήθηκε μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα.

Η εταιρεία που το έφτιαξε, το έστειλε στον Ίλον Μασκ, εκείνος το “ φόρεσε” σε μια φωτογραφία του στο Instagram και το σακάκι αυτό πωλήθηκε μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα 3.000 δολάρια σε έναν συλλέκτη ο οποίος με τη σειρά του, το μεταπούλησε σε μια ώρα 25.000 δολάρια».

Οι ntzns έχουν δημιουργήσει ένα δίκτυο με πλατφόρμες NFT για τέτοιου είδους δημοπρασίες, όπου θα προωθούν τις δημιουργίες των πελατών τους, ενώ έχουν ήδη ξεκινήσει τη δημιουργία δικής τους NFT πλατφόρμας.

Πρόκειται στην ουσία για ένα επιχειρηματικό μοντέλο που δίνει τη δυνατότητα προσομοίωσης όλης της καμπάνιας, προτού ακόμη μια συλλογή μπει στη γραμμή παραγωγής.

Με αυτά τα ψηφιακά εργαλεία μια εταιρεία μπορεί να λάβει αποφάσεις με μικρότερο ρίσκο αφού θα έχει εντοπίσει τις προτιμήσεις των καταναλωτών.

Το ntzns είναι το ακρωνύμιο της λέξης netizens που βγαίνει από τον συνδυασμό των λέξεων interNET και citiZENS. Με αυτό η νεοφυής επιχείρηση υποδηλώνει πως είμαστε όλοι πολίτες του διαδικτύου.